29 listopada 2019

ss. Świętej Rodziny od Potrzebujących


Instytut Zakonny Sióstr Świętej Rodziny od Potrzebujących (HFSN)
Religious Institute of the Holy Family Sisters of the Needy
Istituto Religioso Suore della Sacra Famiglia dei Bisognosi
Instituto Religioso Hermanas de la Sagrada Familia de los Necesitados
Institut Religieux Sœurs de la Sainte Famille des Nécessiteux

Data i miejsce założenia:
1983 rok - Nigeria

Założyciel:
o. Denis Mary Joseph Ononuju Obiaga HFFBY















Liczba sióstr na świecie: 190
Siostry Świętej Rodziny od Potrzebujących obecne są w krajach: Nigeria, Kongo- Brazzaville, Włochy, Francja, Wielka Brytania, USA.
Dom generalny: Nigeria (Aguata)

----------------------------------------------------------------------------------------------

Habit aktualny:

Granatowa kamizelka i spódnica, biała lub błękitna bluzka z kołnierzykiem o rogach zaokrąglonych, na głowie granatowy welon z jasno-niebieską wypustką, na piersi zawieszony krzyżyk, przy boku możliwy różaniec.



Używana również błękitna kamizelka i spódnica.

----------------------------------------------------------------------------------------------


Duchowość:
Charyzmat zgromadzenia określony jest jako: Miłość Boga i bliźniego. Miłość Boga wyraża się w wierności i oddaniu Trójcy Przenajświętszej, a miłość bliźniego w przekazywaniu Dobrej Nowiny o Jezusie Chrystusie ubogim i potrzebującym poprzez praktyczną miłość.
Siostry żyją duchowością św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Starają się naśladować jej życie w prostocie, miłości, dziecięcej ufności w Bożą Opatrzność i całkowitym poddaniu woli Bożej. Dążą do tego, aby rozwinąć w sobie głęboką miłość do Boga i do siebie nawzajem, a napełnione tą miłością odkrywać Boga nawet w najmniejszym z Jego stworzeń i w drobnych doświadczeniach życia codziennego.
Wzorem życia wspólnotowego jest natomiast Święta Rodzina z Nazaretu i pierwsze wspólnoty chrześcijańskie, w których miłość, jedność, zrozumienie, akceptacja, zaufanie i pokój zatopiły wszystkie indywidualne różnice ludzkie i samolubne upodobania.
Hasłem zgromadzenia są słowa: Ja zaś bardzo chętnie poniosę wydatki i nawet siebie samego wydam za dusze wasze (2 Kor 12, 15). Zgodnie z nim siostry bezinteresownie pomagają biednym i potrzebującym, czym tylko dysponują. Z wiarą w Bożą Opatrzność pomagają potrzebującym, nie troszcząc się o jutro, mając jednocześnie świadomość, że i one same również są wśród potrzebujących dzieci Bożych, które polegają na Jego łasce.
Apostolat wspólnoty jest dwojaki: wewnętrzny i zewnętrzny. Wewnętrzny polega na dążeniu do osiągnięcia świętości życia i dawania prawdziwego świadectwa życia poświęconego Bogu, podczas gdy apostolstwo zewnętrzne to praktyczne dzieła miłosierdzia świadczone bliźnim, zarówno w sferze duchowej jak i materialnej, aby dzięki temu prawda o Chrystusie mogła łatwiej przeniknąć ich życie.


Działalność:
Apostolstwo instytutu obejmuje ochronę praw nienarodzonych dzieci oraz troskę o biednych i potrzebujących. Siostry opiekują się dziećmi osieroconymi i porzuconymi, niepełnosprawnymi fizycznie i umysłowo, troską obejmują samotne nastoletnie matki i dziewczęta w trudnej sytuacji życiowej, osoby w podeszłym wieku, ludzi bezdomnych i skrajnie ubogich, prowadząc dla nich różnego rodzaju ośrodki i domy pomocy. Ponadto nauczają w szkołach, opiekują się chorymi, włączają się w duszpasterstwo parafialne i ewangelizację.

Historia:
Założyciel zgromadzenia o. Denis Mary Joseph Ononuju Obiaga wówczas należący do zakonu duchaczy, był proboszczem w jednej z parafii w mieście Owerri w Nigerii. Wiele czasu poświęcał na opiekę, wyżywienie i ubranie żyjących wokoło ubogich i pozbawionych środków do życia. Liczba potrzebujących wzrosła po wojnie domowej w kraju. Skrajne ubóstwo, głód i niedożywienie, przypadki niechcianych ciąż powstałych w wyniku gwałtu, porzucanie i wykorzystywanie dzieci były wówczas powszechne.
W celu złagodzenia tych problemów, kapłan poczuł się poruszony przez Ducha Świętego, aby założyć Instytut Sióstr Świętej Rodziny od Potrzebujących. Powstał on w 1983 roku w mieście Nekede. Zakonnice miały za zadanie zapewnić podstawowe potrzeby ubogich oraz pomagać im stać się samowystarczalnymi i tym samym dać im szansę na lepszą przyszłość, nie zapominając także o ich duchowym dobrobycie. Miały także poświęcić się apostolatowi pro-life.
Od 1997 roku zgromadzenie ma status instytutu zakonnego na prawie diecezjalnym.W 2003 roku o. Denis założył wspólnotę męską: Ojców i Braci św. Rodziny od Młodzieży.


Strony www:
www.holyfamilysistersng.org



23 listopada 2019

Misjonarki Nauki Chrześcijańskiej


Instytut Sióstr Misjonarek Nauki Chrześcijańskiej (MDC)
Institute of the Missionary Sisters of Christian Doctrine
Istituto delle Suore Missionarie Dottrina Cristiana
Instituto de Hermanas Misioneras Doctrina Cristiana
Instituto de Irmãs Missionárias da Doutrina Cristã
Institut de Sœurs Missionnaires Doctrine Chrétienne
Institut der Missionsschwestern der Christlichen Lehre


Data i miejsce założenia:
1890 rok - Włochy

Założyciele:
m. Maria Francesca De Sanctis
bp Augusto Antonino Vicentini



Liczba sióstr na świecie: 272  * dane z 2008 roku
Misjonarki Nauki Chrześcijańskiej obecne są w krajach: Włochy, Boliwia, Kongo-Brazzaville.
Dom generalny: Włochy (L'Aquila)

----------------------------------------------------------------------------------------------

Habit aktualny:

Beżowy bezrękawnik, biała bluzka, na głowie beżowy welon z białą wypustką, na piersi po lewej stronie przypięty znak zgromadzenia.


We Włoszech używany również bezrękawnik i welon w kolorze czarnym bądź też beżowy lub biały habit z welonem tego samego koloru.

----------------------------------------------------------------------------------------------

Habit historyczny:




---------------------------------------


---------------------------------------


----------------------------------------------------------------------------------------------


Duchowość:
Być katechetką wśród ludzi w Kościele i pomagać im odczytywać historię miłości, jaką Bóg pisze w życiu każdego z nich to charyzmat Misjonarek Nauki Chrześcijańskiej. Siostry starają się, aby wszyscy ludzie, do których się zbliżają, mogli poznać tajemnicę zbawienia.
Zgromadzenie stawia przed sobą potrójny cel: nauczanie chrześcijańskiej doktryny w każdej grupie społecznej, a zwłaszcza biednym; przygotowywanie dzieci do pierwszej Komunii Świętej oraz pomaganie chorym i przygotowywanie ich na świętą śmierć. Charyzmat katechezy jest sposobem, w jaki zakonnice uczestniczą w misji apostolskiej Kościoła szerzenia Słowa Bożego.
Choć zgromadzenie nie należy do wspólnot franciszkańskich to jednak założycielka przekazała zgromadzeniu ducha podobnego do tego, który wskazywał św. Franciszek z Asyżu, mianowicie aby siostry żyły i postępowały według Świętej Ewangelii, w ścisłym zjednoczeniu z Jezusem Chrystusem, w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie.
Patronami zgromadzenia są: Franciszek z Asyżu oraz św. Alfons Maria De Liguori.


Działalność:
Siostry poświęcają się w szczególności katechezie oraz edukacji i wychowaniu dzieci i młodzieży w przedszkolach, szkołach, ośrodkach wychowawczych i domach dziecka. Niosą także Słowo Boże w parafiach, w domach dla osób starszych, na misjach zagranicznych, a także w zwykłych codziennych kontaktach z innymi ludźmi.


Historia:
Misjonarki Nauki Chrześcijańskiej narodziły się w okresie, gdy Włochy doświadczały wielu politycznych i społecznych zawirowań. Niedawne narodziny jednolitego państwa włoskiego szły w parze z silnym antyklerykalizmem władzy świeckiej, zarówno lewicy, jak i prawicy, która usprawiedliwiała i zachęcała do tłumienia zakonów, niszczenia i zamykania kościołów, duszenia wartości duchowych. Owocem tego był religijny i moralny rozkład społeczeństwa, Katechizacja dzieci i młodzieży była niemal niemożliwa, a co za tym idzie brak właściwego przygotowania do sakramentów inicjacji chrześcijańskiej. W podobnej sytuacji znajdowało się miasto L’Aquila, gdzie miejscowi księża nie byli w stanie sprostać wszystkim duchowym potrzebom wiernych. Żywa była konieczność wyrwania ludzi z religijnej ignorancji poprzez katechezę.









Młoda, zakochana w Bogu mieszkanka tego miasta, Maria Nicola Santa De Sanctis, mająca już krótkie doświadczenie życia zakonnego, które ze względów zdrowotnych musiała porzucić, również zaczęła dostrzegać potrzebę katechezy. Powoli w jej duszy zaczęło dojrzewać nowe powołanie: całkowitego oddania się Kościołowi jako katechetka. Wspierana przez biskupa diecezji L'Aquila została skierowana do parafii San Quinziano, gdzie przez długi czas nauczała podstawowych elementów życia chrześcijańskiego dzieci i dorosłych. Wkrótce dołączyły do niej inne młode kobiety zdeterminowane, aby poświęcić wszystko nauczaniu prawd wiary.
W taki sposób zaczęło rodzić się nowe zgromadzenie zakonne poświęcone katechezie, która miała być prowadzona w każdych warunkach, dla ludzi w każdym wieku, w każdej klasie społecznej, i wszędzie, gdziekolwiek jest pragnienie Słowa Bożego. Szczególne poparcie matka Francesca otrzymała od kolejnego ordynariusza L'Aquila bpa Augusto Antonino Vicentini’ego, dzięki któremu w 1890 roku oficjalnie narodził się Instytut Misjonarek Nauki Chrześcijańskiej. W roku tym 12 sióstr z założycielką na czele, otrzymało habit zakonny, nowe imiona i złożyło śluby ku chwale Boga i w wiernej służbie Słowu.









Strony www:
www.missionariedottrinacristiana.it