Sercanie Biali

.
Zgromadzenie Najświętszych Serc Jezusa i Maryi oraz Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu Ołtarza (SSCC)
*Congregatio Sacrorum Cordium Iesu et Mariae necnon Adorationis Perpetuae Snactissimi Sacramenti Altaris
*Congregazione dei Sacri Cuori di Gesù e di Maria e dell'Adorazione Perpetua del Santissimo Sacramento dell'Altare (Picpusiani)
*Congregation of the Sacred Hearts of Jesus and Mary and of Perpetual Adoration of the most Blessed Sacrament of the Altar
*Congregación de los Sagrados Corazones de Jesús y de María y de la Adoración Perpetua del Santísimo Sacramento del Altar
*Congregação dos Sagrados Corações de Jesus e Maria e da Adoração Perpétua do Santíssimo Sacramento do Altar
*Congrégation des Sacrés Cœurs de Jésus et de Marie et de l'Adoration perpétuelle du très Saint Sacrement de l'Autel (de Picpus)
*Ordensgemeinschaft von den Heiligsten Herzen Jesu und Mariens und der Ewigen Anbetung des Allerheiligsten Altarsakramentes (Arnsteiner Patres)
Zgromadzenie kleryckie, składające się z księży, diakonów stałych i braci.
inna nazwa: Ojcowie Najświętszych Serc

Data i miejsce założenia:
1800 rok - Francja

Założyciele:
o. Piotr Józef Maria Coudrin
m. Henryka Aymer de la Chevalerie

Liczba zakonników na świecie: 765 (w Polsce: 34)  * dane z 2014 roku

Sercanie Biali obecni są w krajach: Francja, Belgia, Holandia, Norwegia, Wielka Brytania, Irlandia, Hiszpania, Portugalia, Włochy, Niemcy, Austria, Polska, Ukraina, USA, Kanada, Hawaje, Meksyk, Portoryko, Kolumbia, Ekwador, Peru, Brazylia, Paragwaj, Argentyna, Chile, Kongo-Rep.Dem., Mozambik, Indie, Japonia, Singapur, Filipiny, Indonezja, Polinezja Francuska, Wyspy Cooka, Tonga.

Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:

Biały habit przepasany brązowym skórzanym paskiem, biały szkaplerz z wyhaftowanymi dwoma złączonymi Sercami Jezusa i Maryi, otoczonymi splecionymi cierniami. Haft może być biały (najczęściej spotykany, także w Polsce) lub kolorowy. Wielkość haftu, jak i wygląd Serc może być różny.

Strój spotykany głównie w Indonezji.

Habit historyczny:

Duchowość:

Podstawą duchowości zakonników jest poświęcenie się Najświętszym Sercom Jezusa i Maryi. Rodzi ono głębokie pragnienie zjednoczenia z Bogiem, którego wzór odnajdują w Maryi. Poprzez śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, pragną podążać śladami Jezusa Chrystusa, by w codzienności upodabniać się do Niego, a wdzięczność za dar powołania skłania ich do głoszenia Dobrej Nowiny innym ludziom. 

U sercanów silna jest również duchowość eucharystyczna wyrażająca się w sprawowaniu codziennej Mszy Świętej oraz w wynagradzającej adoracji Najświętszego Sakramentu, która w zgromadzeniu ma charakter ciągły, tzn. każdy współbrat trwa przed Panem o wyznaczonej porze w różnych domach zgromadzenia. Dzięki temu tworzy się łańcuch nieprzerwanej modlitwy od rana aż do wieczora. Również każdy zakonnik przynajmniej raz w tygodniu przez godzinę adoruje Jezusa w Najświętszym Sakramencie w porze nocnej. 

Trzecim ważnym aspektem duchowości jest wspólnota życia, przede wszystkim wspólnota w modlitwie, wspólnota w pracy apostolskiej, a także w klasztornej codzienności. Powinna ona cechować się duchem rodzinnym, jednością i braterską miłością. 

Działalność:

W swojej posłudze sercanie biali starają się odwzorować cztery okresy życia Pana Jezusa: Jego dzieciństwa - poprzez wychowanie dzieci i młodzieży w prowadzonych przez zgromadzenie szkołach, bursach, grupach młodzieżowych, ważnym aspektem jest też budzenie powołań; drugi okres to życie ukryte Jezusa - poprzez adorację Najświętszego Sakramentu; trzeci to okres nauczania Jezusa – przez duszpasterstwo parafialne, opiekę nad sanktuariami, głoszenie rekolekcji, działalność misyjną, pomoc najuboższym i zepchniętym na margines; ostatni okres Jego Męki – poprzez ducha umartwienia. Zgromadzenie w swojej posłudze gotowe jest do zaradzania naglącym potrzebom Kościoła.

Historia:

Święcenia kapłańskie założyciela ojca Piotra Coudrina przypadły na okres Rewolucji Francuskiej. Od razu po święceniach zmuszony był ukrywać się, gdyż nie chciał złożyć przysięgi władzom cywilnym, która była sprzeczna z wiarą katolicką. Podczas długich godzin rozmyślań zwrócił uwagę na potrzebę adoracji Najświętszego Sakramentu.
W czasie jednej z wielogodzinnych adoracji otrzymał widzenie, w którym widział zastępy ubranych na biało kobiet i mężczyzn, niosących w rękach świece (symbol światła - Chrystusa). Wizja ta natchnęła go myślą założenia zgromadzenia zakonnego i pełnego poświęcenia się miłości Najświętszych Serc. Jakiś czas później spotkał m. Henrykę Aymer de la Chevalerie, kobietę pragnącą całkowicie oddać się Bogu. Za początek zgromadzenia uznaje się dzień, w którym o. Piotr i m. Henryka wraz z pierwszymi kandydatami złożyli śluby zakonne w Poitiers we Francji.

Strony www:

Polska: www.sercaniebiali.pl
http://sercanie-sscc.pl
Dom generalny: www.ssccpicpus.com/
Adresy wszystkich prowincji na świecie

Aktualizacja: 16.03.2015