ss. Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo z Satmaru

.

Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo z Satmaru (SMVS)
Sorores Misericordiae a Sancto Vincentio - Satmariensium
Kongregácia Milosrdných Sestier sv. Vincenta - Satmárky 
Congregazione delle Suore della Carità di San Vincenzo de 'Paoli di Satmar 
Congregation of the Sisters of Charity of Saint Vincent de Paul of Satmar
Congregación de las Hermanas de Caridad de San Vicente de Paúl de Satmar
Congregação das Irmãs da Caridade de São Vicente de Paulo de Satmar
Congregation des Soeurs de la Charite de Saint Vincent de Paul de Satmar
Kongregation der Barmherzigen Schwestern vom Heiligen Vinzenz von Paul – Sathmar
inna nazwa: Satmarki, Siostry Satmarskie

Data i miejsce założenia:

1842 rok - Węgry

Założyciel:
bp Ján Hám

Liczby: brak danych
Satmarki obecne są w krajach: Słowacja, Węgry, Rumunia, Ukraina, Albania, Włochy.
Dom generalny: Słowacja (Ružomberok)

Habit aktualny:

Strój używany od 2007 roku:
Czarny długi habit z białym kołnierzykiem, na głowie czarny prosty welon z białą wypustką, na piersi krzyżyk.

Na co dzień możliwy szary habit i biały welon.

We Włoszech: habit szary, czarny welon.


Habit historyczny:

Strój używany do 1965 roku:
czarny habit, biały welon.

------------------------------------

Strój z lat: 1965-1969

Strój z lat 1969-2002

------------------------------------

Strój z lat: 2002-2007

Duchowość:

Siostry żyją według duchowości wincentyńskiej, zgodnie z którą pragną dzielić los ludzi ubogich i być wyłącznie dla nich, dzięki temu kontynuując w świecie posłannictwo Jezusa: aby objawić miłość Boga do ludzi zarówno wierzącym jak i niewierzącym.
Siostry starają się dawać świadectwo żywej wiary, miłości, pokory i prostoty, bezgranicznej ufności Bogu, a wszelkie prace podejmować w duchu bezinteresowności. Na Maryi wzorują swoje posłuszeństwo Bogu oraz postawę współczucia dla ludzkiego cierpienia. Ślub posłuszeństwa skłania siostry do wierności nauczaniu papieskiemu, a jego słowa i wskazania przyjmują z szacunkiem i zaufaniem.

Wierność powołaniu zawdzięczają modlitwie, zwłaszcza celebracji Mszy Świętej, z której siostry czerpią siłę do pracy apostolskiej, odmawiają także Liturgię Godzin, Różaniec i Drogę Krzyżową, adorują Najświętszy Sakrament. Patronami zgromadzenia są: Niepokalana Dziewica Maryja, św. Wincenty a Paulo oraz św. Józef.

Działalność:

Zgodnie z wolą założyciela siostry posługują głównie na polu wychowawczym przede wszystkim poprzez katechizację, a także w prowadzonej przez zgromadzenie szkole podstawowej i przedszkolu. Ponadto siostry prowadzą hospicjum oraz pracują jako pielęgniarki w szpitalach. Założyły też Stowarzyszenie Rodziny Niepokalanej dla osób świeckich, którego głównym zadaniem jest apostolstwo modlitwy zwłaszcza różańcowej, ale także odwiedzanie chorych i więźniów.

Historia:

Zgromadzenie założył bp Ján Hám w 1842 roku w węgierskim mieście Satmar (Satu Mare – obecnie w granicach Rumunii). Pragnął on aby młodzież w jego diecezji wzrastała moralnie, widząc w niej przyszłość Kościoła, co uzależniał od jakości edukacji zwłaszcza dziewcząt. Dlatego zgromadzenie powołane zostało w pierwszej kolejności do pracy wychowawczej, jednak już w pierwszych latach istnienia zaangażowało się także w służbę chorym w szpitalu. Pierwsze konstytucje wzorowane były na Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego z Wiednia, w którym też pierwsze członkinie odbyły początkową formację zakonną.

Jedną z sióstr miłosierdzia z Satmaru była także m. Emerentiana Handlovits, która na początku XX wieku wyjechała do Ameryki i tam założyła w 1902 roku nowe zgromadzenie Wincentyńskich Sióstr Miłosierdzia.

Strony www:
Słowacja: www.satmarky.sk

Aktualizacja: 23.11.2014