Siostry Matki Bożej Wspomożycielki

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Wspomożycielki (NDA)
Congregation of the Sisters of Our Lady Help of Christians
Congregazione delle Suore di Nostra Signora Ausiliatrice
Congregación de las Hermanas de Nuestra Señora Auxiliadora
Congregação das Irmãs de Nossa Senhora Auxiliadora
Congrégation des Soeurs de Notre-Dame Auxiliatrice
Kongregation der Schwestern Unserer Lieben Frau Hilfe der Christen

Data i miejsce założenia:
1921 rok - Kanada

Założyciele (od lewej):
bp François-Xavier Brunet
bp Louis Rhéaume OMI

Liczba sióstr na świecie: brak danych
Siostry Matki Bożej Wspomożycielki obecne są w krajach: Kanada.
Dom generalny: Kanada (Rouyn-Noranda)

Habit aktualny:

Zgromadzenie założone jako habitowe. 
W okresie posoborowym siostry zamieniły habity na stroje świeckie, zwykle w kolorze granatowym.











Habit historyczny:

----------------------------------------------

Siostry w 1971 roku

 

Duchowość:

Chryzmat Sióstr Matki Bożej Wspomożycielki polega na oddaniu swojego życia na służbę Kościołowi i światu, szczególnie biednym i nieszczęśliwym. Charyzmat ten karmiony jest Eucharystią i codzienną modlitwą, której owocem jest zażyłość z Panem Jezusem.

Właśnie modlitwa wstawiennicza jest pierwszym zadaniem zgromadzenia. W domu macierzystym codziennie jest wystawiony Najświętszy Sakrament, który gromadzi siostry na adoracji przedłużającej ofiarę Mszy Świętej. W życiu modlitewnym ważne miejsce zajmuje także Liturgia Godzin, czytanie Pisma Świętego oraz pobożność maryjna.

Nabożeństwo do Matki Bożej przejawia się przede wszystkim w codziennym odmawianiu różańca, w czasie którego siostry rozważają tajemnice z życia Maryi i Jej Syna. Zakonnice pragną żyć w zjednoczeniu z Najświętszą Dziewicą, aby coraz bardziej wychwalać Pana Jezusa. Maryjne „tak” dla woli Bożej jest dla sióstr wzorem nadziei i odwagi w poświęceniu się dla Bożego Królestwa.

Zgodnie z hasłem zgromadzenia In Caritate, miłość Chrystusa ożywia całe życie wspólnotowe i służbę apostolską. Miłość ta jednoczy siostry ze sobą, skłania do nawet drobnych gestów życzliwości czy wzajemnej pomocy oraz do poświęcenia się w dziełach miłosierdzia wobec bliźnich. Założyciele kładli nacisk, że apostolat będzie owocny tylko w takim stopniu, w jakim będzie wypływać z życia wewnętrznego, podsycanego modlitwą i miłością.

Działalność:

Tradycyjne dziedziny działalności apostolskiej to dzieło wychowania chrześcijańskiego, pomoc duchowieństwu oraz praca charytatywna. Mimo braku nowych powołań i coraz starszego wieku, siostry w miarę możliwości nadal włączają się w ten rodzaj apostolstwa. Siostry angażują się w chrześcijańską formację młodzieży i dorosłych, prowadzenie grup modlitewnych, duszpasterstwo parafialne bądź pracę w instytucjach kościelnych.

Historia:

François-Xavier Brunet wstąpił do seminarium duchownego w Ottawie w wieku dwudziestu dwóch lat, pokonawszy wcześniej wiele przeszkód, w tym biedę materialną rodziny, niemogącej zapewnić środków materialnych na studia dla młodego chłopaka. Już w kilka lat po święceniach został mianowany sekretarzem archidiecezji Ottawa. Dziewięć lat później z północnej części archidiecezji, papież Pius X utworzył nową diecezję z siedzibą w małym miasteczku Mont-Laurier. Na jej pierwszego biskupa mianował ks. Brunet’a.

W ciągu ośmiu lat młody biskup założył czternaście nowych parafii, zbudował katedrę i seminarium duchowne, ponadto założył kilka szkół podstawowych w wiejskich parafiach. Widział też potrzebę pracy sióstr zakonnych, które zajęłyby się edukacją dzieci wiejskich, pomocy duchowieństwu w parafiach, a także troski o ludzi ubogich i potrzebujących. W tym celu w 1920 roku sprowadził do Mont-Laurier grupę 23 kobiet, pragnących poświęcić się Bogu. Siedem z nich ostatecznie stało się filarem nowego zgromadzenia zakonnego Sióstr Matki Bożej z Mont-Laurier, które kanonicznie zostało wzniesione w 1921 roku. Zakonnice od razu wzięły się do pracy. Przyjęły do siebie osierocone dzieci, osoby starsze, odwiedzały chorych w domach.

W 1937 roku bp Louis Rhéaume OMI, ordynariusz diecezji Haileybury sprowadził siostry do swojej diecezji i objął nad nimi kanoniczną opiekę. Widząc w nich cenną pomoc dla Kościoła diecezjalnego powierzył siostrom sierociniec w Rouyn-Noranda, gdzie też został przeniesiony dom główny zgromadzenia. Ze względu na wkład, jaki bp Rhéaume wniósł w rozwój duchowości i misji zgromadzenia, siostry uważają go za swojego współzałożyciela. Z jego inspiracji została też zmieniona nazwa wspólnoty na Siostry Matki Bożej Wspomożycielki.

Strony www:
http://nda-rouyn-noranda.org