Siostry od Aniołów

Zgromadzenie Sióstr od Aniołów (CSA)
Congregatio Sororum Angelorum
Congregation of the Sisters of the Angels
Congregazione delle Suore degli Angeli
Congregación de las Hermanas de los Ángele
Congregação das Irmãs dos Anjos
Congrégation des Soeurs des Anges

Data i miejsce założenia:
1889 rok - Polska

Założyciele:
bp Wincenty Kluczyński
m. Bronisława Stankowicz

Liczba sióstr na świecie: 143  * dane z 2015 roku
Siostry od Aniołów obecne są w krajach: Polska, Litwa, Białoruś, Rosja, Ukraina, Czechy, RD Kongo, Kamerun, Rwanda.
Dom generalny: Polska (Chylice)

----------------------------------------------------------------------------------------------

Habit aktualny:
Zgromadzenie bezhabitowe od początku swojego istnienia.

Duchowość:

Chwała Boża i dusz zbawienie; ludzkość cierpiąca, zbolała i obumarła – to zakres działalności Sióstr od Aniołów.

Zadaniem wyznaczonym siostrom przez założyciela jest wspieranie kapłanów w ich pracy apostolskiej, wraz z nimi współcierpienie i z nimi modlitwa, służba radą, zachętą w trudnościach, ostrzeganie przed niebezpieczeństwami, obrona ich dobrej sławy.

W pracy apostolskiej istotne znaczenie ma współpraca każdej siostry z osobami świeckimi w swoim środowisku. Zakonnice troszczą się, by wierzący pogłębiali swą wiarę; wobec niewierzących, szerzą ją na wszelki możliwy sposób, zwłaszcza poprzez osobiste świadectwo życia. Wzorem dla sióstr jest Pan Jezus świadczący wszystkim dobro, Aniołowie są nauczycielami w służeniu Bogu i człowiekowi, Nazaret - szkołą życia ukrytego.

Prawda o Aniołach była dla założyciela inspiracją do zaangażowania sióstr na ich wzór. Mają one być więc najbliżej Boga i ludzi, towarzyszyć im, wspierać szybkim i wszechstronnym działaniem zmierzającym do pomnożenia dobra w ludzkich sercach. Od aniołów siostry uczą się posłuszeństwa w wypełnianiu woli Bożej.

Praca nad własnym uświęceniem ma poprzedzać pracę apostolską. Zakonnice ćwiczą się w budzeniu w sobie wiary żywej, która utrzymuje je ciągle w obecności Bożej. Żywa wiara potęguje, ulepsza, doskonali i uświęca działalność zewnętrzną. Pomaga temu praktyka tzw. straży serca, która umożliwia spełnianie każdej czynności ze względu na Boga i dla Jego chwały. Duch wyrzeczenia, posłuszeństwa i poświęcenia dla Kościoła i Stolicy Apostolskiej przyświeca codziennym wysiłkom sióstr.

Zgromadzenie ma szczególne nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa, Matki Bożej Wniebowziętej, św. Józefa i św. Teresy od Dzieciątka Jezus.

Działalność:

Siostry od Aniołów pracują jako wychowawczynie, nauczycielki, katechetki, pielęgniarki, lekarze, psychologowie, prawnicy, itp., szczególnie mając na uwadze pracę z młodymi ludźmi na rzecz przyszłości społeczeństwa i Kościoła.

Historia:

Wincenty Kluczyński po święceniach kapłańskich długie lata pracował w wileńskim seminarium duchownym. Pragnienie wspierania duchowieństwa stało się ważnym kierunkiem jego życia. Początkowo pomagał bł. Honoratowi Koźmińskiemu w tworzeniu bezhabitowych zgromadzeń, które ten zakładał w warunkach prześladowania Kościoła w Polsce przez władze zaboru rosyjskiego. Po rozeznaniu i modlitwach postanowił założyć własne zgromadzenie bezhabitowe, które w sposób ukryty miały podtrzymywać wiarę ludzi oraz wspierać kapłanów.

Do pomocy zaangażował swoją dawną penitentkę, m. Bronisławę Stankowicz, należącą wówczas do honorackiego Zgromadzenia Córek Najczystszego Serca Najświętszej Maryi Panny. Siostry od Aniołów narodziły się w Wilnie w 1889 roku. Matka Bronisława została jego współzałożycielką i przełożoną generalną, którą to funkcję pełniła przez 30 lat.

Główną ideą towarzyszącą zakładaniu zgromadzenia było werbowanie i formowanie pobożnych kobiet, które bez zwracania na siebie uwagi, miałyby pomagać kapłanom w ewangelizacji. Ich praca miała polegać na aktywizowaniu świeckich do apostolstwa w społeczeństwie. Siostry prowadziły warsztaty rzemieślnicze dla młodzieży, bursy, domy dla aspirantów do kapłaństwa, opiekowały się dziećmi osieroconymi szukając im katolickich rodzin, włączały się w pracę charytatywną Kościoła, katechizowały. Ze względu na represje władz świeckich i zakaz tworzenia nowych zgromadzeń, wspólnota oficjalnie występowała jako Towarzystwo Labor poświęcone  kształceniu zawodowemu dziewcząt. W 1913 roku liczyła już 61 sióstr.

s. Helena Majewska

Do zgromadzenia należały dwie mistyczki: s. Wanda Boniszewska oraz s. Helena Majewska. Kierownikiem duchowym s. Heleny był bł. Michał Sopoćko, który był także kierownikiem św. Faustyny Kowalskiej, apostołki Bożego Miłosierdzia. Łaski, wizje i słowa kierowane do s. Heleny przez Pana Jezusa były niejako kontynuacją misji zmarłej niewiele wcześniej św. Faustyny. Helena Majewska pomagała ks. Sopoćko i pierwszym członkiniom w tworzeniu nowego zgromadzenia zakonnego poświęconego wypraszaniu Bożego Miłosierdzia dla świata, którego założenia domagał się Pan Jezus przez siostrę Faustynę.

Strony www:
www.siostryodaniolow.pl