Dominikanki z Ba Ria

Dominikanki Niepokalanej Pani z Ba Ria (OP)

Dominican Sisters of the Immaculate Lady of Ba Ria

Suore Domenicane dell'Immacolata Signora di Ba Ria

Hermanas Dominicas de la Inmaculada Señora de Ba Ria

Soeurs Dominicaines de l'Immaculée Dame de Ba Ria

Dominikanerinnen von der Unbefleckten Dame von Ba Ria

Dòng Đaminh Đức Mẹ Vô Nhiễm Bà Rịa

Data i miejsce założenia:

2012 rok - Wietnam

Liczba sióstr na świecie: 192 (w tym: profeski wieczyste 127, czasowe 54, nowicjuszki 11)  * dane z 2015 roku

Dominikanki z Ba Ria obecne są w krajach: Wietnam.

Dom generalny: Wietnam (Vũng Tầu)

Habit aktualny:

Biały habit przepasany skórzanym paskiem, biały szkaplerz, na głowie czarny welon z białą wypustką, przy boku różaniec.

Dopełnieniem stroju jest czarna kapa.

Duchowość:

Zgromadzenie należy do wielkiej rodziny zakonnej, założonej przez św. Dominika, która od samego początku została ustanowiona dla głoszenia Słowa Bożego i zbawienia dusz. Kontemplować i przekazywać innym owoce kontemplacji to podstawowa zasada życia zakonu dominikańskiego. Oznacza to, że apostolstwo zgromadzenia powinno być wynikiem osobistej kontemplacji, modlitwy i studium Bożej Prawdy. Życie codzienne sióstr oparte jest na regule św. Augustyna.

W tradycji dominikańskiej silnie zakorzeniony jest kult maryjny, wyrażający się zwłaszcza w modlitwie różańcowej.
Działalność:

Konkretny wyraz głoszenia Bożej Prawdy przez zgromadzenie to zaangażowanie w działalność edukacyjną, pracę duszpasterską oraz służbę społeczną.

Historia:

Dominikańskie żeńskie życie zakonne odegrało w wietnamskim Kościele ważną rolę. Obok Miłośniczek Krzyża Świętego, pierwszej rodzimej wspólnoty zakonnej, Dominikanki przez dwa wieki stanowiły jedyną formę życia konsekrowanego przeznaczonego dla kobiet.

Początek żeńskich wspólnot żyjących w duchu św. Dominika datuje się na 1715 rok. Pod kierunkiem ojców dominikanów grupy pobożnych kobiet prowadziły proste życie według rad ewangelicznych, nie stanowiąc jednak formalnego zgromadzenia zakonnego. Ubrane były prosto i zwyczajnie jak wiejskie kobiety, często nauczając katechizmu kobiety i dzieci, czasami udzielały też chrztu dzieciom znajdującym się w niebezpieczeństwie śmierci. Z biegiem lat zakres posług rozszerzał się, obejmując także działalność charytatywną, opiekę nad chorymi, w tym nad trędowatymi.

W pierwszej połowie XX wieku, zgodnie z prawem kanonicznym z 1917 roku, z inicjatywy biskupa diecezji Bui Chu, wspólnoty te zaczęły przyjmować strukturę regularnych zgromadzeń zakonnych. Siedem z czternastu domów utworzyło w 1946 roku nową wspólnotę Córek Matki Bożej Różańcowej, Pozostałe siedem zwróciło się do biskupa z prośbą o możliwość kontynuowania życia w dominikańskim duchu. Biskup przychylił się do tej prośby, czego owocem było opracowanie dla sióstr konstytucji, opartych o regułę św. Augustyna i konstytucje ojców dominikanów, po czym osobiście zwrócił się do Stolicy Apostolskiej o jej zatwierdzenie. Zgoda nadeszła w 1951 roku, tym samym oficjalnie narodziło się Zgromadzenie Sióstr Dominikanek św. Katarzyny ze Sieny z Bui Chu. Biskup sprowadził dominikanów, aby zajęli się formacją zakonną sióstr i erygował nowicjat. W tym samym roku pierwszych 37 kobiet otrzymało dominikańskie habity.

Jednak już trzy lata później w północnej części Wietnamu rozpoczęły się prześladowania Kościoła, w skutek czego część zakonnic przeniosła się na południe kraju. Oprócz pracy w parafiach i katechizacji, siostry otwierały szkoły, domy studenckie, opiekowały się sierotami, pracowały w szpitalach, podejmowały się działalności charytatywnej.

Rozwijające się tam zgromadzenie zakładało nowe domy w różnych diecezjach. Część z sióstr pragnęła ściślejszej więzi z diecezją, dla której służyła, dlatego z czasem niektóre domy usamodzielniały się tworząc nowe dominikańskie zgromadzenia. Jednym z nich są Dominikanki św. Róży z Limy, które uzyskały autonomię w 1973 roku. Pomimo utrzymanej wzajemnej niezależności, wspólnoty te w 1991 roku podjęły decyzję o ujednoliceniu stroju zakonnego oraz o opracowaniu wspólnych konstytucji, które zostały ostatecznie przyjęte w 2004 roku. Jednocześnie zadecydowano o utworzeniu Stowarzyszenia Dominikanek Wietnamskich.

Jednak procesy zmierzające do ścisłego wiązania się z diecezją przebywania sióstr, pozostawały nadal żywe. Owocem tego było wyłonienie się w 2012 roku z Dominikanek św. Róży z Limy trzech nowych zgromadzeń, należących do trzech różnych diecezji. Jednym z nich są właśnie Dominikanki Niepokalanej Pani w diecezji Ba Ria.

Dom generalny:
Dòng Đaminh Bà Rịa
39/1 Nơ Trang Long, P. Rạch Dừa, Vũng Tầu
Việt Nam
tel: (064) 3832 780
e-mail: daminhbaria@gmail.com