Bracia Miłosierdzia

Zgromadzenie Braci Miłosierdzia (FC)
Congregation of the Brothers of Charity
Congregazione dei Fratelli della Carità
Congregación de los Hermanos de la Caridad
Congregação dos Irmãos da Caridade
Congrégation des Frères de la Charité
Kongregation der Brüder der Nächstenliebe
Congregatie Broeders van Liefde

Data i miejsce założenia:
1807 rok - Belgia

Założyciel:
ks. Petrus-Jozef Triest

Liczba zakonników na świecie: brak danych

Bracia Miłosierdzia obecni są w krajach: Belgia, Holandia, Wielka Brytania, Irlandia, Włochy, Rumunia, USA, Kanada, Nikaragua, Peru, Brazylia, Wybrzeże Kości Słoniowej, RŚA, RD Kongo, Etiopia, Kenia, Rwanda, Burundi, Tanzania, Zambia, RPA, Pakistan, Indie, Sri Lanka, Wietnam, Chiny, Japonia, Filipiny, Indonezja, Papua Nowa Gwinea.

Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:

Czarny habit i szkaplerz przepasane czarnym paskiem.

Na misjach strój w kolorze białym.

Nowicjusze na piersi zawieszony krzyżyk.

Duchowość:

Charyzmat Braci Miłosierdzia można określić jako charyzmat miłości. Źródło tej miłości ukazuje hasło zgromadzenia, którym są słowa: Bóg jest miłością.

Swoim życiem bracia starają się ukazywać Bożą miłość, szczególnie tym, którzy doświadczają bardzo mało miłości ze względu na chorobę, niepełnosprawność, ubóstwo czy marginalizację. Sami więc dążą do coraz większej otwartości na miłość Boga tak, aby być nią wypełnionymi i stać się prawdziwymi ludźmi miłości. Na tym polega istota bycia Bratem Miłosierdzia.

Najdoskonalszym wzorem dla zakonników jest Jezus Chrystus, który przeszedł przez życie dobrze czyniąc, pełen współczucia dla tych, którzy cierpią i pełen przebaczenia dla tych, którzy żyją w grzechu. W Jego Osobie dostrzegają prawdziwe oblicze miłości i miłosierdzia Boga. Pan Jezus zachęca braci, aby zobaczyli, spotkali i pokochali Go w osobach bliźnich słowami: Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili (Mt 25, 40). Słowa te stanowią podstawę wszelkich dzieł miłosierdzia pełnionych przez zgromadzenie.

Drugim wzorem postępowania jest dla braci ich patron św. Wincenty a Paulo. W jego duchu starają dawać pierwszeństwo służbie ubogim. Św. Wincenty postrzegał ubogich jako ikony Chrystusa, dlatego służył im z szacunkiem i miłością.

Zgromadzenie ma charakter braterski; zakonnicy nie przyjmują święceń kapłańskich. Składają śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Prowadzą oszczędny i prosty styl życia, ofiarując bliźnim swoje dary i talenty.

Działalność:

Bracia Miłosierdzia posługują w charakterze pielęgniarzy, lekarzy, psychologów, pracowników socjalnych, opiekują się chorymi w szpitalach, w schroniskach dla niepełnosprawnych i upośledzonych, w ośrodkach dla ludzi chorych psychicznie oraz dla chorych na AIDS. Ponadto zajmują się działalnością edukacyjną i wychowawczą wśród młodzieży oraz prowadzą domy rekolekcyjne.

Historia:

Zgromadzenie Braci Miłosierdzia było owocem odradzania się Kościoła w Belgii po zniszczeniach Rewolucji Francuskiej. Konkordat podpisany przez Napoleona z papieżem w 1801 roku pozwolił na większą swobodę w sferze religijnej. Dzięki temu ks. Petrus-Jozef Triest mógł zaangażować się w działalność dobroczynną, którą rozwinął bardzo szeroko. Wspomagał ubogich, organizował opiekę dla dzieci osieroconych i porzuconych, osób starszych i upośledzonych umysłowo, założył przytułek dla żebraków i włóczęgów.

Będąc proboszczem w małym miasteczku Lovendegem w diecezji Gandawa zebrał kilka pobożnych kobiet, z których w 1803 roku założył Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia Jezusa i Maryi. Chciał też założyć wspólnotę męską, która w oparci o duchowość wincentyńską będzie pracować dla ludzi w potrzebie. W owych czasach troska o biednych, chorych i ludzi w podeszłym wieku była w bardzo złym stanie. W 1807 roku w Gandawie zebrał kilku młodych mężczyzn do opieki nad osobami starszymi. Dali oni początek Zgromadzeniu Braci Miłosierdzia, którzy początkowo nosili nazwę: Bracia Szpitalni św. Wincentego.

Dwa lata później jeden z braci zaczął nauczać katechizmu ubogą młodzież rozpoczynając w ten sposób tradycję działalności edukacyjnej, która z biegiem lat zaowocowała powstaniem licznych szkół podstawowych, średnich i technicznych. Ponadto w pierwszym okresie swojego istnienia zgromadzenie zajęło się także opieką nad ludźmi chorymi psychicznie oraz nad dziećmi niewidomymi i głuchymi.

Ks. Petrus-Jozef Triest założył oprócz tego jeszcze dwa inne zgromadzenia: w 1825 roku Braci św. Jana Bożego – dziś już nieistniejących - do opieki nad ubogimi oraz w 1835 roku Siostry Dzieciństwa Jezusa do opieki nad sierotami.

Strony www:
Dom generalny: www.brothersofcharity.org
Belgia: www.broedersvanliefde.be
Holandia: http://broedersvanliefde.com
Wielka Brytania: http://brothersofcharity.org.uk
Irlandia: www.brothersofcharity.ie
Brazylia: http://irmaosfdacaridade.blogspot.com
Indie: www.brothersofcharityindia.org