Siostry Opatrzności z Holyoke (SP)
Sisters of Providence of Holyoke
Suore della Provvidenza di Holyoke
Hermanas de la Providencia de Holyoke
Irmãs da Providência de Holyoke
Sœurs de la Providence de Holyoke
Schwestern der Vorsehung von Holyoke
Data i miejsce założenia:
1892 rok - USA
Założycielka:
m. Mary of the Providence - Catherine Horan
Liczba sióstr na świecie: brak danych
Siostry Opatrzności z Holyoke obecne są w krajach: USA.
Dom generalny: USA (Holyoke, MA)
Habit aktualny:
W okresie posoborowym siostry zamieniły habity na stroje świeckie.
Habit historyczny:
Siostry czują się powołane do objawiania w Kościele tajemnicy pełnej miłości i troski Bożej Opatrzności, poprzez czułą i pełną współczucia służbę nadziei i uzdrowienia.
Duchowość zgromadzenia najlepiej obrazują słowa z Ewangelii: Szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane. (Mt 6, 33). Już podczas formacji zakonnej każda siostra bierze sobie te słowa do serca i postanawia wiernie ich przestrzegać. Również w Ewangelii siostry odnajdują wskazówkę, w jaki sposób mają się starać o to Królestwo: Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą. A powiadam wam: nawet Salomon w całym swoim przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich (Mt 6, 28-29). Od najprostszych stworzeń uczą się zapominać o sobie, powierzać swoją przyszłość Bogu i oddawać Jego woli. Ufają w wypełnienie Bożych obietnic, że jeśli troszczyć będą się o sprawy Boże, On zatroszczy się o siostry.
Swoje życie zakonnice opierają na cnotach wiary, nadziei i miłości, kierując się duchowymi tradycjami św. Wincentego a Paulo, św. Ludwiki de Marillac, bł. Emilie Gamelin oraz swojej założycielki m. Marii od Opatrzności. Szczególnie w św. Wincentym widzą przykład osoby, która zmieniła oblicze Kościoła swoim życiem i dziełami. Jemu współczesnym święty ten pokornie wskazywał Chrystusa, którego sam spotykał w każdej osobie i w każdym wydarzeniu. Był ceniony za dobroć, serdeczność, pokorę, prostotę i gorliwość dla Królestwa Bożego. Często modlił się o dar bycia serdecznym, życzliwym, oddanym dla wszystkich.
Podobnie i siostry ryzykują wszystko dla dobra Królestwa Bożego, zwracając szczególną uwagę na wołanie biednych i uciskanych i dostrzegając działanie Bożej Opatrzności w zwykłych wydarzeniach codziennego życia. Do gorliwości apostolskiej zachęcają je słowa założycielki: Nigdy nie spoczywaj na tym, co zostało zrobione, ale raczej dąż do tego, co pozostało do zrealizowania.
Działalność:
Zgromadzenie boryka się dziś ze starzeniem członkiń i brakiem nowych powołań, dlatego działalność apostolska jest ograniczana. Obecnie siostry kierują własną organizacją związaną z opieką zdrowotną dbając, aby obejmowała ona nie tylko zdrowie ciała, ale i ducha. Z tradycyjnych posług podejmują się ponadto kierownictwa duchowego oraz organizują rekolekcje w prowadzonym przez siebie ośrodku rekolekcyjnym.
Historia:
Pod koniec XIX wieku Holyoke w stanie Massachusetts w USA było prężnie rozwijającym się miasteczkiem za sprawą licznych fabryk, głównie papieru, oraz budującej się w pobliżu wielkiej tamy na rzece. W fabrykach, a także przy budowie tamy pracowały setki robotników, w większości imigrantów z Europy. Zakwaterowani byli w złych warunkach, ciasnych, niehigienicznych i przepełnionych pomieszczeniach. Wielu chorowało, a w mieście nie było żadnego szpitala, ani ambulatorium. Ludzie ci nie otrzymywali żadnej opieki medycznej. W Holyoke nie było też domów dla osób starszych i niedołężnych, ani sierocińca dla bezdomnych dzieci. Jedyną osobą, która spieszyła im z pomocą był proboszcz katolickiego kościoła w mieście, ks. Patrick J. Harkins.
Pewnego dnia na plebanię przybyły dwie zakonnice z Kanady ze Zgromadzenia Sióstr Opatrzności św. Wincentego a Paulo z prośbą o pozwolenie na pozyskanie funduszy od parafian na rzecz prowadzonego przez zgromadzenie domu dla ubogich. Kapłan zgodził się pod warunkiem, że po powrocie do Kanady poproszą swoje przełożone, o zgodę na otwarcie domu w Holyoke i podjęcie pracy dla ubogich tego miasta. Przełożone po dokładnym rozważeniu sytuacji zdecydowały przyjąć prośbę ks. Harkinsa.
W 1873 roku przybyły do Holyoke pierwsze siostry. Wkrótce nie tylko zatroszczyły się o osieroconych, starszych i niedołężnych, ale także o ubogich chorych w ich domach, gdzie nieraz spędzały noc z umierającymi i przygotowywały zmarłych do pochówku. Na utrzymanie zarabiały szyjąc szaty liturgiczne oraz bieliznę kościelną. Dwa lata później do Holyoke przybyła s. Mary of the Providence wraz z drugą zakonnicą i czterema nowicjuszkami, aby rozpocząć nową posługę nauczania miejscowych dzieci; popołudniami i nocami siostry pomagały w opiece nad chorymi i umierającymi.
Matkę Mary do zgromadzenia w Kanadzie przyciągnęło jego zaangażowanie w opiekę nad biednymi, chorymi i starszymi. Powierzenie jej funkcji nauczycielki było dla niej pewnym rozczarowaniem, gdyż bardzo kochała ubogich i chciała ulżyć im w cierpieniach. Powierzyła się jednak Bożej Opatrzności, pocieszała się także myślą, że dzieci w jej szkole też są ubogie. Jako przełożona generalna bardzo rozwinęła apostolstwo, jak i samego ducha zgromadzenia. Siostry zaczęły więc widzieć w niej swoją założycielkę.
Po Soborze Watykańskim II (1962-65) siostry zrezygnowały z tradycyjnego i bardziej uporządkowanego sposobu życia licząc, że w ten sposób łatwiej będzie im sprostać potrzebom współczesnego społeczeństwa. Z biegiem czasu kwestie globalne, takie jak pokój, głód, ubóstwo, rasizm, dyskryminacja i troska o ziemię, zdominowały zaangażowanie apostolskie zgromadzenia. Jednak, podobnie jak inne zmodernizowane wspólnoty, zaczęło popadać w stan kryzysu.
Strony www:
www.sisofprov.org
