ss. Jezusa Miłosiernego

.
Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego
Sorores Iesu Misericordis
Congregation of Sisters of Merciful Jesus
Congregazione delle Suore di Gesù Misericordioso
Congregación de las Hermanas de Jesús Misericordioso
Congregaçao das Irmãs de Jesus Misericordioso
Congrégation des Soeurs de Jésus Miséricordieux
Kongregation der Schwestern vom Barmherzigen Jesus
Gailestingojo Jezaus Seseru Kongregacija 
Згромадження Сестер Ісуса Милосердного
inna nazwa: Faustynki

Data i miejsce założenia:
1947 rok – Polska

Założyciel:
bł. Michał Sopoćko

Liczby: 150 sióstr na świecie (w Polsce: 95)   * dane z 2008 roku

Siostry Jezusa Miłosiernego obecne są w krajach: Polska, Litwa, Rosja, Białoruś, Ukraina, Bułgaria, Niemcy, Francja, Włochy, Chorwacja, Izrael, USA, Kanada, Boliwia, Brazylia, RPA.

Dom generalny: Polska (Gorzów Wielkopolski)

Habit aktualny:

Czarny habit przepasany czarnym paskiem, czarny szkaplerz, biały kołnierzyk, na głowie czarny welon z białą wypustką, na piersi krzyż na czerwonym sznurku.

W czasie ślubów wieczystych strój w kolorze białym.

Habit historyczny:

Strój pierwotny używany do 1955 roku:
Biały habit ze szkaplerzem, czerwony welon.

 -----------------------------------------

Strój używany od 1955 roku:
Czarny habit ze szkaplerzem, czarny welon.

Duchowość:

Charyzmatem zgromadzenia jest wielbienie, głoszenie i wypraszanie dla świata Miłosierdzia Bożego. Realizacja charyzmatu zawiera się w trzech płaszczyznach: modlitwa, słowo i czyn.
Wielokrotnie w ciągu dnia ponawiany akt Jezu Ufam Tobie jest streszczeniem całej duchowości sióstr. W nim zawiera się postawa bezgranicznego zaufania Bogu, rezygnacji z własnych zachcianek i zapotrzebowań, poddania się działaniu Bożemu, a także pragnienia naśladowanie życia Jezusa od żłóbka aż do skonania na krzyżu, poprzez pełnienie uczynków miłosierdzia. Ponieważ miłosierdzia potrzebuje każdy człowiek na każdym miejscu, dlatego też posługa zgromadzenia nie ogranicza się do jednej konkretnej formy.

Wszystko, co spotyka siostry: cierpienia, prace, radości i trudy, łączą z ofiarą Jezusa Chrystusa, by wypraszać miłosierdzie dla siebie i świata, a szczególnie dla kapłanów i osób konsekrowanych. Podstawowym obowiązkiem sióstr w dążeniu do doskonałej miłości jest kontemplacja rzeczy Bożych, zwłaszcza tajemnicy Bożego Miłosierdzia.
Nieodłącznym elementem duchowości zgromadzenia są też określone formy kultu: koronka do Miłosierdzia Bożego, uroczyście obchodzone w zgromadzeniu święto ku czci Bożego Miłosierdzia, obraz Jezusa Miłosiernego oraz wiele innych modlitw wielbiących ten największy Boży przymiot. Formy te, jak i cała duchowość zgromadzenia, mają swoje źródło w objawieniach, jakie otrzymywała od Pana Jezusa św. Faustyna Kowalska, i zapiskach zawartych w jej Dzienniczku. 

Działalność:

Zgromadzenie realizuje swój charyzmat przede wszystkim poprzez modlitwę, zwłaszcza w Godzinie Miłosierdzia. Siostry podejmują się także różnorakich prac apostolskich: organizują rekolekcję, czuwania modlitewne, dni skupienia, przy zgromadzeniu istnieją grupy dzieci i dorosłych czcicieli Bożego Miłosierdzia. Angażują się w katechizację i posługę parafialną, pracują w Seminarium Duchownym. Okazując miłosierdzie czynem opiekują się chorymi, starszymi, samotnymi, pracują w hospicjum, prowadzą dom dla matek oczekujących potomstwa, znajdujących się w trudnej sytuacji rodzinnej, a także świetlicę dla dzieci i przedszkole.

Historia:

Powstanie zgromadzenia wiąże się z osobą mistyczki św. Faustyny Kowalskiej ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, której Pan Jezus objawił swoją wolę odnośnie założenia nowej wspólnoty zakonnej, która wypraszałaby miłosierdzie Boga dla świata. Początkowo s. Faustyna była przekonana, że to ona ma stać się jego założycielką po opuszczeniu dotychczasowego zgromadzenia, jednak Boża Opatrzność sprawiła, że pozostała ona do końca życia w swojej wspólnocie.

Kapłanem, który po jej śmierci podjął się tego zadania był ks. Michał Sopoćko spowiednik i kierownik duchowy s. Faustyny. Opiekując się w Wilnie Sodalicją Mariańską Pań Akademiczek przybliżał swoim podopiecznym tajemnicę Bożego Miłosierdzia. To z tej grupy zgłosiła się najpierw Jadwiga Osińska, później Izabela Naborowska i kolejne cztery kandydatki, które stały się pierwszymi Siostrami Jezusa Miłosiernego. W 1942 roku w Wilnie złożyły pierwsze śluby, jednak dopiero w 1947 roku po osiedleniu się w Myśliborzu otrzymały pozwolenie władz kościelnych na rozpoczęcie życia wspólnego, co jest uznawane za oficjalny początek zgromadzenia.
W 2000 roku we Włoszech narodziła się gałąź męska zgromadzenia: Bracia Jezusa Miłosiernego.

Strony www:
Polska: http://zgromadzenie.faustyna.org
Chorwacja: www.rmi.hr
Brazylia: http://irmasdejesusmisericordioso.blogspot.com

Aktualizacja: 1.12.2014