Siostry Mniejsze św. Franciszka
Minor Sisters of St. Francis
Sorelle Minori di San Francesco
Hermanas Menores de San Francisco
Irmãs Menores de San Francisco
Sœurs Mineurs de San Francisco
Data i miejsce założenia:
1984 rok - Włochy
Liczba sióstr na świecie: 36
Siostry Mniejsze św. Franciszka obecne są w krajach: Włochy, Kolumbia.
Dom generalny: Włochy (Tusa)
Habit aktualny:
 |
| Szary habit przepasany białym sznurem, szary welon, przy boku koronka franciszkańska. |
Siostry Mniejsze powołane są do pójścia za Jezusem Chrystusem śladami św. Franciszka z Asyżu. W prostocie i radosnej wspólnocie pragną żyć regułą, według której postępował św. Franciszek i jego współbracia, czyli żyć po prostu świętą Ewangelią, w radykalnym ubóstwie, w duchu małości, głosząc Chrystusa przez świadectwo życia i przepowiadane słowo, zawsze w posłuszeństwie wobec Kościoła Świętego.
Trzy aspekty duchowości franciszkańskiej są szczególnie bliskie zgromadzeniu: kontemplacja połączona z misyjnością – każdy dzień przeplatany jest modlitwą i apostolstwem misyjnym; ubóstwo – wypływające z całkowitego zaufania Bogu, który troszczy się o całe swoje stworzenie: zwierzęta, kwiaty, więc tym bardziej o człowieka (Mt 6, 26-27.30). Trzeci aspekt to braterstwo przeżywane zgodnie ze słowami Pana Jezusa: To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem (J 15,12).
Zadaniem apostolskim Sióstr Mniejszych św. Franciszka jest ewangelizacja poprzez prowadzenie misji ludowych, formację dla świeckich w duchu franciszkańskim, katechizację, rekolekcje powołaniowe, starając się szczególnie docierać do ludzi najuboższych. Ważne miejsce w działalności wspólnoty zajmuje ewangelizacja wędrowna; siostry przemierzają miejscowości, chodząc od drzwi do drzwi i głosząc Dobrą Nowinę.
Historia:
Siostry Mniejsze św. Franciszka to gałąź żeńska Braci Mniejszych Odnowy, zgromadzenia powstałego w 1972 roku we Włoszech. Jego pierwsi bracia, wówczas należący do Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów, mieli nieco inną wizję tego, w jakim kierunku powinna przebiegać posoborowa odnowa życia zakonnego, niż powszechnie spotykana wśród włoskich Kapucynów owym czasie. Zamiast modernizacji, która przybierała formy coraz większego zeświecczenia, proponowali powrót do pierwotnego ducha i sposobu życia pierwszych Franciszkanów. Chcieli powrócić do pierwotnej reguły św. Franciszka zatwierdzonej przez papieża Honoriusza III w 1223 roku oraz do pierwotnych tradycji zakonu, kładących nacisk na ubóstwo, kontemplację i braterskie życie wspólnotowe.
Parę lat później grupa kobiet zafascynowana przykładem franciszkańskiego życia braci zapragnęła żyć w podobny sposób. W czasach św. Franciszka kobiety mające powołanie zakonne, mogły być jedynie kontemplacyjnymi mniszkami za klauzurą. Taką też formę życia przyjęła św. Klara, pierwsza towarzyszka św. Franciszka. Współcześnie jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby zakonnice angażowały się w apostolstwo na równi z zakonnikami. Dlatego też pierwsze siostry tworzące gałąź żeńską Braci Mniejszych Odnowy przyjęły nie regułę św. Klary, lecz regułę napisaną przez św. Franciszka dla braci. Ta nie zobowiązywała ich do ścisłej klauzury i przewidywała także działalność apostolską, która za czasów świętego przybierała m.in. postać ewangelizacji wędrownej.
Siostry Mniejsze św. Franciszka powstały w 1984 roku na Sycylii; ich dom generalny znajduje się w miejscowości Tusa. Ponadto siostry żyją jeszcze w drugim domu we Włoszech, w Palermo oraz w jednym domu w Kolumbii.
Strony www:
www.sorelleminoridisanfrancesco.it
