23 lutego 2018

Kapucyni Tercjarze


Zgromadzenie Kapucynów Tercjarzy Matki Bożej Bolesnej (TC)
Capuchin Tertiary Friars of Our Lady of Sorrows (Amigonian Friars)
Religiosi Terziari Cappuccini di Nostra Signora Addolorata (Amigoniani)
Terciarios Capuchinos de Nuestra Señora de los Dolores (Amigonianos)
Terciários Capuchinhos de Nossa Senhora das Dores (Amigonianos)
Tertiaires Capucins de Notre Dame des Douleurs (Amigoniens)
Kapuziner Terziaren Unserer Frau der Schmerzen (Amigonianer)

Inna nazwa: Amigonianie

Data i miejsce założenia:
1889 rok - Hiszpania

Założyciel:
bp Luis Amigó y Ferrer OFMCap















Liczba zakonników na świecie: 370 (w tym 193 kapłanów)  * dane z 2015 roku
Amigonianie obecni są w krajach: Hiszpania, Włochy, Niemcy, Polska, USA, Meksyk, Dominikana, Portoryko, Nikaragua, Kostaryka, Panama, Wenezuela, Kolumbia, Ekwador, Brazylia, Boliwia, Argentyna, Chile, Wybrzeże Kości Słoniowej, Filipiny.
Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:


Brązowy habit przepasany białym sznurem, brązowy szkaplerz z kapturem.
Na piersi możliwy przypięty symbol Matki Bożej Bolesnej, przy boku koronka franciszkańska.













-----------------------------------------

W regionach o gorącym klimacie używany także strój w kolorze białym.


Habit historyczny:






Duchowość:
Charyzmatem zgromadzenia jest z wielką gorliwością apostolską wyrażać miłość Chrystusa Pana młodzieży schodzącej z drogi prawdy i dobra.
Duchowość amigoniańska polega na naśladowaniu Chrystusa Dobrego Pasterza, który objawia oblicze dobrego Ojca wszystkim marnotrawnym synom. Dobry Pasterz zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, bo wie, że nic im się nie stanie i idzie ratować jednego zagubionego. Dobry Pasterz jest gotów oddać własne życie za swoje owce.
Obraz Dobrego Pasterza ten odgrywa główną rolę w rozumieniu miłosierdzia w zgromadzeniu. Zakonnicy udają się więc w poszukiwaniu zagubionych owiec - młodych ludzi z problemami, zagrożonych demoralizacją i przestępczością, aby przyprowadzić je do owczarni Pana.


Zgromadzenie jest oddane pod opiekę Matki Bożej Bolesnej. Maryja u stóp krzyża jest pierwszą współpracowniczką Odkupienia Chrystusa, ponieważ podzielała Jego miłość i cierpienie dla nas wszystkich. Jej postawa jest przykładem dla braci w pełnieniu swojego specyficznego apostolstwa. Maryja Bolesna uczy także akceptacji woli Bożej.
Amigonianie są wspólnotą franciszkańską kierującą się Regułą Trzeciego Zakonu Regularnego. Życie i nauka św. Franciszka z Asyżu stanowi dla zakonników wzór ewangelicznej autentyczności. Spośród franciszkańskich cech ważne miejsce zajmuje braterstwo, które przejawia się w duchu rodzinnym panującym we wspólnotach domowych.
Codzienne życie modlitewne obejmuje m.in. Mszę Świętą, poranną i wieczorną Liturgię Godzin, medytację nad Słowem Bożym, Różaniec, Godzinki przed udaniem się na spoczynek oraz rachunek sumienia na koniec dnia. Ponadto raz w tygodniu odprawiane jest nabożeństwo Drogi Krzyżowej.









Działalność:
Aktualnie zgromadzenie realizuje swoją misję poprzez różne formy pracy wychowawczej i resocjalizacyjnej. Kapucyni Tercjarze prowadzą szkoły różnego typu, liczne ośrodki opiekuńczo-wychowawcze, domy poprawcze dla nieletnich, wspólnoty terapeutyczne dla młodych narkomanów, domy dziecka, ale także parafie.
W Polsce, w jedynym domu zgromadzenia, który znajduje się w Lublinie, zakonnicy prowadzą specjalistyczną placówkę wsparcia dla młodzieży z zaburzeniami zachowania oraz ich rodzin.



Historia:
Z problemami osób z marginesu społecznego Luis Amigó y Ferrer stykał się już od młodości, będąc członkiem różnych katolickich stowarzyszeń, które wspierały służbę wolontariuszy wśród tych ludzi. Chcąc wstąpić do Kapucynów w 1874 roku wyjechał do Francji, gdyż w owym czasie władze świeckie w Hiszpanii zlikwidowały wszystkie zakony. Trzy lata później mógł wrócić do swojego kraju.
Po przyjęciu święceń kapłańskich rozpoczął posługę m.in. w bardzo zaniedbanym więzieniu. Zaskoczyła go ogromna liczba młodzieży zamkniętej w tym zakładzie karnym. Poprzez kontakty z tercjarzami franciszkańskimi oraz młodzieżą narodziło się w nim pragnienie założenia zgromadzenia Kapucynek Tercjarek Św. Rodziny, które powstało w 1885 roku.
W 1889 roku w Walencji powstało zgromadzenie męskie Kapucynów Tercjarzy Matki Bożej Bolesnej. Od początku jego celem miało być wychowanie moralne więźniów.












Strony www:
Polska: www.kapter.lublin.pl
Dom generalny: www.amigonianoscg.org
Hiszpania: www.amigonianos.org
Niemcy: http://amigonianer.org
USA, Ameryka Środk.: http://amigonianosbp.org
Meksyk: http://amigonianos.org.mx
Filipiny: www.amigonianfathers.org



16 lutego 2018

ss. św. Teresy od Dzieciątka Jezus z Buea


Zgromadzenie Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus z Buea (SST)
Congregation of the Sisters of St. Therese of the Child Jesus of Buea
Congregazione delle Suore di Santa Teresa del Bambino Gesù di Buea
Congregación de las Hermanas de Santa Teresa del Niño Jesús de Buea
Congregação das Irmãs de Santa Teresinha do Menino Jesus de Buea
Congrégation des Soeurs de Sainte Thérèse de l'Enfant Jésus de Buéa
Kongregation der Schwestern der hl. Therese vom Kinde Jesus von Buea


Data i miejsce założenia:
1963 rok - Kamerun

Założyciel:
bp Jules Peeters MHM















Liczba sióstr na świecie: 86 (w tym: 14 nowicjuszek i 11 postulantek) 
* dane z 2012 roku
Siostry św. Teresy od Dzieciątka Jezus z Buea obecne są w krajach: Kamerun, Hiszpania.
Dom generalny: Kamerun (Kumba)


Habit aktualny:

Biały habit, na głowie biały welon, na piersi zawieszony krzyżyk.

Używany również niebieski habit z kołnierzykiem, na głowie niebieski welon z białą wypustką, na piersi zawieszony krzyżyk.



Duchowość:
Duchowość zgromadzenia jest odzwierciedleniem ducha św. Teresy od Dzieciątka Jezus, w jej całkowitym oddaniu się Chrystusowi i Kościołowi, i poddaniu się woli Boga z gotowością do pełnienia jej w duchu radosnej prostoty, zaufania i miłości. Życie sióstr i posługa nie polegają na robieniu rzeczy nadzwyczajnych, ale raczej na robieniu drobnych rzeczy nadzwyczaj dobrze i z miłością. Najważniejszy jest więc duch, z jaką wykonują każdą czynność, czyli stopień osobistego zjednoczenia z Panem Bogiem oraz miłość i bezinteresowne poświęcenie.
Życie modlitewne sióstr wzmacniane jest przez liturgię i sakramenty, zwłaszcza Sakrament Eucharystii i Spowiedzi Świętej. W zgromadzeniu żywa jest także miłość i nabożeństwo do Matki Bożej, która jest najdoskonalszym przykładem poświęcenia się Chrystusowi.
W życiu wspólnotowym naczelne miejsce zajmuje cnota jedności; prowadzone jest ono także w duchu wzajemnego szacunku, pokory, pojednania i przebaczenia, z radością dzieloną między siebie i z tymi, z którymi siostry stykają się na co dzień. Hasło zgromadzenia to: miłość, jedność i prostota.










Działalność:
Wspólnota służy potrzebom Kościoła, w szczególności budowaniu świadomości o godności kobiet i osób zmarginalizowanych. Siostry czynią to poprzez zaangażowanie w działalność edukacyjną na wszystkich poziomach, służbę chorym, opiekę nad niepełnosprawnymi, a także pracę katechetyczną i duszpasterską w parafiach i więzieniach, dążąc do spełnienia głównego celu, jakim jest: sprawić, by Chrystus był obecny w świecie poprzez zaspokajanie niezaspokojonych potrzeb.


Historia:
Zgromadzenie Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus z Buea zostało założone w 1963 roku przez bpa Julesa Peetersa MHM, holenderskiego misjonarza, ówczesnego ordynariusza diecezji Buea w Kamerunie. Założyciel chciał, aby była to wspólnota rdzennych afrykańskich kobiet wielbiących Boga poprzez życie w całkowitym oddaniu Mu i służbie Jego Kościołowi głównie w Kamerunie.
Formacją kandydatek zajęły się pracujące tam Misjonarki Różańca Świętego, kształtując je według ducha św. Teresy od Dzieciątka Jezus oraz bp Peetersa. Szczególnym duchowym dziedzictwem założyciela było umiłowanie jedności i zaangażowanie w jej osiąganie.
Pierwsza wspólnota sióstr powstała w miejscowości Fiango-Kumba, po siedmiu latach dom macierzysty przeniósł się do Buea. Pod koniec 1971 roku siostry powróciły do Kumba. Chociaż początkowo liczba sióstr była niewielka, a początki trudne, zgromadzenie powoli wzrastało. W 1979 roku liczyło zaledwie 8 zakonnic; dziś cieszy się licznymi powołaniami.









Strony www:
http://sstbuea.org