Bractwo Bożej Opatrzności (FDP)
Fraternity of the Divine Providence
Fraternità della Divina Provvidenza
Fraternidad de la Divina Providencia
Fraternidade da Divina Providência
Fraternité de la Divine Providence
Bruderschaft von der Göttlichen Vorsehung
Data i miejsce założenia:
1977 rok - Kolumbia
Założyciel:
o. Raymond Schambach
Liczba zakonników na świecie: ok. 100
Bracia Bożej Opatrzności obecni są w krajach: Kolumbia, Gwatemala, Peru, Boliwia, Hiszpania.
Dom generalny: Kolumbia (Bogota)
----------------------------------------------------------------------------------------------
Habit aktualny:
Szary habit z kapturem, przepasany białym sznurem, na piersi zawieszony krzyżyk. |
Strój uroczysty: biały habit ze szkaplerzem, przepasany białym sznurem, na piersi zawieszony krzyżyk. |
----------------------------------------------------------------------------------------------
Duchowość:
Członkowie Bractwa Bożej Opatrzności powołani są, aby dążyć do chwały Bożej, żyjąc w całkowitej zależności od Boga. Bracia prowadzą życie modlitwy, pokuty i pracy.
Do samej natury zgromadzenia należy działalność apostolska i charytatywna, która ma obejmować w pierwszej kolejności osoby bezdomne starsze oraz dzieci ulicy. Inspiracją do takiej pracy jest miłość Boga. Zjednoczeni ze wspólnotą bracia publicznie zobowiązują się do naśladowania Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego i całkowicie oddanego misji zbawienia. Wiara, miłość, poświęcenie i radość są cnotami, które wyróżniają członków Bractwa Bożej Opatrzności. Starają się oni wypełniać w swoim życiu ideał: Będziesz miłował Pana Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem, a swego bliźniego jak siebie samego (Łk 10, 27).
Zgromadzenie czerpie z duchowości benedyktyńskiej, szczególnie w zakresie organizacji życia, równowagi między modlitwą i pracą, żyje też według Reguły św. Benedykta. Bliska jest wspólnocie także duchowość franciszkańska z jej ubóstwem, radością, poświęceniem najuboższym. Św. Franciszek z Asyżu jest także patronem bractwa.
Bractwo prowadzi domy dziecka, w których członkowie nie tylko starają się zastąpić rodziców dzieciom, ale także wykonują zwykłe domowe prace, otaczają opieką również osoby w podeszłym wieku.
Historia:
Założyciel o. Raymond Schambach, urodził się i dzieciństwo spędził w USA w rodzinie niemiecko-kolumbijskiej. Ze względu na obowiązki zawodowe jego ojca, rodzina przeniosła się do Kolumbii, po kilku latach do Gwatemali. Po osiągnięciu dorosłości Raymond powrócił do Kolumbii. Choć w młodości oddawał się rozrywkom, powoli dojrzewało w nim powołanie do służby Bożej, wstąpił nawet do opactwa benedyktyńskiego, ale po dwóch miesiącach opuścił je. Najpierw jednak ogarnęło go pragnienie służby społecznej.
W początkach lat 1970-tych w Kolumbii potrzeb było bardzo dużo: niesprawiedliwe różnice między klasami społecznymi i ekonomicznymi powiększane panującą korupcją, brak zainteresowania ze strony elity politycznej problemami społecznymi, nędza szerząca się w niższych warstwach społecznych, przemoc, przestępczość zorganizowana, rzesze ludzi migrujących do miast ze wsi, którzy nie znajdowali lepszego losu. Raymond wynajął w Bogocie dom, do którego zaczął przygarniać opuszczone dzieci, starając się zapewnić im schronienie, opiekę i edukację, sam w nim zamieszkał, służąc dzieciom nie tylko jako nauczyciel, ale i zastępując rodziców. W tym samym czasie przyłączył się do jednej z grup modlitewnych, która odcisnęła na jego życiu duchowym piętno. Postanowił poświęcić się Bogu w życiu konsekrowanym, co doprowadziło go do założenia nowej wspólnoty zakonnej.
W początkach lat 1970-tych w Kolumbii potrzeb było bardzo dużo: niesprawiedliwe różnice między klasami społecznymi i ekonomicznymi powiększane panującą korupcją, brak zainteresowania ze strony elity politycznej problemami społecznymi, nędza szerząca się w niższych warstwach społecznych, przemoc, przestępczość zorganizowana, rzesze ludzi migrujących do miast ze wsi, którzy nie znajdowali lepszego losu. Raymond wynajął w Bogocie dom, do którego zaczął przygarniać opuszczone dzieci, starając się zapewnić im schronienie, opiekę i edukację, sam w nim zamieszkał, służąc dzieciom nie tylko jako nauczyciel, ale i zastępując rodziców. W tym samym czasie przyłączył się do jednej z grup modlitewnych, która odcisnęła na jego życiu duchowym piętno. Postanowił poświęcić się Bogu w życiu konsekrowanym, co doprowadziło go do założenia nowej wspólnoty zakonnej.
Właśnie z tej grupy modlitewnej pochodzą pierwsi członkowie zgromadzenia, wszyscy oni byli osobami świeckimi. W 1977 roku sześciu mężczyzn i jedna kobieta stali się zalążkiem Bractwa Bożej Opatrzności o dwóch gałęziach: męskiej i żeńskiej, inspirowanego ideałami św. Franciszka z Asyżu i św. Benedykta z Nursji.
Członkowie bractwa kontynuowali pracę wśród dzieci rozpoczętą przez Raymonda, zaczęły też powstawać nowe dzieła, m.in. dom opieki dla ludzi starszych. Bracia i siostry mieszkali w oddzielnych domach, ale codziennie wspólnie pracowali, modlili się, a także odbywali rekolekcje. Szybciej rozwijała się gałąź męska, która liczy obecnie ok. 100 braci. Sióstr jest natomiast ok. 20.
W 1999 roku bractwo zostało zatwierdzone w diecezji Cali jako instytut zakonny na prawie diecezjalnym. W 2001 roku brat Raymond jako pierwszy członek bractwa przyjął święcenia kapłańskie.
Strony www:
Kolumbia: www.hsfafdp.org
Hiszpania: www.fraternidaddivinaprovidencia.org