Dominikanki Córki Różańca Świętego z Pompei

.
Siostry Dominikanki Córki Różańca Świętego z Pompei (OP)
Suore Domenicane Figlie del Santo Rosario di Pompei
Dominican Sisters Daughters of the Holy Rosary of Pompei
Hermanas Dominicas Hijas del Santo Rosario de Pompeya
Irmãs Dominicanas Filhas do Santo Rosário de Pompeia
Soeurs Dominicaines Filles du Saint Rosaire de Pompéi

Dominikanerinnen der Töchter des hl. Rosenkranzes von Pompeji

inna nazwa: Dominikanki z Pompei

Data i miejsce założenia:

1897 rok - Włochy

Założyciel:

bł. Bartolo Longo

Liczba sióstr na świecie: 292  * dane z 2008 roku
Dominikanki Córki Różańca Świętego z Pompei obecne są w krajach: Włochy, Nigeria, Kamerun, Indie, Filipiny, Indonezja.
Dom generalny: Włochy (Pompeje)

Habit aktualny:

Biały habit, na głowie czarny welon z białą wypustką, na piersi zawieszony krzyżyk.

Okazjonalnie: biały habit przepasany czarnym skórzanym paskiem, biały szkaplerz, na głowie czarny welon z białą wypustką, na piersi zawieszony krzyżyk, przy boku różaniec.

Habit historyczny:

Biały habit ze szkaplerzem, czarny welon, na piersi krzyż, przy boku różaniec.
Stroju dopełniał czarny płaszcz.

-------------------------------------------

Duchowość:

Zgromadzenie należy do wielkiej duchowej rodziny dominikańskiej i łączy kontemplacje z działaniem apostolskim.

Rys jego duchowości ma charakter wyraźnie maryjny. Siostry powołane są, by szerzyć nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny Różańcowej z Pompei oraz kochać, służyć i chwalić dobrą Matkę w Jej domu – w sanktuarium w Pompei. Wierzą, że oddając się Bogu, podobnie jak ewangeliczna Maria obierają najlepszą cząstkę, której nie będą pozbawione. Wzorem do naśladowania jest dla sióstr św. Katarzyna ze Sieny. 

Działalność:

Swój charyzmat dominikanki realizują poprzez opiekę nad sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Pompei oraz pielgrzymami, a także przez posługę w dziełach charytatywnych powstałych przy tym sanktuarium. Siostry ponadto prowadzą przedszkola, szkoły, sierociniec, dom dla samotnych kobiet w ciąży i młodych matek, opiekują się dziećmi w trudnej sytuacji życiowej, angażują się w duszpasterstwo rodzin i młodzieży w parafiach.

Historia:

Zgromadzenie założył w 1897 roku człowiek świecki, adwokat bł. Bartolo Longo. W młodości brał udział w licznych publicznych wystąpieniach antyklerykalnych, zainteresował się satanizmem i praktykami spirytystycznymi, w których nabrał dużej biegłości, mianowany z czasem kapłanem szatana. W czasie jednego z bluźnierczych rytuałów Bartolo oddał swoją duszę diabłu. Diaboliczne wizje i nasilająca się depresja, doprowadziły Bartola na skraj obłędu sprawiając, że zaczął on szukać pomocy. Pod wpływem przyjaciela nawrócił się do Boga. Został tercjarzem Zakonu Dominikańskiego, gorliwym czcicielem Matki Bożej i propagatorem modlitwy różańcowej jako skutecznej pomocy w osiągnięciu zbawienia.

Za jego staraniem rozpoczęto w Pompei budowę kościoła poświęconego Matce Bożej Różańcowej. Miejscowa ludność szybko zaczęła wypraszać tam sobie wiele łask; wkrótce miejsce to stało się znanym w całych Włoszech sanktuarium. Bartolo powoływał do istnienia wiele dzieł charytatywnych dla sierot, ubogich, robotników, więźniów.
Do pracy w założonym przez siebie sierocińcu pragnął sprowadzić siostry zakonne, pomocy szukał u salezjanek i u innych zgromadzeń. Ostatecznie zwrócił się z prośbą do generała dominikanów; ten postanowił przysłać do Pompei trzy mniszki dominikanki z klauzurowego klasztoru w Marino poświęconego Matce Bożej Różańcowej. One stały się zalążkiem nowego zgromadzenia zakonnego, którego dom główny do dziś znajduje się przy sanktuarium. 

Strony www:

www.domenicanedipompei.it

Aktualizacja: 28.03.2015