19 lutego 2014

Karmelitanki św. Józefa


Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek św. Józefa (CSJ)
Congregación Hermanas Carmelitas de San José
Congregação das Irmãs Carmelitas de São José
Congregazione delle Suore Carmelitane di San Giuseppe
Congregation of the Carmelite Sisters of St. Joseph
Congrégation des Sœurs Carmélites de Saint-Joseph


Data i miejsce założenia:
1916 rok - Salwador

Założycielka:
m. Clara María de Jesús Quirós















Liczby: ok. 230 sióstr na świecie
Karmelitanki św. Józefa obecne są w krajach: Salwador, Kostaryka, Honduras, Gwatemala, Panama, Kolumbia, Brazylia, Meksyk, USA, Włochy, Kongo-Rep.Dem., Kamerun.
Dom generalny: Salwador (Santa Tecla)

Habit aktualny:

Strój świąteczny: Brązowy habit ze szkaplerzem wyciętym w szpic, na głowie biały prosty welon, na piersi po lewej stronie możliwy krzyżyk.
Strój codzienny: Beżowy habit z beżowym kołnierzykiem, na głowie biały prosty welon, na piersi zawieszony krzyżyk.


Habit historyczny:





Duchowość:
Zgromadzenie łączy w sobie karmelitańską kontemplację, ducha apostolskiego i duchowość maryjną. Celem Karmelitanek św. Józefa jest zjednoczenie z Bogiem przez modlitwę, wyrzeczenie, ubóstwo i gorliwość apostolską, która prowadzi do modlitwy i ofiary za kapłanów oraz współpracy z nimi w działalności duszpasterskiej na wzór ewangelicznych niewiast: Marii i Marty.
Misja rozszerzania Królestwa Bożego w Jego ludzie wypływa z polecenia Pana Jezusa: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu (Mk 16 ,15).
Jak każde karmelitańskie zgromadzenie wspólnota cechuje się miłością do Matki Bożej. Siostry w wewnętrznym zjednoczeniu z Maryją dążą do zdobycia doskonałej miłości. Pomocą w tym jest także osoba św. Józefa - znanego jako Milczący Święty - którego cnoty siostry starają się odwzorowywać w swoim życiu. Od niego uczą się czystości i pokory, cichej pracy, życia przepojonego wiarą, miłością i odpowiedzialnością za powierzoną przez Boga misję w Kościele. Św. Józef jest dla sióstr także wzorem życia kontemplacyjnego i czynnego.
Patronami zgromadzeni są również święci reformatorzy zakonu karmelitańskiego: Teresa z Avila i Jan od Krzyża.


Działalność:
Zgodnie z charyzmatem Karmelitanki św. Józefa ściśle współpracują z kapłanami w ich pracy duszpasterskiej. Zadanie to wypełniają poprzez pracę w parafiach, katechizację, prowadzenie różnych grup duszpasterskich i modlitewnych, głównie dla dzieci i młodzieży oraz pracę misyjną. Ponadto siostry prowadzą szkoły i domy opieki dla ludzi starszych, opiekują się chorymi, włączają się w działalność charytatywną. W swoim apostolstwie starają się zachęcać innych do prowadzenia głębokiego życia duchowego ukierunkowanego na zjednoczenie z Bogiem.


Siostry z nowicjuszkami
Historia:
Założycielka zgromadzenia m. Clara María de Jesús Quirós zakonnicą została mając 59 lat. Jako dziecko doświadczyła rozpadu małżeństwa swoich rodziców. W wieku 15 lat za namową matki wyszła za mąż, urodziła 6 synów. Po urodzeniu ostatniego jej mąż porzucił ją i rodzinę. Jednocześnie od wczesnej młodości była mocno zaangażowana w zadania Kościoła.
Została tercjarką karmelitańską, współpracowała z kapłanami m.in. w pracy duszpasterskiej, udzielała się w religijnych bractwach. Z pracy tej w 1916 roku w Santa Tecla na Salwadorze zrodziło się nowe zgromadzenie zakonne Karmelitanek św. Józefa, którego głównym celem miała być modlitwa i ofiara za kapłanów oraz współpraca z nimi w ich działalności duszpasterskiej. Doświadczywszy niestałości ludzkiej miłości, której wynikiem było porzucenie, m. Clara otoczyła opieką także osierocone dziewczęta, samotne i opuszczone kobiety, chorych żyjących samotnie w domach.

Strony www:
www.congregacioncarmelitasdesanjose.com



14 lutego 2014

Marianie


Zgromadzenie Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (MIC)
*Congregatio Clericorum Marianorum sub titulo Immaculatae Conceptionis Beatissimae Virginis Mariae
*Congregazione dei Chierici Mariani dell'Immacolata Concezione della Beata Vergine Maria (Mariani)
*Congregation of Marian Fathers of the Immaculate Conception of the Most Blessed Virgin Mary (Marians of the Immaculate Conception)
*Congregación de los Padres Marianos de la Inmaculada Concepción de la Santísima Virgen María (Marianos de la Inmaculada Concepción)
*Congregação dos Padres Marianos da Imaculada Conceição da Santíssima Virgem Maria (Marianos da Imaculada Conceição)
*Congrégation des Pères Mariens de l'Immaculée Conception de la Très Sainte Vierge Marie (Mariens de l'Immaculée Conception)
*Kongregation der Marianer von der Unbefleckten Empfängnis der Allerseligsten Jungfrau Maria (Marianer)


Data i miejsce założenia:
1673 rok - Polska

Założyciel:
bł. Stanisław Papczyński















Liczby: 494 zakonników na świecie (w Polsce 172)  * dane z 2011 roku
Marianie obecni są w krajach: Polska, Czechy, Słowacja, Ukraina, Białoruś, Litwa, Łotwa, Niemcy, Wielka Brytania, Portugalia, Włochy, USA, Brazylia, Argentyna, Kamerun, Rwanda, Kazachstan, Filipiny, Australia.
Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:

Sutanna duchowieństwa diecezjalnego.

W Ameryce możliwa sutanna przepasana czarnym pasem.

Na misjach możliwa biała sutanna przepasana białym pasem.

Habit historyczny:

Biały habit przepasany białym pasem.


Duchowość:
Powołanie marianów ma trzy zasadnicze cele: pierwszy to szerzenie kultu Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej, drugi to niesienie pomocy duszom w czyśćcu cierpiącym szczególnie przez ofiarę Mszy świętej, odpusty i umartwienia, trzeci to praca duszpasterska wśród ludności zaniedbanej religijnie i poświecenie wszystkich sił za Chrystusa i Kościół, wszędzie tam, gdzie wymaga tego dobro Kościoła i dusz.
Główną patronką zgromadzenia jest Najświętsza Maryja Panna Niepokalanie Poczęta, Matka Boża i Matka Kościoła, której zakonnicy okazują szczególną cześć, synowską miłość i poświęcenie, a poprzez naśladowanie Jej cnót dążą do Chrystusa i szerzą Jego  Królestwo.
Maryja pobudza marianów do unikania wszelkiego, nawet najmniejszego grzechu, do gorącego ukochania czystości serca i przepojenia całego życia łaską i miłością Bożą.
Zakonnicy mają również szczególne nabożeństwo do św. Pawła Apostoła.



Działalność:
Posługa marianów skupia się na sprawowaniu posługi kapłańskiej i niesieniu pomocy duchowieństwu diecezjalnemu poprzez prowadzenie parafii, grup i stowarzyszeń katolickich, duszpasterstw specjalistycznych, katechizację, pracę misyjną, ewangelizację za pomocą środków masowego przekazu. Zakonnicy prowadzą własne wydawnictwo, szkoły, podejmują się pracy naukowej na wyższych uczelniach, krzewią życie liturgiczne, pobożność eucharystyczną i praktykę częstej Komunii świętej, szerzą cześć Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, a w Ameryce i krajach Europy zachodniej także nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego. Marianie opiekują się również sanktuariami, w tym znanym sanktuarium maryjnym w Licheniu.


Historia:
Zgromadzenie założył bł. Stanisław Papczyński. Na Chrzcie Św. otrzymał imię Jan; wstąpił do zakonu pijarów przyjmując imię Stanisław od Jezusa i Maryi. Żyjąc przez lata jako pijar nie zgadzał się z tendencją łagodzenia reguły przez część zakonników. Jednocześnie wzrastała w nim myśl założenia nowego zakonu. Po kilkunastu latach życia zakonnego poprosił o zwolnienie ze ślubów i niedługo potem przystąpił do organizowania nowej wspólnoty zakonnej.
W 1671 roku założył biały habit na cześć Niepokalanego Poczęcia Maryi i opracował "Regułę życia". Pierwszy dom zakonu zorganizował w 1673 r. w Puszczy Korabiewskiej (obecnie – Mariańskiej). Przybyły w 1673 roku na wizytację biskup zaaprobował wspólnotę żyjącą pod przewodnictwem o. Papczyńskiego, co uważa się za początek marianów.
Stanisław mówił, że miał w duszy wyryty przez Boga obraz nowego zakonu. W pierwszej kolejności miał być poświęcony czci Matki Najświętszej w tajemnicy Jej Niepokalanego Poczęcia. Marianie mieli Ją czcić własnym życiem i głosić Jej chwałę innym. Drugi cel zakonu to niesienie pomocy duszom czyśćcowym. W owych czasach pełnych wojen i epidemii wielu ludzi umierało bez przygotowania; ponadto Stanisław miał wizje czyśćca, w której zmarli prosili go o modlitwę. Sprawa modlitwy za zmarłych leżała mu więc mocno na sercu. Trzeci cel, jaki założyciel wyznaczył Marianom to troska o zbawienie bliźnich, a zwłaszcza „kształcenie prostego ludu w nauce chrześcijańskiej”, co początkowo realizowano w formie pomocy duszpasterskiej duchowieństwu diecezjalnemu, później także poprzez prowadzenie szkół.



Pierwsi marianie odznaczali się surowością życia. W XVIII wieku powstały domy w Portugalii i Włoszech zlikwidowane przez władze świeckie w XIX wieku. Również w Polsce represje władz zaboru rosyjskiego osłabiły zakon. Przed rokiem 1864 było już tylko 55 marianów. Ostatecznie pozostał tylko jeden klasztor – w Mariampolu na Litwie; władze świeckie rozesłały nowicjuszy do domów i zabroniły przyjmować nowych.
bł. Jerzy Matulewicz
W 1908 r. w klasztorze pozostał przy życiu tylko jeden marianin. Wówczas dzieła odnowy zakonu dokonał bł. Jerzy Matulewicz, późniejszy biskup wileński, który wraz z innym kapłanem potajemnie przed władzami świeckimi wstąpił do marianów. Opracował nowe konstytucje, które zalecały większe zaangażowanie w działalność apostolską Kościoła, zmienił niektóre praktyki pobożne, biały habit kapłanów zamienił na sutannę księży diecezjalnych (a braci na strój świecki), aby mogli działać w ukryciu, możliwie najbardziej zrównał prawa kapłanów i braci powierzając tym ostatnim także prace apostolskie. Zaowocowało to licznymi powołaniami. W 1927 r. gdy umierał odnowiciel, zgromadzenie liczyło 319 członków.
Na życzenie Stolicy Apostolskiej marianie podjęli się także pracy w obrządku bizantyjsko-słowiańskim wśród Rosjan w Mandżurii (obecnie Chiny). Jednak misja została rozwiązana.

Strony www:
Polska: www.marianie.pl
Dom generalny: www.padrimariani.org
Czechy: www.mariani.ic.cz
Łotwa: www.mariani.lv
Portugalia: www.marianos.pt

USA: www.marian.org
Brazylia: www.marianos.org.br

Argentyna: www.marianos.org.ar
Rwanda: http://kibeho-cana.org/
Kazachstan: http://tajynsza.marianie.com
Filipiny: http://marians.asia/
Pozostałe strony internetowe Marianów na świecie


Filmy:

Część I:



część II: www.youtube.com/watch?v=0g7TdDxHOpU
część III: www.youtube.com/watch?v=woH0ic-Fqzg



7 lutego 2014

Józefitki z Cluny


Zgromadzenie Sióstr św. Józefa z Cluny (SCJ)
Soeurs de Saint Joseph de Cluny
Suore di San Giuseppe di Cluny
Sisters of St. Joseph of Cluny (Cluny Sisters)
Hermanas de San José de Cluny
Irmãs de São José de Cluny
Schwestern vom Heiligen Joseph von Cluny

Data i miejsce założenia:
1807 rok - Francja

Założycielka:
bł. Anna Maria Javouhey















Liczby: ok. 2800 sióstr na świecie (w Polsce 4 siostry);  * dane z 2013 roku
Siostry św. Józefa z Cluny obecne są w krajach: Francja, Polska, Szwajcaria, Włochy, Hiszpania, Portugalia, Irlandia, Wielka Brytania, USA, Kanada, Gwadelupa, Martynika, Saint-Pierre i Miquelon, Trynidad i Tobago, Sainte-Lucie, Saint Vincent i Grenadyny, Grenada, Haiti, Dominikana, Kuba, Gujana, Brazylia, Peru, Paragwaj, Argentyna, Senegal, Gambia, Sierra Leone, Gwinea, Gwinea-Bissau, Ghana,  Mali, Niger, Kongo-Brazzaville, Kongo-Rep.Dem., Tanzania, Kamerun, Angola, Mozambik, Madagaskar, Reunion, Seszele, Indie, Nepal, Filipiny, Papua Nowa Gwinea, Australia, Nowa Kaledonia, Fidżi, Wyspy Cooka, Polinezja Francuska.
Dom generalny: Włochy (Paryż)

Habit aktualny:
Brak wspólnoty stroju zakonnego.

W Polsce oraz część sióstr w innych krajach, głównie
w Europie, na Karaibach i w Indiach:
Granatowy habit z białym kołnierzykiem, na głowie czarny welon z białą wypustką, na piersi krzyż na niebieskim sznurku.




Haiti: Granatowy habit, biały welon.
Ameryka Płd., Afryka, Seszele:
Biały habit lub biały strój świecki,
biały welon.



Część sióstr w Europie, na Karaibach i w Ameryce Płd.: granatowy strój świecki, czarny lub biały welon lub bez welonu.
W Ameryce Pn. strój świecki bez welonu.



W Indiach w zależności od prowincji: biały habit i welon, granatowy habit, czarny welon lub jednolity strój - tradycyjne sari.


Habit historyczny:

Granatowy habit, czarny szkaplerz z pelerynką, czarny welon.


---------------------------------------------------

Józefitka z Cluny ok. 1965 roku
---------------------------------------------------




Duchowość:
Podstawą duchowości zgromadzenia jest kult woli Bożej. Poznać ją i wypełnić to istota charyzmatu Sióstr św. Józefa z Cluny. Przez pełnienie woli Bożej siostry łączą się z Jezusem Chrystusem, który spełnił wolę swojego Ojca, aby zbawić ludzi. Dlatego spośród trzech ślubowanych rad ewangelicznych: posłuszeństwa, ubóstwa i czystości, właśnie posłuszeństwo znajduje się na pierwszym miejscu.
Zgromadzenie łączy ducha kontemplacji i apostolstwa. Siostry codziennie wspólnie odmawiają Liturgię Godzin, poświęcają godzinę na modlitwę osobistą i przynajmniej dwie godziny w tygodniu na czytanie duchowne, modlą się także modlitwą różańcową.
Głównym patronem zgromadzenia jest św. Józef Oblubieniec Maryi. Siostry czczą go w każdą środę, polecając mu swoje trudności, kłopoty, zdrowie oraz pracę apostolską. Jest on dla sióstr wzorem życia wewnętrznego i pracy. Innymi patronami są zgromadzenia są: św. Marcin, św. Teresa z Avila, św. Piotr Klawer i św. Franciszek Ksawery.



Działalność:
Siostry św. Józefa z Cluny poświęcają się w wychowywaniu dzieci i młodzieży w wierze; prowadzą przedszkola, szkoły, domy dziecka, katechizację, ponadto domy opieki dla osób starszych, szpitale, punkty zdrowia, leprozoria dla trędowatych hospicja, pomagają bezdomnym, wypędzonym, ofiarom wojen i kataklizmów. Siostry pracują w parafiach, w więzieniach, w ruchach i stowarzyszeniach katolickich, organizują chrześcijańskie formy wypoczynku. Dużą część apostolstwa zajmuje praca w krajach misyjnych.
W Polsce zgromadzenie prowadzi placówkę opiekuńczo-wychowawczą oraz przedszkole.


Historia:
Bł. Anna Maria Javouhey chciała zostać zakonnicą. W 1800 roku wstąpiła do nowozałożonego przez św. Joannę Antidę Thouret zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia, nieco później do klasztoru Trapistek, który jednak opuściła po niedługim czasie. Wraz z trzema rodzonymi siostrami zaczęła myśleć więc o założeniu nowego zgromadzenia poświęconemu nauczaniu kobiet.
W 1806 roku we francuskim Chalon-sur-Saone zainicjowała szkołę dla dziewcząt; rok później wraz ze swoimi siostrami i kilkoma towarzyszkami złożyła śluby zakonne dając początek Zgromadzeniu św. Józefa. W 1812 roku siostry otrzymały w Cluny dom, do którego przeniosły główną siedzibą zgromadzenia i nowicjat; od tego czasu zaczęto je nazywać Siostrami św. Józefa z Cluny. Już 10 lat po założeniu zgromadzenia pierwsze zakonnice wyjechały na misje do Afryki, na Karaiby i do Oceanii na tereny podległe Francji. W Polsce jedyny dom zgromadzenia znajduje się w Lublinie.
Już od wczesnej młodości Anny Marii Javouhey szczególne miejsce w jej życiu duchowym zajmowało pragnienie wypełnienia Bożej woli. Pragnienie to towarzyszyło jej na wszystkich drogach życia i stało się charyzmatem założonego przez siebie zgromadzenia. Założycielka ujęła je w następujących słowach: Nic mi się tak nie podoba, nic mnie tak nie ogarnia jak pragnienie, aby wykonać świętą wolę Boga. Jeśli zajmuje się sprawami doczesnymi, to tylko dlatego, że odczuwam pragnienie, aby tego dokonać.


Strony www:
Polska: www.dom-swietego-jozefa.pl
Francja: http://stjosephcluny-france.cef.fr/
Hiszpania: www.cluny.es
Portugalia: http://clunyportugal.com/
Irlandia: www.sjc.ie
USA, Kanada: www.clunyusandcanada.org , http://clunyusandcanada.blogspot.com/
Karaiby: www.clunycarib.org
Brazylia: http://irmas-saojose.org/
Kamerun, Kongo, Reunion: http://congojavouhey.over-blog.com
Indie: www.clunyindia.org
Australia: www.sjcaustralia.org