24 marca 2020

Terezytki


Siostry Karmelitanki Ewangelizatorki św. Teresy od Dzieciątka Jezus (CEST)
Carmelite Evangelizing Sisters of St. Thérèse of the Child Jesus
Suore Carmelitane Evangelizzatrici di S. Teresa di Gesù Bambino
Hermanas Carmelitas Evangelizadoras de Santa Teresita del Niño Jesús
Irmãs Carmelitas Evangelizadoras de Santa Teresinha do Menino Jesus (Teresitas)
Soeurs Carmélites Évangélisatrices de Sainte Thérèse de l'Enfant-Jésus

Data i miejsce założenia:
1996 rok - Brazylia

Założycielka:
Fátima Soares Rabelo















Liczba sióstr na świecie: brak danych
Terezytki obecne są w krajach: Brazylia.
Dom generalny: Brazylia (São Miguel do Guamá)

----------------------------------------------------------------------------------------------

Habit aktualny:

Brązowy habit przepasany skórzanym paskiem, brązowy szkaplerz wycięty w kwadrat, pod szyją biały pektoralik, na głowie czarny welon z biała wypustką, na piersi zawieszony krzyż.



Dopełnieniem stroju jest biały płaszcz chórowy.

Na co dzień używany także habit bez szkaplerza w kolorze beżowym.


----------------------------------------------------------------------------------------------

Duchowość:
Charyzmat wspólnoty polega na całkowitym podporządkowaniu się w cichości Bogu w intencji uświęcenia kapłanów. Siostry dążą do ścisłego zjednoczenia z Bogiem w Eucharystii, w modlitwie kontemplacyjnej i w milczeniu. Duchowość zgromadzenia jest duchowością karmelitańską, z wyraźnym rysem duchowości św. Teresy od Dzieciątka Jezus, którą można określić za świętą jako powołanie do miłości. Ważne miejsce w duchowości Terezytek ma zaufanie Bożej Opatrzności, czemu pomagają słowa św. Teresy: Nic się nie dzieje, czego Bóg nie przewidział od wieczności.
Działalność apostolską siostry starają się podejmować w duchu pokornej służby oraz z zapałem misyjnym, dając świadectwo Jezusowi Chrystusowi.










Działalność:
Siostry poświęcają się głównie działalności ewangelizacyjnej oraz pomocy młodzieży znajdującej się w trudnej sytuacji życiowej, przeżywającej różne kryzysy.










Historia:
Zgromadzenie założyła świecka kobieta Fátima Soares Rabelo, nazywana także przez siostry Tia Fátima, która pozostała nadal osobą świecką, nie została członkinią założonej przez siebie wspólnoty. Terezytki powstały w 1996 roku w São Miguel do Guamá w Brazylii z grupy młodych kobiet, które zainspirowane przykładem św. Teresy od Dzieciątka Jezus otaczali modlitwą kapłanów. Wspólnota została zaaprobowana dwa lata później przez biskupa diecezji Bragança, po przedstawieniu konstytucji, które zostały napisane przez założycielkę. Obecnie zgromadzenie posiada cztery domy, wszystkie na terenie Brazylii.













Strony www:
http://irmas-teresitas.blogspot.com

Filmy:
https://www.youtube.com/user/irmasteresitas/videos



11 marca 2020

ss. Matki Bożej Pokoju


Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Pokoju (CNDP)
Congregation of the Sisters of Our Lady of Peace
Congregazione delle Suore di Nostra Signora della Pace
Congregación de las Hermanas Nuestra Señora de la Paz
Congregação das Irmãs de Nossa Senhora da Paz
Congrégation des Soeurs Notre Dame de la Paix

Data i miejsce założenia:
1965 rok – Wybrzeże Kości Słoniowej

Założyciel:
kard. Bernard Yago
















Liczba sióstr na świecie: 163 (w tym 13 nowicjuszek, 4 postulantki)
Siostry Matki Bożej Pokoju obecne są w krajach: Wybrzeże Kości Słoniowej, Włochy, Francja.
Dom generalny: Wybrzeże Kości Słoniowej (Abidżan)

----------------------------------------------------------------------------------------------

Habit aktualny:

Beżowy habit z beżowym welonem na głowie, na piersi zawieszony krzyżyk.



----------------------------------------------------------------------------------------------

Charyzmat:
Celem zgromadzenia jest praca na rzecz integralnej formacji dziewcząt i kobiet w środowisku ich życia, na wsiach i w miastach. Formacja ta i rozwój obejmować ma zarówno sferę duchową, jak i ludzką.
Siostry wykonują więc szereg różnych zadań zgodnie z potrzebami i własnymi możliwościami. Uczą kobiety dbać o siebie na poziomie ludzkim, moralnym i duchowym, pomagają kobietom odzyskać poczucie godności, której zbyt często się im odmawia. Zakonnice angażują się w edukacje i wychowanie młodego pokolenia w przedszkolach, szkołach podstawowych, średnich i zawodowych oraz w internatach dla dziewcząt.
Siostry pracują także wśród chorych w szpitalach, jako pielęgniarki, położne, odwiedzają chorych w ich domach, pomagają osobom niepełnosprawnym, szczególnie mają na względzie najbiedniejszych, opuszczonych i sieroty, no i oczywiście kobiety i dziewczęta. Otaczają opieką też imigrantów.
Ostatnim polem działalności zgromadzenia jest praca w parafiach czy w domu biskupim.


Historia:
Powstanie tego pierwszego rodzimego zgromadzenia z Wybrzeża Kości Słoniowej związane jest z owocami ewangelizacji tego kraju, która zaczęła się w zasadzie dopiero w 1895 roku wraz z przybyciem i osiedleniem się na stałe pierwszych misjonarzy. W swojej pracy apostolskiej szybko zdali sobie sprawę, że potrzebują konsekrowanych sióstr dla wychowania i formacji kobiet. Sprowadzili więc z Francji do Afryki zakonnice ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Apostolskiej.
W połowie XX wieku arcybiskupem Abidżanu został kard. Bernard Yago. Był on zaniepokojony trudną sytuacją społeczną większości kobiet w kraju. To było inspiracją do założenia Sióstr Matki Bożej Pokoju, które kanonicznie wzniósł w 1965 roku w mieście Moossou. Wtedy też pierwszych 12 sióstr pochodzących z Wybrzeża, wówczas należących do Zgromadzenia Matki Bożej Apostolskiej, złożyło śluby w nowym zgromadzeniu i poświęciło się pracy na rzecz kobiet.
Obecnie zgromadzenie jest wspólnotą na prawie diecezjalnym mającym blisko 40 domów w różnych diecezjach Wybrzeża Kości Słoniowej oraz w Europie.

Strony www:
www.csndp.net

Filmy:







5 marca 2020

Eudyści


Zgromadzenie Jezusa i Maryi (CJM)
Congregation of Jesus and Mary (Eudists)
Congregazione di Gesù e Maria (Eudisti)
Congregación de Jesús y María (Eudistas)
Congregação de Jesus e Maria (Eudistas)
Congrégation de Jésus et Marie (Eudistes)
Kongregation von Jesus und Maria (Eudisten)

Data i miejsce założenia:
1643 rok - Francja

Założyciel:
św. Jan Eudes















Liczba zakonników na świecie: 519 (w tym 376 kapłanów)  * dane z 2017 roku
Eudyści obecni są w krajach: Francja, Włochy, USA, Kanada, Meksyk, Dominikana, Honduras, Nikaragua, Kolumbia, Wenezuela, Ekwador, Peru, Brazylia, Burkina Faso, Wybrzeże Kości Słoniowej, Benin, Togo, Kenia, Filipiny.
Dom generalny: Włochy (Rzym)

----------------------------------------------------------------------------------------------

Habit aktualny:

Strój duchowieństwa diecezjalnego.




----------------------------------------------------------------------------------------------

Habit historyczny:

Strój z połowy XIX wieku.

----------------------------------------






----------------------------------------------------------------------------------------------

Duchowość:
Celem Zgromadzenia Jezusa i Maryi jest ewangelizacja. Eudyści starają się odnowić wiarę w ludzie Bożym, a także dążą do tego, aby Kościół zawsze miał dobrych pasterzy. Założyciel, św. Jan Eudes chciał, aby członkowie zgromadzenia byli święci, ponieważ kapłaństwo jest również święte.
Eudyści są stowarzyszeniem życia apostolskiego. Nie składają więc ślubów zakonnych jedynie takie, jakie składa każdy kapłan w Kościele Katolickim. Żyją we wspólnocie braterskiej, duchowy pokarm czerpiąc z Eucharystii, Słowa Bożego i modlitwy.
Eudyści starają się kontynuować i dopełnić w sobie życie Pana Jezusa, chcą mieć w sobie Jego ducha - Najwyższego Kapłana, czciciela Ojca, Zbawiciela ludzi i głowy Kościoła. Duchowość zgromadzenia opiera się na: łasce Bożej, którą zakonnicy muszą się napełnić, aby przekazywać ją innym; woli Bożej, starając się być jak Pan Jezus, który w swoim ziemskim życiu służył Ojcu; na krzyżu Jezusa, wyrzekając się samych siebie, biorąc swój krzyż i naśladując Pana; oraz na głębokiej, żarliwej i osobistej miłości do Jezusa Chrystusa i Maryi.
Zgromadzenie ma również duże nabożeństwo do Serca Jezusowego, które objawia ludziom miłość Boga, a także oddają cześć Sercu Maryi, zjednoczonemu nierozerwalnie z sercem Pana Jezusa.


Działalność:
Praca apostolska członków zgromadzenia podejmowana jest zgodnie z możliwościami i prośbami biskupów.
Eudyści prowadzą więc parafie, sanktuaria, domy rekolekcyjne, głoszą misje ludowe i rekolekcje, zajmują się formacją kapłanów i świeckich, służą ubogim i opiekują się chorymi, prowadzą przedszkola, szkoły i uniwersytety, a także głoszą Dobrą Nowinę poprzez środki masowego przekazu, radio, telewizję, internet.


Historia:
Św. Jan Eudes w 1621 roku rozpoczął studia teologiczne w Caen z zamiarem zostania kapłanem diecezjalnym, jednak wkrótce postanowił wstąpić do założonych kilkanaście lat wcześniej Oratorianów Jezusa i Maryi.
Żywo przejęty duchem wspólnoty, po święceniach kapłańskich gorliwie oddawał się ewangelizacji, głoszeniu misji ludowych i słuchaniu spowiedzi świętej w różnych miastach na terenie Francji. Zetknął się też z problemem prostytutek, które próbowały nawrócić się. Jan Eudes próbował rozwiązać ich problemy mieszkaniowe, szukając dla nich tymczasowego miejsca u pobożnych rodzin. W 1641 roku wynajął dom dla skruszonych kobiet, gdzie mogły zamieszkać, szukając godnej pracy. Z myślą o tych kobietach założył też w tym samym roku żeńskie Zgromadzenie Matki Bożej Miłosierdzia. Natomiast po wybuchu gwałtownej zarazy w Normandii przez dwa miesiące opiekował się chorymi zarówno duchowo, jak i materialnie.


Doświadczenie pracy duszpasterskiej doprowadziło go do wniosku, że najpierw trzeba zreformować i odnowić duchowo kapłanów, a dopiero następnie wiernych świeckich. Chciał więc tworzyć w tym celu seminaria poświęcone formacji duchowieństwa, jednak nie uzyskał zgody przełożonych swojej wspólnoty. Postanowił więc utworzyć stowarzyszenie księży diecezjalnych poświęcone formowaniu gorliwego duchowieństwa parafialnego. Wspólnota ta została założona w Caen w 1643 roku pod nazwą Zgromadzenie Jezusa i Maryi. Jego członkowie nie byli związani żadnymi ślubami zakonnymi. Sam Jan Eudes opuścił Oratorianów, stając się członkiem nowej wspólnoty. Wraz z pięcioma pierwszymi członkami oddał się Świętej Trójcy, która jest pierwszą zasadą i ostatecznym celem świętości kapłaństwa. Symbolem zgromadzenia było Serce Jezusa, w które Serce Maryi zostało mistycznie włączone, jako symbol wiecznej miłości, jaką Pan Jezus ma dla ludzi.










Strony www:
Dom generalny: www.cjm-eudistes.org
Francja: www.eudistes-france.com
USA, Kanada, Filipiny: www.eudistes.org
Kolumbia: www.padreseudistas.com