Zakon Rycerski Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą /
Kanonicy Regularni Krzyża Świętego z Czerwoną Gwiazdą (OCr)
*Ordo Militaris Crucigerorum cum Rubea Stella /
Canonici Regulares Sanctissimae Crucis a Stella Rubea
*Military Order of the Crusaders of the Red Star /
Canons Regular of the Holy Cross of the Red Star
*Ordine Militare dei Crocigeri della Stella Rossa /
Canonici Regolari della Santissima Croce e della Stella Rossa
*Orden Militar de los Crucíferos de la Estrella Roja /
Canónigos Regulares de la Santa Cruz de la Estrella Roja
*Ordem Militar dos Cruzados da Estrela Vermelha /
Cónegos Regulares da Santa Cruz da Estrela Vermelha
*Ordre Militaire des Croisés à l'Etoile Rouge /
Chanoines Réguliers de la Très Sainte-Croix de l'Étoile Rouge
*Ritterorden der Kreuzherren mit dem Roten Stern /
Regularkanoniker vom Heiligen Kreuzes mit dem Roten Sterns
*Rytířský Řád Křížovníků s Červenou Hvězdou (Krizovnici)
Data i miejsce założenia:
1237 rok - Czechy
Założycielka:
św. Agnieszka Czeska
Liczba zakonników na świecie: 20 * dane z 2017 roku
Krzyżowcy z Czerwoną Gwiazdą obecni są w krajach: Czechy, Austria.
Dom generalny: Czechy (Praga)
Habit aktualny:
 |
| Strój zwykły: czarna sutanna z białym rabatem pod szyją, na piersi po lewej stronie wyszyty czerwony krzyż z gwiazdą. Wielki Mistrz dodatkowo zawieszone na piersi złote dystynktorium z emblematem zakonu. |
 |
| Dopełnieniem stroju jest czarny płaszcz z wyszytym czerwonym krzyżem i gwiazdą, wiązany pod szyją sznurkami z pomponami. |
----------------------------------------
 |
| Strój chórowy: czarna sutanna z rabatem, komża, czarny mucet kanonicki z dużym czerwonym krzyżem z gwiazdą. |
 |
| Strój chórowy Wielkiego Mistrza: fioletowy mucet kanonicki (zamiast czarnego), na piersi złote dystynktorium, fioletowa piuska na głowie. |
----------------------------------------
 |
| Nowicjusze: płaszcz bez krzyża i gwiazdy. |
 |
| Strój chórowy nowicjuszy: mucet z małym krzyżem i gwiazdą. |
Habit historyczny:
 |
| W przeszłości strój uroczysty Wielkiego Mistrza na habicie dodatkowo: soboli płaszcz, przepasany białym pasem ze złotymi frędzlami, za którym znajduje się miecz, oraz jedwabny kapelusz tzw. galerus i białe rękawiczki. |
Pierwszym celem Zakonu Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą jest dążenie do doskonałej miłości. Zakonnicy starają się ją osiągnąć poprzez zupełne wyrzeczenie się ziemskich pragnień oraz życie we wspólnocie w Bożym domu, zachowując wszystko, co Pan Jezus nakazał. Według Reguły św. Augustyna, której zasadami kierują się na co dzień, Krzyżowcy uroczyście ślubują chętne posłuszeństwo, nieustanną czystość i dobrowolne ubóstwo. Przez posłuszeństwo poddają się władzy przełożonego, przez czystość rezygnują z małżeństwa dla Królestwa Niebieskiego, ewangeliczne ubóstwo oznacza wyrzeczenie się ziemskich przywiązań i posiadania osobistej własności na rzecz własności wspólnej, a także korzystanie z rzeczy materialnych z powściągliwością.
Poza tym zakon kieruje swoją uwagę w stronę chorych, potrzebujących i biednych. Zakonnikom zaleca się ćwiczenie się szczególnie w takich cnotach jak cierpliwość, pokora i gościnność, potrzebnych w pomaganiu cierpiącemu człowiekowi. Nie chodzi jednak tylko o pełnienie uczynków miłosierdzia wobec ciała, ale przede wszystkim o potrzeby duszy, dlatego też każdy zakonnik na początku formacji odbywa studia filozoficzno-teologiczne i przyjmuje święcenia kapłańskie. Wśród Krzyżowców nie ma braci zakonnych za wyjątkiem kleryków przygotowujących się do kapłaństwa.
Życie modlitewne zakonników skupia się wokół codziennej celebracji Mszy Świętej oraz wspólnej Liturgii Godzin. Ponadto Krzyżowcy odprawiają co najmniej półgodzinną medytację, nawiedzają Najświętszy Sakrament oraz oddają cześć Maryi Pannie, kontemplując tajemnice świętego różańca. Zgodnie ze starym zwyczajem pamiętają w modlitwach o zmarłych współbraciach, krewnych i dobroczyńcach.
Życie wspólnotowe prowadzone jest w duchu miłości, która jest więzią pokoju i doskonałości.
Działalność:
Idąc za przykładem Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza i Jego uczniów, Krzyżowcy powołani są do posługi uzdrawiania wszędzie, gdzie są posłani, uzdrawiając przede wszystkim ludzkie serca, głosząc Dobrą Nowinę i doprowadzając ludzi do zbawienia, szczególnie mając na uwadze tych, którzy jeszcze nie poznali drogi prawdy i miłości, a także ludzi pogrążonych w różnych kryzysach duchowych i psychologicznych. Obecnie zakon nie prowadzi bezpośredniej działalności wśród chorych, jednak wspiera finansowo działalność szpitalną innych zgromadzeń.
Historia:
Początek zakonu związany jest z osobą św. Agnieszki Przemyślidki, zwanej też Agnieszką Czeską, najmłodszą córką króla Czech Przemysła Ottokara. Swoje życie poświęciła dobroczynności oraz pobożnym praktykom, wstąpiła też do klasztoru Klarysek. Około 1233 roku ufundowała w Pradze szpital, do którego wprowadziła pielęgniarzy, przypuszczalnie członków bractwa szpitalnego, działającego w okolicy. W 1237 roku z inicjatywy Agnieszki papież przekształcił bractwo w samodzielny zakon. Krzyżowcy stali się więc pierwszym w historii Kościoła męskim zakonem założonym przez kobietę.
Równolegle do zgromadzenia męskiego powstała gałąź żeńska. Siostry zajmowały się opieką nad chorymi kobietami, a bracia zakonni – nad mężczyznami. Siostry miały nad sobą mistrzynię. W każdym szpitalu pracowały co najmniej trzy zakonnice, które mieszkały w osobnych budynkach. Gałąź żeńska została rozwiązana w 1292 roku.
Na czele całego zgromadzenia stał mistrz, który od 1535 roku nosi tytuł wielkiego mistrza. Określenie w nazwie Zakon Rycerski bierze się prawdopodobnie stąd, że w czasach narodzin zakonu chorymi opiekowały się zakony rycerskie, jednak w rzeczywistości zakonnicy nigdy nie prowadzili działalności militarnej jak było to w przypadku innych zakonów rycerskich.
W związku ze spadkiem liczby członków, zakon przekształcił się stopniowo ze zgromadzenia szpitalnego w zakon kanoników regularnych, którego działalność zmieniła się z opieki chorych ciał na opiekę chorej duszy, a głównym przedmiotem działalności stała się praca duszpasterska w parafiach. Zakon nie posiada już żadnych szpitali, nie angażuje się bezpośrednio w działalność medyczną.
Na obecnych ziemiach polskich Krzyżowcy z Czerwoną Gwiazdą obecni byli m.in. we Wrocławiu i Kluczborku. Te dwa klasztory jako ostatnie dotrwały aż do 1810 roku, do czasu kasaty zakonów przez władze pruskie.
Strony www:
www.krizovnici.eu
