Kapucynki Misjonarki

.
Zgromadzenie Sióstr Kapucynek Misjonarek (IMC)
Congregação das Irmãs Missionárias Capuchinhas
Congregación de las Hermanas Misioneras Capuchinas
Congregation of the Missionary Capuchin Sisters
Congregazione delle Suore Missionarie Cappuccine
Congrégation des Soeurs Missionnaires Capucines

Data i miejsce założenia:
1904 rok - Brazylia

Założyciel:
o. João Pedro - Clemente Recalcati OFMCap

Liczby: brak danych
Kapucynki Misjonarki obecne są w krajach: Brazylia, Ekwador, Mozambik.
Dom generalny: Brazylia (Fortaleza)

Habit aktualny:

Mniejsza część sióstr: beżowy (czasem biały) habit, na głowie biały welon, na piersi zawieszony znak zgromadzenia.

Większość sióstr przestała chodzić w  habitach w ogóle.

Habit historyczny:

Brązowy habit przepasany białym sznurem, czarny welon, przy boku różaniec.

Charyzmat:

Kapucynki Misjonarki żyją według reguły św. Franciszka. Podstawą duchowości franciszkańskiej jest kroczenie za Chrystusem ubogim, pokornym i ukrzyżowanym przez codzienne zwracanie się do zasad Ewangelii. Bóg jest dla sióstr najwyższym dobrem, a Maryja wzorem do naśladowania.
Zgromadzenie ma rys kontemplacyjny, wszystko co siostry robią powinno być ogarnięte modlitwą, a źródłem prawdziwej franciszkańskiej radości jest Krzyż Chrystusa. Duch umniejszenia i służby bliźnim, który powinien cechować każdą siostrę, Kapucynki odnajdują w ewangelicznym obrazie Chrystusa umywającego nogi uczniom.

Ważnym aspektem jest życie we wspólnocie oraz praca, która oddala lenistwo - nieprzyjaciela duszy. Zgodnie z zaleceniem założyciela siostry ewangelizują i edukują wszystkich ludzi, aby doświadczyli oni nieskończonego miłosierdzia Boga. Zadanie to realizują m.in. prowadząc szkoły, a także na misjach w Mozambiku.

Historia:

Narodziny zgromadzenia wiążą się z działalnością misyjną Kapucynów na przełomie XIX i XX wieku w indiańskiej kolonii Santo Antônio do Prata w Brazylii. Misjonarze nie tylko ewangelizowali Indian, ale także przekształcili las w kwitnąca kolonię. Trudności w relacjach z władzami świeckimi sprawiły, że zakonnicy, a wśród nich także o. João Pedro liczyli się z koniecznością opuszczenia misji. Ostatecznie uzyskali zgodę i wsparcie od władz na dalszą działalność, w tym na budowę szkoły dla miejscowych dziewcząt. Władze postawiły jednak warunek, że mają w niej uczyć siostry zakonne, sprowadzone w przeciągu jednego roku.
Ojciec João Pedro rozpoczął poszukiwania jakiegoś franciszkańskiego zgromadzenia, które podjęłoby się zadania, co w ówczesnych czasach nie było łatwe. W końcu znalazł pomoc u Franciszkanek Najświętszego Serca Jezusa, które obiecały wysłać cztery siostry; jednak okoliczności pokrzyżowały się i plany nie doszły do skutku. Tymczasem termin umowy mijał a o. João Pedro nadal nie mógł się z niej wywiązać.
W tym samym czasie niektóre spośród tercjarek franciszkańskich współpracujących z kapucynami w prowadzonej przez nich parafii, wyjawiały pragnienie życia zakonnego. W pewnej chwili zakonnikowi przyszła myśl, aby właśnie z tych kobiet założyć nową wspólnotę zakonną, która spełniałaby potrzeby misji przede wszystkim w zakresie edukacji. Ze wsparciem swojego przełożonego rozpoczął rozmowy z kandydatkami o nowym zgromadzeniu. Pięć z nich zdecydowało się podjąć wyzwanie, widząc w tej propozycji odpowiedź Boga na ich najgłębsze pragnienia. Ostatecznie w 1904 w Belém pierwsze kandydatki otrzymały habit zakonny i nowe imię. Niedługo później siostry wyruszyły do Acu-Igarapé gdzie powstał pierwszy klasztor zgromadzenia. Dziś siostry żyją w 53 domach w Brazylii, jednym w Ekwadorze i dwóch w Mozambiku.

Strony www:
www.irmasmissionariascapuchinhas.org

Aktualizacja: 25.03.2015