1 września 2019

Bracia Matki Bożej Miłosierdzia


Instytut Braci Matki Bożej Miłosierdzia (FDM)
Institutum Fratrum Beatae Mariae Virginis a Misericordia
Institute of the Brothers of Our Lady of Mercy
Istituto dei Fratelli di Nostra Signora della Misericordia
Instituto de los Hermanos de Nuestra Señora de la Misericordia (Misericordistas)
Instituto dos Irmãos de Nossa Senhora da Misericórdia
Institut des Frères de Notre Dame de Miséricorde
Institut der Brüder Unserer Lieben Jungfrau der Barmherzigkeit

Data i miejsce założenia:
1839 rok - Belgia

Założyciel:
ks. Victor Scheppers
















Liczba zakonników na świecie: 75 (w tym 18 kapłanów)  * dane z 2015 roku
Bracia Matki Bożej Miłosierdzia obecne są w krajach: Belgia, Włochy, Kanada, Urugwaj, Argentyna, Burundi.
Dom generalny: Włochy (Rzym) 

Habit aktualny:

Czarny habit ze szkaplerzem, z białym kołnierzykiem o rogach prostych, przepasany czarnym pasem, na piersi wyszyty duży czerwony krzyż, przy boku różaniec.

--------------------------------------

W Afryce habit w kolorze białym.


Duchowość:
Charyzmat zgromadzenia zawiera się w słowie miłosierdzie - z języka łacińskiego "Miseris cord dare”, to znaczy dać serce najbardziej pokrzywdzonym.
Powołanie Brata Matki Bożej Miłosierdzia ma stać się świadectwem działania Boga, który jest Ojcem bogatym w miłosierdzie i przebaczenie, Syna, który przyszedł głosić Dobrą Nowinę ubogim, więźniom wyzwolenie, grzesznikom zbawienie, objawiając w ten sposób Ojca. Wreszcie brat ma być świadkiem działania Ducha Świętego, który swoją siłą podtrzymuje przesłanie miłosierdzia z pokolenia na pokolenie. Duch Święty prowadzi swój Kościół, aby służył i ewangelizował wśród ludzi i coraz wyraźniej wybierał biednych i potrzebujących. Pracując w jedności z Kościołem, brat staje się narzędziem i znakiem działania dobrego Boga.
Hasłem zgromadzenia jest zawołanie: Honor Deo, Labor Mihi, Utilitas Proximo, czyli: Bogu zaszczyt, dla mnie praca, zysk dla moich bliźnich.
Charyzmat miłosierdzia przejawia się poprzez apostolstwo w środowiskach słabszych społecznie, „pozostanie w służbie” miejsca lub okolicy, w której podejmowane jest apostolstwo, a także przez formowanie wrażliwych ludzi, otwartych na potrzeby bliźnich.
Zgromadzenie ma charakter laicki, większość zakonników stanowią bracia, niektórzy mogą wprawdzie otrzymać święcenia kapłańskie, nie czynią one jednak różnicy między zakonnikami.



Działalność:
Mimo, iż zgromadzenie nie jest duże liczebnie, prowadzi wiele dzieł apostolskich głównie edukacyjnych, w które angażuje licznych świeckich. Są to szkoły podstawowe i ponadpodstawowe, szkoły specjalne, internaty, domy dziecka, w tym również przeznaczone dla dzieci niepełnosprawnych umysłowo i fizycznie, ponadto szkoły wyższe, instytut medyczny oraz przedszkola. Bracia opiekują się również osobami w podeszłym wieku. Pierwotne apostolstwo wśród więźniów współcześnie przybiera formę pracy z młodymi ludźmi uwikłanymi w różnego rodzaju zniewolenia: narkotyki, alkohol, ale także lenistwo, ignorancję, ślepe podążanie za modą.
We wszystkich formach podejmowanej pracy jest wspólny mianownik, który można nazwać charyzmatem miłosierdzia, a który nie został wyczerpany w konkretnym zadaniu, ale jest szczególnym sposobem myślenia, życia i służby. Jest to sposób dawania świadectwa o Chrystusie i okazywania ludziom miłości w aspekcie miłosierdzia.


Historia:
Założyciel zgromadzenia ks. Victor Scheppers pochodził z zamożnej belgijskiej rodziny, Po święceniach kapłańskich jego posługa koncentrowała się głównie na nauczaniu katechizmu i edukacji w domach prywatnych. Był też lubianym kaznodzieją i cenionym spowiednikiem.
W 1835 roku założył w Mechelen szkołę popołudniową i niedzielną dla dzieci i młodzieży pracującej, która później stała się szkołą dzienną. Dwa lata później odwiedził więzienie Vilvorde, gdzie tłoczyli się ci, których społeczeństwo uważało w tamtym czasie za szkodliwych: przestępcy, włóczęgi, pijacy, prostytutki. Kapłan był poruszony nieludzkimi warunkami w więzieniu i duchowym spustoszeniem osób tam przebywających. Podczas dorocznej pielgrzymki do jednego z sanktuariów maryjnych, klęcząc przed posągiem Matki Bożej, ks. Scheppers postanowił założyć zgromadzenie braci służące więźniom.



Wspólnota narodziła się w 1839 roku w Mechelen w dniu, w którym kard. Sterckx przekazał pierwszym dwóm braciom statut. Cel zgromadzenia został określony jako: pocieszenie, pouczenie i pomoc tym, którzy zostali uwięzieni, z miłości do Jezusa Chrystusa, uzdrawianie chorych, nauczanie dzieci i potrzebujących, aby osiągnąć własne uświęcenie. Założyciel poświęcił wspólnotę Matce Bożej Miłosierdzia. Duch miłosierdzia, który zaszczepił braciom miał również swoje źródło w wielkim nabożeństwie ks. Scheppersa do św. Wincentego a Paulo, zwanego apostołem miłosierdzia.
Tak więc na początku uwaga braci koncentrowała się na służbie charytatywnej w więzieniach, na ludzkiej i duchowej opiece nad osadzonymi. Zakonnicy wkrótce zaczęli otwierać szkoły podstawowe, wieczorowe i zawodowe, poświęcali się także służbie starcom oraz pracy w miejscach, w których ludzie mogą potrzebować pomocy.
Liczebny szczyt zgromadzenie osiągnęło po I Wojnie Światowej; wówczas liczba zakonników sięgnęła 385. W 1851 roku Ks. Scheppers założył również zgromadzenie żeńskie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, którego trzon stanowiła grupa pobożnych nauczycielek, tercjarek franciszkańskich, która została powierzona duchowej opiece ks. Scheppersowi, gdy ich dotychczasowy duszpasterz wyjechał do Rzymu. Kapłan dostrzegł wówczas możliwość powołania do życia także zgromadzenia żeńskiego.









Strony www:
www.victor-scheppers.org