ss. Miłosierdzia Jezusa i Maryi ze Schijndel

.
Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia Jezusa i Maryi, Matki Dobrej Pomocy 
ze Schijndel
Congregation of the Sisters of Charity of Jesus and Mary, Mother of Good Succor 
of Schijndel
Congregazione delle Suore della Carità di Gesù e di Maria, Madre del Buon Soccorso 
di Schijndel
Congregación de las Hermanas de la Caridad de Jesús y de María, Madre del Buen Socorro de Schijndel
Congrégation des Sœurs de la Charité de Jésus et de Marie, Mère du Bon Secours 
de Schijndel
Congregatie van de Zusters van Liefde van Jezus en Maria, Moeder van Goede Bijstand 
te Schijndel
inna nazwa: ss. Miłosierdzia ze Schijndel

Data i miejsce założenia:
1836 rok - Holandia

Założyciel:
ks. Antonius van Erp

Liczba sióstr na świecie: 124  * dane z 2018 roku
Siostry Miłosierdzia ze Schijndel obecne są w krajach: Holandia.
Dom generalny: Holandia (Schijndel)

Habit aktualny:

Zgromadzenie założone jako habitowe. 
W okresie posoborowym siostry przestały chodzić w habitach.








Habit historyczny:

Biały strój używany na misjach

---------------------------------------

Strój używany w latach 50-tych i 60-tych XX wieku.

Biały strój używany na misjach

 ---------------------------------------

Duchowość:

Pierwotnym celem zgromadzenia było: uświęcenie swoich członkiń oraz służba bliźnim, poprzez spełnianie różnych dzieł miłosierdzia, w duchu zasady: Ora et labora – Módl się i pracuj.
Życie sióstr opiera się na trzech filarach: duchowość, wspólnota oraz misja. Siostry starają się żyć na wzór Jezusa Chrystusa, w jedności z Nim budować Królestwo Boże na tym świecie pod przewodnictwem Jego Ducha. Ślubując ubóstwo, czystość i posłuszeństwo deklarują pragnienie podążania za Panem Jezusem. Szczególną troską jest rozwijanie ducha prostoty, sprawiedliwości i miłości, wierności i miłosierdzia.

W życiu duchowym oprócz osobistej modlitwy, ważną rolę odgrywają wszelkiego rodzaju celebracje liturgiczne, studiowanie Biblii, medytacja i rekolekcje. Duchowość wspólnoty podkreśla ścisły związek między modlitwą a pracą w zgromadzeniu.
W działalności apostolskiej siostry szczególnie zwracają się w stronę ubogich za przykładem św. Wincentego a Paulo i jak ów święty chcą wychodzić z klasztorów by służyć ubogim i potrzebującym. Duże znaczenie w życiu zgromadzenia odgrywa siostrzana wspólnota. Siostry szczególnie uroczyście obchodzą święto patronki zgromadzenia Maryi, Matki Dobrej Pomocy. 

Działalność:

Przez dziesięciolecia istnienia zgromadzenie angażowało się w różną posługę począwszy od edukacji, opiekę zdrowotną, troskę o ludzi starszych, sieroty, pracę parafialną i misyjną. Obecnie ze względu na malejącą liczbę i coraz starszy wiek sióstr, zgromadzenie wycofało się z prawie całej działalności apostolskiej. Obecnie siostry skupiają się na współpracy z organizacjami charytatywnymi i instytucjami oraz na organizowaniu środków finansowych na cele, które w przeszłości przez lata realizowały bezpośrednią posługą w dziełach miłosierdzia.

Historia:

Zgromadzeniu dał początek ks. Antonius van Erp. Jako duszpasterz planował on otworzenie szkoły dla dziewcząt w Schijndel w Holandii. Do realizacji swoich zamierzeń zaprosił dwie kobiety, jedną z nich była rodzona siostra kapłana Maria van Erp. Szkoła rozpoczęła działalność kształcąc dziewczęta w zakresie rzemiosła oraz katechizmu. Jednak siostra szybko zmarła i ks. Antonius  znów  stanął  przed problemem znalezienia odpowiednich osób do prowadzenia szkoły.

Chcąc jednak w pierwszej kolejności wychowywać uczennice w duchu katolickim doszedł do wniosku, że najlepszymi osobami byłyby zakonnice. Ten impuls doprowadził do powstania nowego zgromadzenia w 1836 roku. Siostry podjęły się zadania kształcenia i wychowywania dziewcząt w szkole ks. Antoniusa. Od początku szkoła miała otwarte drzwi dla dzieci ubogich.
Początkowo wspólnota oficjalnie egzystowała jako stowarzyszenie mające na celu edukację, gdyż w owych czasach władze świeckie przesiąknięte duchem Rewolucji Francuskiej, nie zezwalały na istnienie zgromadzeń zakonnych. Siostry szybko poszerzyły zakres swojej działalności na opiekę nad dziećmi, starszymi i chorymi, także w ich domach oraz posługę parafialną.

Zgromadzenie dynamicznie się rozwijało, otrzymało zatwierdzenie na prawie papieskim, z czasem otwarło swoje domy poza granicami Holandii: w Curacao, Indonezji, Niemczech, Zambii, Chile, Peru i na Filipinach. W szczytowym okresie, w latach 1950-tych, liczyło ponad 1100 sióstr. Procesy laicyzacji Kościoła w okresie posoborowym dały się odczuć także w życiu sióstr. Liczba nowych powołań zaczęła szybko spadać. Od 1975 roku do zgromadzenia nie wstąpił już nikt. W 2001 roku było jeszcze 390 sióstr, lecz liczba ta gwałtownie maleje; dziś jest już ich tylko 124. Wszystkie domy za granicą zostały zamknięte, natomiast siostry z Indonezji odłączyły się, tworząc nowe zgromadzenie.
Siostry Miłosierdzia Jezusa i Maryi ze Schijndel są dziś jedną z wielu wspólnot zakonnych, która potrzebuje gorliwych kobiet gotowych podjąć i na nowo ożywić charyzmat dany przez Boga ks. Antoniusowi i odnowić zgromadzenie.

Strony www:

www.zustersvanliefde.nl

Aktualizacja: 23.06.2018