30 grudnia 2015

ss. Matki Bożej Nawiedzenia


Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Nawiedzenia
Congregation of Sisters of Our Lady of the Visitation
Congregazione delle Suore di Nostra Signora della Visitazione
Congregación de las Hermanas de Nuestra Señora de la Visitación
Congregação das Irmãs de Nossa Senhora da Visitação
Congrégation des Sœurs de Notre-Dame de la Visitation
Congregatie van Zusters van Onze-Lieve-Vrouw Visitatie (Visitatiezusters)

Inna nazwa: Siostry Nawiedzenia

Data i miejsce założenia: 
1669 rok - Belgia

Liczba sióstr na świecie: brak danych
Siostry Matki Bożej Nawiedzenia obecne są w krajach: Belgia.
Dom generalny: Belgia (Sint-Amandsberg)

Habit aktualny:

Biała bluzka, czarna kamizelka, czarna spódnica, na głowie czarny welon (lub strój bez welonu), na piersi zawieszony krzyżyk.


Habit historyczny:


 ------------------------------------------------

Siostry Matki Bożej Nawiedzenia w 1974 roku.


Dokładna data powstania zgromadzenia nie jest znana, jednak tradycyjnie przyjmuje się 1669 rok jako datę założenia, kiedy to grupa kobiet skupiona wokół Mary van den Bossche, która zostałą wybrana przełożoną, zaczęła służyć ofiarom epidemii dżumy w Gandawie. Choć początkowo wspólnota nie była oficjalnie zgromadzeniem zakonnym, jednak miała charakter religijny oraz zasady wspólnego życia, które ułożył ks. Ignatius Gillemans, opierając je na duchowości św. Franciszka Salezego, założyciela Wizytek.
Niedługo później siostry musiały zaprzestać dotychczasowej działalności, zajęły się więc wychowaniem i edukacją dzieci, co stało się podstawowym zadaniem apostolskim zgromadzenia.
Prześladowania francuskich rewolucjonistów zmusiły siostry w 1798 roku do zaprzestania działalności apostolskiej. Jednak już w 1805 roku uzyskały pozwolenie na założenie sierocińca, występując pod nazwą Córki Nawiedzenia św. Franciszka Salezego. Po uzyskaniu przez Belgię niepodległości w 1830 roku odzyskały swobodę działania; obok sierocińca powstała szkoła.
W 1835 roku dyrektorem zgromadzenia został ks. Henricus-Franciscus Bracq, późniejszy biskup Gandawy. Postanowił on zreformować wspólnotę, upodabniając ją do klauzurowych Wizytek. Nowy tryb życia za klauzurą siostry w miarę możliwości łączyły z działalnością edukacyjną, która pozostała głównym celem zgromadzenia. Poza tym większy nacisk położono na chwalenie Boga modlitwą. Dotychczasowy habit również został zmieniony na habit Wizytek. Zgromadzenie zostało zatwierdzone na prawie diecezjalnym. 
.
Trzy lata później wspólnota liczyła 23 siostry. Od 1850 roku, gdy było ich wówczas 50, nastąpił dynamiczny rozwój zgromadzenia, co umożliwiło zakładanie nowych domów. Pierwszy z nich powstał w Sint-Amandsberg, który od 1879 roku stał się domem generalnym. Nowe klasztory powstawały głównie w diecezji Gandawa, założono także pierwszy dom poza Belgią, w Anglii. Choć edukacja i wychowanie młodego pokolenia nadal pozostawały ich głównym apostolstwem, zakonnice prowadziły także kilka domów dla ludzi w podeszłym wieku. W 1957 roku zgromadzenie rozpoczęło pracę misyjną w Rwandzie. Od 1983 roku tamtejsze siostry tworzą niezależne zgromadzenie.
W 1909 roku sióstr było 544. Zgromadzenie swój szczyt osiągnęło w 1930 roku, kiedy osiągnęło liczbę 638 zakonnic mieszkających w blisko 30 klasztorach. Po II Wojnie Światowej nastąpił spadek ilości członkiń do 400 w 1968 roku. W okresie posoborowym spadek liczebny przybrał na sile; w 2005 roku Sióstr Matki Bożej Nawiedzenia było zaledwie 82 w trzech domach. Brak nowych powołań i starzenie się sióstr sprawiło, że siostry zaczęły wycofywać się z prowadzonej działalności.

Dom generalny:
Zusters O.L.Vrouw Visitatie
Visitatiestraat 3,
9040 Sint-Amandsberg (België)
tel.: 09 2286413
e-mail: m.j.servotte@gmail.com



27 grudnia 2015

Synowie Ubóstwa od Najświętszego Sakramentu


Instytut Synów Ubóstwa od Najświętszego Sakramentu (FPSS)
Instituo Filhos da Pobreza do Santíssimo Sacramento (Toca de Assis)
Instituto Hijos de la Pobreza del Santísimo Sacramento
Institute of the Sons of Poverty of the Blessed Sacrament 

Istituto dei Figli della Povertà del Santissimo Sacramento
Institut des Fils de la Pauvreté du Saint-Sacrement


Data i miejsce założenia:
1994 rok - Brazylia

Założyciel:
o. Roberto José Lettieri















Liczba zakonników na świecie: brak danych
Synowie Ubóstwa od Najświętszego Sakramentu obecni są w krajach: Brazylia, Ekwador.
Dom generalny: Brazylia (Campinas, SP)

Habit aktualny:



 Przód habitu ciemnobrązowy, tył i rękawy jasnobrązowe, kaptur ciemnobrązowy, habit przepasany białym sznurem, na piersi zawieszony drewniany krzyż, przy boku koronka franciszkańska.
Zakonnicy na głowie wycinają tonsurę.





nowicjusze
aspiranci
postulanci



Duchowość:
Synowie Ubóstwa od Najświętszego Sakramentu są wspólnotą franciszkańską, której charyzmatem jest adoracja Pana Jezusa Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie oraz miłość do ludzi ubogich.
Zarówno gorliwość eucharystyczna, jak i wrażliwość na cierpienia ubogich inspirowane są przykładem św. Franciszka z Asyżu, patrona instytutu. Natomiast wzorem życia franciszkańskiego we współczesnych czasach jest postać św. Ojca Pio.

Głównym celem zakonników jest, aby Najświętszy Sakrament był znany i kochany. Starają się również wynagradzać za grzechy i obojętność wobec Boga obecnego w Eucharystii. Miłość do Najświętszego Sakramentu objawia się także poprzez szczególną dbałość o sprawowaną liturgię. Zakonnicy troszczą się, by była ona celebrowana godnie, włączając w nią wiele tradycyjnych elementów z liturgicznego dziedzictwa Kościoła.
Obecność Pana Jezusa dostrzegana jest również w ludziach ubogich, którym bracia służą miłością czynną.
Ważne miejsce w duchowości instytutu zajmuje też Kościół Boży, za który ofiarowane są śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa; za kapłanów Kościoła zanoszone są modlitwy.



Działalność:
Po adorowaniu Pana w Najświętszym Sakramencie drugim zadaniem zgromadzenia jest służba osobom ubogim, szczególnie bezdomnym. Zakonnicy wychodzą do nich na ulice i pomagają w najbardziej podstawowych potrzebach życiowych: dają pożywienie, odzież, zapewniają możliwość kąpieli, pomagają zadbać o higienę i schludny, czysty wygląd. Poprzez te uczynki miłosierdzia starają się przywrócić im poniżoną godność, a przede wszystkim nieść im pocieszające Słowo Boże, otwierać ich dusze na Bożą łaskę oraz dać świadectwo, że Kościół nie zapomniał i troszczy się o nich.
Ponadto za przykładem pierwszych franciszkanów wędrują od miasta do miasta i głoszą Ewangelię, zdani całkowicie na Bożą Opatrzność.


Historia:
Założyciel zgromadzenia Roberto José Lettieri był rok po pierwszych ślubach zakonnych, które złożył w Zgromadzeniu Ojców Stygmatystów, gdy zakładał Instytut Synów Ubóstwa od Najświętszego Sakramentu. Wraz z trzema innymi mężczyznami zapragnął życia charyzmatem franciszkańskim w sposób radykalny. Chcieli żyć w prawdziwym ubóstwie i służyć ludziom najuboższym, żyjącym na ulicy oraz kochać i adorować Najświętszy Sakrament.
Za zgodą władz kościelnych oraz przełożonych zakonnych, w 1994 roku w mieście Campinas, w stanie Sao Paolo w Brazylii, Roberto założył nową wspólnotę franciszkańską. W 1996 roku złożyli oni śluby; dwa lata później założyciel przyjął święcenia kapłańskie i definitywnie opuścił swoje dotychczasowe zgromadzenie.


Instytut, znany również pod nazwą: Toca de Assis (Toca - skromny domek; Assis - Asyż), oprócz gałęzi męskiej, posiada także gałąź żeńską Córek Ubóstwa od Najświętszego Sakramentu, która powstała w 1997 roku, ponadto gromadzi ludzi świeckich, którzy podzielając charyzmat zgromadzenia w swoich środowiskach oraz kapłanów, którzy realizują ten charyzmat głównie na polu troski o Liturgię Kościoła.



Strony www:
http://tocadeassis.org.br

Filmy:







22 grudnia 2015

Marianistki


Córki Maryi Niepokalanej (FMI)
Daughters of Mary Immaculate (Marianist Sisters)
Figlie di Maria Immacolata d'Agen (Marianiste)
Hijas de María Inmaculada (Marianistas)
Filhas de Maria Imaculada (Marianistas)
Filles de Marie Immaculée (Religieuses Marianistes)
Töchter von Maria Immaculata (Marianistinnen)

inna nazwa: Córki Maryi Niepokalanej z Agen

Data i miejsce założenia:
1816 rok - Francja

Założyciele:
bł. Wilhelm Józef Chaminade
m. Adèle de Batz de Trenquelléon



Liczba sióstr na świecie: 374   * dane z 2008 roku
Marianistki obecne są w krajach: Francja, Hiszpania, Włochy, USA, Kolumbia, Ekwador, Brazylia, Argentyna, Chile, Wybrzeże Kości Słoniowej, Togo, Indie, Korea Płd., Japonia.
Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:
Brak wspólnoty stroju zakonnego. Znakiem wspólnym jest zawieszony na piersi krzyżyk z literą „M”.

W Korei: Szary habit lub bezrękawnik z białą bluzką, na głowie biały welon, na piersi zawieszony krzyżyk z literą "M".
Możliwy również czarny habit lub bezrękawnik z czarnym welonem.


We Włoszech:
Szary habit lub bezrękawnik,
czarny welon.
Marianistki w Afryce


Marianistki w Indiach
W większości krajów, m.in. Francji,
USA, w Ameryce Płd., Japonii
siostry przestały chodzić w habitach.

Habit historyczny:


 ----------------------------------------------

Czarny habit, przepasany białym pasem, na głowie biały czepek i czarny welon, na piersi zawieszony krzyżyk, przy boku różaniec.


 ----------------------------------------------


----------------------------------------------




Duchowość:
Fundamentem duchowości zgromadzenia są: wiara i przymierze z Maryją. Od Niej Marianistki czerpią wzór życia wiarą i całkowitej gotowości do służenia Bogu.
Jezus Chrystus, Syn Boży, stał się Synem Maryi dla zbawienia ludzi; siostry wierzą więc, że poświęcenie się Jej jest najlepszym sposobem, aby nieść Chrystusa światu. Powołanie Marianistek opiera się na przymierzu z Maryją, potwierdzonym składanym czwartym ślubem zakonnym – stałości. Ślubowana stałość oznacza wytrwałość, lojalność i zaangażowanie w pomaganiu Maryi w pełnieniu Jej misji dawania Chrystusa światu.
Cechą szczególną zgromadzenia jest duch rodzinny, intensywne życie wspólnotowe, i gościnność. Siostry starają się żyć ideałem pierwszych wspólnot chrześcijańskich, mając jedno serce i jedną duszę pokazując, że dziś - tak jak na początku istnienia Kościoła - jest możliwe, aby żyć zgodnie z nakazami Ewangelii.


Działalność:
Marianistki podejmują się każdej formy apostolstwa, jeśli tylko nakierowana jest na kształtowanie wiary i życia chrześcijańskiego oraz rozwoju wspólnot chrześcijańskich. Aktualnie siostry pracują w dziedzinie edukacji w szkołach, katechizują, zajmują się religijnym wychowaniem, pracą duszpasterską oraz pracą w domach rekolekcyjnych, posługują chorym w szpitalach, przychodniach, odwiedzają więźniów, wspomagają ubogich.


Historia:
Francuski kapłan bł. Wilhelm Józef Chaminade, zmuszony do opuszczenia kraju w skutek prześladowań Rewolucji Francuskiej, kilka lat spędził w Hiszpanii w Saragossie, gdzie w sanktuarium Matki Bożej na Kolumnie otrzymał światło dotyczące jego misji w Kościele. Odtąd pragnął rechrystianizacji porewolucyjnej Francji. Wzorem dla jego działań stała się Matka Boża, a szczególnie jej udział w tajemnicy Wcielenia: najwierniej naśladować Pana Jezusa można tylko przez oddanie się Maryi, tak jak Boży Syn oddał się Maryi stając się Jej Synem.
W tym samym czasie młoda kobieta Adèle de Batz de Trenquelléon wraz z rodziną również przebywała na wygnaniu poza Francją z przyczyn politycznych. Marzyła o wstąpieniu do Karmelu. Bł. Wilhelm i Adèle nawiązali ze sobą kontakt; ożywiało ich wspólne pragnienie odrodzenia wiary w zobojętniałym religijnie kraju. Po powrocie do Francji Wilhelm rozpoczął dzieło odnawiania Sodalicji Mariańskich, z którego zrodzili się Marianiści – męskie zgromadzenie zakonne. Adèle natomiast założyła stowarzyszenie dla młodych dziewcząt, poświęcone służbie ubogim i ewangelizacji wsi. Kapłan powoli wprowadzał ją w duchowość przymierza z Matką Bożą, co ostatecznie zaowocowało narodzinami w 1816 roku w mieście Agen zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej.
Ciekawostką jest fakt, że choć zarówno bł. Wilhelm, jak i Adèle mieli wspólny udział w kształtowaniu się zgromadzenia sióstr, stając się jego założycielami, jednak nigdy w życiu nie spotkali się osobiście; ich kontakt był jedynie korespondencyjny.

Strony www:
Dom generalny: www.fmi-adele.org
Francja: www.les-religieuses-marianistes.fr
Hiszpania: http://marianistas.org/portada/religiosas-fmi
Włochy: www.marianiste.it
USA: www.marianist.com/sisters
Brazylia: http://marianistasbrasil.org/religiosas-marianistas
Korea Płd.: http://marianist-fmi.com
Japonia: www.marianist.jp