29 lipca 2016

ss. Najświętszej Maryi z Gabonu


Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Maryi z Gabonu
Congrégation des Soeurs de Sainte Marie du Gabon
Congregation of the Sisters of Saint Mary of Gabon
Congregazione delle Suore di Santa Maria di Gabon
Congregación de las Hermanas de Santa María de Gabón
Congregação das Irmãs de Santa Maria de Gabão
Kongregation der Schwestern der heiligen Maria von Gabun


Data i miejsce założenia:
1911 rok - Gabon

Założyciel:
bp Jean-Martin Adam CSSp

Liczba sióstr na świecie: 25 (w tym 2 nowicjuszki)   * dane z 2011 roku
Siostry Najświętszej Maryi z Gabonu obecne są w krajach: Gabon.
Dom generalny: Gabon (?)


Habit aktualny:

Biały habit z białym kołnierzykiem, na głowie biały welon, na piersi zawieszony krzyż.


Charyzmat:
Celem Sióstr Najświętszej Maryi z Gabonu jest, aby wszyscy poznali i pokochali Jezusa Chrystusa. Są one powołane aby nieść radość i troszczyć się o życie fizyczne, moralne i duchowe Gabończyków i każdego dziecka Bożego, zarówno chrześcijanina, jak i niechrześcijanina.
W centrum duchowości zgromadzenia znajduje się Matka Boża, wzór wiary, nadziei i miłości, której cnoty siostry starają się wiernie naśladować, a szczególnie: miłość, pokorę, uległość, posłuszeństwo. Siebie nawzajem pozdrawiają słowami: Ave Maria, moja siostro. Szczególnie bliska siostrom jest tajemnica Nawiedzenia św. Elżbiety przez Maryję. Od Niej uczą się zapomnienia o sobie i wrażliwości na potrzeby innych.
Z całkowitego ofiarowania siebie Bogu i bliźnim wypływa pragnienie sióstr, aby służyć każdemu kto tego potrzebuje, szczególnie ubogim. Wierzą, że w każdym bliźnim, któremu służą, jest obecny Chrystus.

Historia:
Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Maryi założył w Gabonie w 1911 roku francuski misjonarz bp Jean-Martin Adam CSSp. Jednym z głównych celów utworzenia wspólnoty była konieczność zapewnienia opieki religijnej w stajach misyjnych o utrudnionym dostępie, znajdujących się z dala od szlaków drogowych.
Nie bez znaczenia dla założyciela pozostawał też los kobiet gabońskiego społeczeństwa, których rola w owym czasie skupiała się wyłącznie na wychowaniu dzieci i pracach domowych; nie miały żadnego głosu, młode dziewczęta zostawały wydawane za mąż bardzo wcześnie, bez ich zgody. Bp Jean-Martin chciał pokazać, że w kobiecie jest wiele innych wartości i zalet, niż tylko możliwość rodzenia dzieci. To zainspirowało go do założenia rodzimego zgromadzenia zakonnego, złożonego z gabońskich kobiet.
W grudniu 1911 roku pierwsze dwie kandydatki rozpoczęły formację zakonną pod kierunkiem pracujących w Gabonie Sióstr Niepokalanego Poczęcia z Castres, po dwóch latach kobiet przyjęły habity i nowe imiona zakonne.
Początkowo wspólnota nosiła nazwę: Siostry Najświętszego Serca Maryi. Pierwszy dom zgromadzenia powstał w Franceville. Siostry Najświętszej Maryi są jak dotąd jedynym żeńskim zgromadzeniem założonym w Gabonie.




26 lipca 2016

Pallotyni


Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego (SAC)
Societas Apostolatus Catholici
Society of the Catholic Apostolate (Pallottines)
Società dell'Apostolato Cattolico (Pallottini)
Sociedad del Apostolado Católico (Palotinos)
Sociedade do Apostolado Católico (Palotinos)
Société de l'Apostolat Catholique (Pallottins)
Gesellschaft des Katholischen Apostolates (Pallottiner)


Data i miejsce założenia:
1835 rok - Włochy

Założyciel:
św. Wincenty Pallotti















Liczba członków na świecie: 2391 (w Polsce: 521)  * dane z 2008 roku
Pallotyni obecni są w krajach: Włochy, Hiszpania, Portugalia, Irlandia, Wielka Brytania, Francja, Belgia, Szwajcaria, Austria, Niemcy, Czechy, Słowacja, Polska, Ukraina, Białoruś, Łotwa, Rosja, Chorwacja, USA, Kanada, Meksyk, Saint Lucia, Antyle-Barbados, Belize, Kolumbia, Wenezuela, Brazylia, Boliwia, Urugwaj, Argentyna, Chile, Wybrzeże Kości Słoniowej, Nigeria, Kamerun, RD Kongo, Kenia, Tanzania, Rwanda, Mozambik, Zambia, RPA, Indie, Korea Płd., Tajwan, Filipiny, Papua Nowa Gwinea, Australia.
Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:

Czarna sutanna z pelerynką, przepasana czarnym pasem wiązanym po lewej stronie.




W krajach misyjnych możliwa biała sutanna z pelerynką, przepasana czarnym pasem.



Klerycy: sutanna bez pelerynki przepasana czarnym pasem. 



Podczas przyrzeczeń wieczystych bracia otrzymują krzyż (nie jest on elementem stroju).



Duchowość:
Duchowość pallotyńska bierze początek z naglącej konieczności ożywienia wiary i rozpalenia miłości wśród katolików, aby w ten sposób doprowadzić wszystkich ludzi do jedności w wierze Chrystusowej. Dla osiągnięcia tego celu konieczne jest pozyskanie do współpracy wszystkich członków Kościoła.
Św. Wincenty Pallotti uważał, że każdy katolik, zarówno duchowny, jak i świecki jest powołany do włączenia się w apostolską misję Kościoła na mocy przykazania miłości Boga i bliźniego, które zobowiązuje wszystkich, aby tak starali się o zbawienie bliźniego, jak o swoje własne. Apostolstwo powinno być podejmowane wspólnie, w jedności, aby stało się skuteczne. Hasłem stowarzyszenia są słowa: Caritas Christi urget nos - Miłość Chrystusa przynagla nas.
Podstawową regułą Pallotynów jest życie Pana Jezusa Chrystusa, którego naśladują w życiu wspólnotowym i w apostolstwie. Doskonałym wzorem apostolstwa jest dla nich także Maryja Królowa Apostołów.
Wspólnota jest stowarzyszeniem życia apostolskiego. Należą do niej księża i bracia, którzy nie składają ślubów zakonnych lecz przyrzeczenia: czystości, ubóstwa, posłuszeństwa, wytrwania, wspólnoty dóbr oraz ducha służby. /Konstytucje Pallotynów/



Działalność:
Głównym polem działalności jest pobudzanie świeckich do aktywnego włączenia się w apostolstwo Kościoła. W tym celu Pallotyni prowadzą ośrodki formacyjne i domy rekolekcyjne, parafie oraz sanktuaria, grupy duszpasterskie, głoszą rekolekcje, misje ludowe, konferencje dla duchownych i osób zakonnych, pełnią różne funkcje w instytucjach kościelnych. Prowadzą także szkoły, a wielu Pallotynów podejmuje pracę dydaktyczną jako profesorowie i wykładowcy na uczelniach wyższych.
Stowarzyszenie apostołuje za pomocą środków masowego przekazu, posiada szereg wydawnictw, które publikują dzieła religijne, prowadzi szeroką działalność misyjną na wszystkich kontynentach. Ponadto Pallotyni włączają się w posługę duszpasterską dla chorych w szpitalach, duszpasterstwo w więzieniach i wśród żołnierzy, opiekę nad biednymi i bezdomnymi, posiadają liczne punkty charytatywne, sierocińce, domy opieki nad osobami starszymi, hospicja.



Historia:
Św. Wincenty Pallotti po święceniach kapłańskich pracował jako profesor teologii w Rzymie. W tym czasie zaczyna być znany jako gorliwy kaznodzieja, rekolekcjonista, spowiednik i kierownik duchowy. Bardzo szybko zostaje nazywany Apostołem Rzymu. Wiele czasu poświęca rzymskim seminarzystom. Św. Wincenty rozumie, jak znaczący wpływ na rozwój życia religijnego wiernych wywiera osobista świętość kapłanów.
Od początku drogi kapłańskiej bardzo pragnie nieść wszechstronną pomoc Kościołowi w ożywianiu wiary. Wie, że samo duchowieństwo nie podoła, dlatego trzeba pozyskać dla potrzeb Kościoła wszystkich katolików, także świeckich. W tym celu założył w Rzymie Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego, którego pierwszymi członkami są zarówno osoby duchowne, jak i świeckie, mocno zaangażowane w życie Kościoła. Zostało ono zatwierdzone przez Stolicę Apostolską w 1835 roku.
Częścią Zjednoczenia, która gromadzi kapłanów i braci jest Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego. W latach 1854-1947 nosiło ono nazwę: Pobożne Stowarzyszenie Misyjne. Św. Wincenty Pallotti założył także w 1838 roku zgromadzenie żeńskie: Siostry Pallotynki, które objęło apostolstwem osoby zakonne i świeckie płci żeńskiej. Z niego wyłoniły się na początku XX wieku Pallotynki Misjonarki, znane w Polsce po prostu jako Pallotynki.



Strony www:
Polska: www.pallotyni.pl
   - seminarium duchowne: www.wsdsac.pl
Dom generalny: http://sac.info
Włochy: www.reginadegliapostoli.it 
Irlandia: http://pallottines.ie
Francja: www.pallottins.fr
Szwajcaria: www.pallottiner.ch
Niemcy, Austria: www.pallottiner.org
Czechy: www.pallotini.cz
Słowacja: www.pallotini.sk
Ukraina: http://sac-ua.info
Chorwacja: www.palotinci.hr
USA:
   - prow. Matki Bożej: www.pallottines.org
   - prow. Niepokalanego Poczęcia: www.sacapostles.org
Brazylia:
   - prow. Maki Bożej : www.pallotti.com.br
   - prow. św. Pawła Apostoła: http://palotinos.wix.com/provinciasp
   - regia Matki Bożej Miłosierdzia: http://palotinos.blogspot.com.br
Nigeria, Kamerun: www.pallottinsregion-cn.com
Indie:
   - prow. Objawienia Pańskiego: www.napallottines.org
   - prow. Wniebowzięcia NMP: www.bangalorepallottines.com
Australia: www.pallottine.org.au

Filmy:







Więcej filmów:
www.youtube.com/watch?v=Ebes_XH7Pfg
www.youtube.com/watch?v=e2VhIaAdJUM
www.youtube.com/watch?v=p9fmuGHNXmM
www.youtube.com/watch?v=DOfmmaJjeFw



22 lipca 2016

ss. Miłosierdzia i Służby Społecznej


Wspólnota Miłosierdzia i Służby Społecznej (CCSS)
Community of Charity and Social Services
Comunità della Carità e dei Servizi Sociali
Comunidad de Caridad y Servicios Sociales
Comunidade de Caridade e Serviços Sociais
Communauté de la Charité et Services Sociaux
Tu Đoàn Nữ Bác Ái Xã Hội


Data i miejsce założenia:
1995 rok - Wietnam

Założyciel:
bp Phaolô Nguyen Thanh Hoan















Liczba sióstr na świecie: brak danych
Siostry Wspólnoty Miłosierdzia i Służby Społecznej obecne są w krajach: Wietnam, USA, Francja.
Dom generalny: Wietnam (?)


Habit aktualny:

Tradycyjny wietnamski stój Ao Dai (brązowa tunika, czarne szerokie spodnie), na głowie brązowy welon z białą wypustką, na piersi po prawej stronie przypięty znak zgromadzenia.


Poza Wietnamem: brązowy habit z białym kołnierzykiem, brązowy welon z białą wypustką, na piersi po prawej stronie przypięty znak zgromadzenia.



Duchowość:
Wspólnota Miłosierdzia i Służby Społecznej zobowiązuje się podążać za Chrystusem na drodze bezwarunkowej służby ludziom ubogim, aby dawać im świadectwo Ewangelii Miłości i nieść Dobrą Nowinę. Choć wspólnota jest stowarzyszeniem życia apostolskiego, jej członkowie składają śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa oraz czwarty ślub: służby ubogim w miłości.
Podstawą powołania wspólnoty jest prawo miłości, które Pan Jezus ukazał jako największe i najważniejsze spośród wszystkich przykazań: Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest jedyny. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych (Mk 12, 29 -31).
Inspiracją jest także przykład samego Jezusa Chrystusa, który powiedział do swoich uczniów: Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem (J 13, 14-15).
Siłę do pełnienia służby ubogim siostry czerpią m.in. z codziennej Mszy Świętej, Liturgii Godzin, medytacji i różańca.



Działalność:
Cechą charakterystyczną wspólnoty jest to, że jej członkowie pracują na rzecz ubogich nie tylko w typowych dla osób konsekrowanych formach. Gałąź żeńska wspólnoty prowadzi hodowlę krów, aby uzyskać mleko dla niedożywionych dzieci i osób starszych; szwalnie, w których siostry szyją nowe ubrania dla biednych rodzin i ofiar klęsk żywiołowych; pensjonaty i programy stypendialne dla uczniów szkół średnich i wyższych z ubogich rodzin, ponadto siostry zapewniają darmową opiekę medyczną, w tym tażke w zakresie medycyny tradycyjnej, pomagają też osobom starszym, niepełnosprawnym, chorym na trąd, czy uzależnionym od narkotyków.



Historia:
Założyciel zgromadzenia ks. Phaolô Nguyen Thanh Hoan, późniejszy biskup diecezji Phan Thiet w Wietnamie, od początku swojej drogi kapłańskiej angażował się w działalność charytatywną, zorganizował m.in. dom dziecka dla sierot wojennych.
Ówczesne trudności gospodarcze kraju skłoniły go do podejmowania nowych przedsięwzięć mających na celu realną poprawę warunków życia ludzi ubogich, którzy zamieszkiwali głównie tereny wiejskie. Była to nie tylko typowa działalność charytatywna realizowana przez Kościół, ale także takie inicjatywy jak np. umożliwianie rolnikom korzystania z maszyn rolniczych, aby lepsza wydajność ich pracy pomogła im wyjść z biedy.
Ks. Hoan chciał zgromadzić ludzi, którzy poświęciliby się Bogu służąc ubogim i głosić im Dobrą Nowinę. W końcu spotkał młodych mężczyzn i kobiety chcących oddać swoje życie Bogu. Ośmioro z nich przybyło wraz z nim do Ham Tan na południu kraju, gdzie zaczęli przygotowywać się do złożenia ślubów zakonnych. W 1995 roku dali oni początek Wspólnocie Miłosierdzia i Służby Społecznej zawierającą w sobie gałąź żeńską i męską. W 2004 roku zgromadzenie otrzymało zatwierdzenie władz kościelnych.
Dziś kapłani, bracia i siostry ze Wspólnoty działają w najbiedniejszych i najbardziej odległych rejonach południowego Wietnamu. Są wykształceni w różnych zawodach: medycynie, medycynie tradycyjnej, pracy socjalnej, rolnictwie, weterynarii, pracach budowlanych itp., wszystko po to, by służyć ubogim na obszarach wiejskich.



Strony www:
Wietnam: www.bacaixahoi.org.vn
USA: www.bacaixahoi.org