14 listopada 2012

Adoratorki Królewskiego Serca Jezusa


Adoratorki Królewskiego Serca Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana
Adoratrices Cordis Regalis Jesu Christi Summi Sacerdotis
Sisters Adorers of the Royal Heart of Jesus Christ Sovereign Priest

Adoratrici del Cuore Regale di Gesù Sommo Sacerdote
Adoratrices del Corazón Real de Jesucristo Sumo Sacerdote
Adoradoras do Coração Real de Jesus Soberano Sacerdote
Adoratrices du Cœur Royal de Jésus-Christ Souverain Prêtre
Anbetungsschwestern des königlichen Herzens Jesu Christi Hoher Priester
Zgromadzenie tradycyjne podległe Papieskiej Komisji Ecclesia Dei.

Data i miejsce założenia:
2004 rok - Włochy

Liczby: 21 sióstr na świecie (11 profesek, 5 nowicjuszek, 5 postulantek)
*dane z 2012 roku

Adoratorki Królewskiego Serca Jezusa obecne są w krajach: Włochy, Szwajcaria, Niemcy.
Dom zgromadzenia: Włochy (Sieci)


Habit aktualny:

Czarny habit ze szkaplerzem, na głowie czarny welon z czepkiem otaczającym twarz, na piersi krzyżyk zawieszony na niebieskim sznurku, przy boku różaniec.


Dopełnieniem stroju jest płaszcz czarny lub chórowy niebieski.



Nowicjuszki i postulantki


Duchowość:
Adoratorki Królewskiego Serca Jezusa są zgromadzeniem kontemplacyjnym, jednak nie-klauzurowym. Duchowość sióstr odwołuje się do trzech wielkich świętych Kościoła: św. Franciszka Salezego, św. Benedykta oraz św. Tomasza z Akwinu.
Wzór swojego powołania mniszki odnajdują w doktrynie św. Franciszka Salezego, którą można streścić w słowach: Boża Miłość jako zasada życia. Swoje powołanie rozumieją więc jako stałe dążenie do wzrastania w miłości, która zawsze powinna być oparta na prawdzie. Siostry każdego dnia starają się praktykować cnoty, kochać i czcić Boga w duchu i prawdzie, w odpowiedzi na Jego nieskończoną i miłosierną miłość, która rozlewa się z Przebitego Serca Jezusa Najwyższego Kapłana. Duch św. Franciszka Salezego zawarty jest w całych konstytucjach zgromadzenia, które opierają się na regule sióstr Wizytek, zakonu założonego właśnie przez świętego. Zewnętrznym tego wyrazem jest krój habitu wzorowany także na Wizytkach.



Benedyktyński charyzmat znajduje swoje odzwierciedlenie w stawianiu w centralnym miejscu modlitwy liturgią Kościoła, która wyznacza rytm codziennego życia mniszek. Tak więc trzon duchowości zgromadzenia opiera się na kulcie Bożym. Zarówno Najświętsza Ofiara Mszy Świętej, jak i Boże Oficjum sprawowane jest według przedsoborowych ksiąg liturgicznych (w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego). Wzorując się na św. Benedykcie siostry cechują się duchem wielkiej miłości do liturgii świętej Kościoła Katolickiego.
Z kolei od św. Tomasza z Akwinu uczą się zgłębiania tajemnic wiary. Również formacja w zgromadzeniu opiera się na nauce św. Tomasza.
Szczególną czcią siostry otaczają Najświętszą Maryję Pannę Niepokalanie Poczętą, poprzez którą kierują swoje życie do Królewskiego Serca Jej Boskiego Syna. Na Jej cześć w stroju zakonnym sióstr przyjęty został kolor niebieski.
Oprócz uczestnictwa we Mszy Świętej i odmawianiu Liturgii Godzin mniszki poświęcają m.in. godzinę dziennie na adorację eucharystyczną, godzinę na modlitwę myślną, odmawiają także różaniec. Kontemplacji sprzyja atmosfera milczenia przerywanego tylko w czasie rekreacji. 



Działalność:
Będąc wspólnota kontemplacyjną głównym zadaniem sióstr jest modlitewne wsparcie dla kapłanów Instytutu Chrystusa Króla oraz dusz im powierzonych, którego Adoratorki są żeńską gałęzią.
W pozostałym czasie mniszki oddają się pracy fizycznej i intelektualnej. Obejmuje ona m.in. szycie i naprawianie szat liturgicznych i bielizny ołtarzowej, jak również studiowanie filozofii i teologii, naukę łaciny i chorału gregoriańskiego. Ponadto w swoich klasztorach siostry przyjmują w gościnę osoby chcące odbyć rekolekcje oraz pielgrzymów. W miarę swojego rozwoju wspólnota planuje włączać się pracę apostolską kapłanów instytutu. 



Historia:
Zgromadzenie narodziło się we Włoszech w Gricigliano w Sieci w 2004 roku, kiedy pierwsze trzy siostry przyjęły habit z rąk kardynała Ennio Antonelli’ego, arcybiskupa Florencji.
Wspólnota zaczęła się formować przy Instytucie Chrystusa Króla – tradycyjnym zgromadzeniu kapłanów związanym z liturgią przedsoborową, gdy kilka dziewcząt zaczęło odczuwać powołanie do poświęcenia swego życia Bogu w celu wsparcia prac instytutu.
Już w roku powstania wspólnoty do mniszek dołączyła pierwsza postulantka. Dziś, jak większość tradycyjnych zgromadzeń, Adoratorki Królewskiego Serca Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana nie narzekają na brak powołań.
Aktualnie siostry żyją w trzech klasztorach: we włoskim Sieci koło Florencji, w Szwajcarii oraz w Niemczech.




Strony www:
www.icrsp.org/Adoratrices/Adoratrices.htm
www.institute-christ-king.org/vocations/sisters
Niemcy: www.kloster-engelport.de

Filmy:

Pieśń na cześć Najświętszej Maryi Panny wykonywana przez scholę złożoną z sióstr adoratorek i seminarzystów instytutu.



 Aktualizacja: 7.10.2017