Zgromadzenie Misjonarek Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej (MChR)
Congregatio Sororum Missionariarum Christi Regis pro Emigrantibus Polonis
Missionary Sisters of Christ the King for Polonia
Hermanas Misioneras de Cristo el Rey por Polonia
Missionárias de Cristo Rei Para os Emigrantes Poloneses
Suore Missionarie di Cristo Re per gli Emigranti Polacchi
Soeurs Missionnaires du Christ-Roi pour Immigrants Polonais
Christus-König-
Data i miejsce założenia:
1959 rok - Polska
Założyciel:
ks. Ignacy Posadzy
Liczby: 199 sióstr na świecie - same Polki
Misjonarki Chrystusa Króla obecne są w krajach: Polska, Białoruś, Niemcy, Belgia, Węgry, Wielka Brytania, Włochy, Grecja, USA, Kanada, Brazylia, Australia.
Dom generalny: Polska (Poznań - Morasko)
Habit aktualny:
Szary habit z białym kołnierzykiem przepasany szarym skórzanym paskiem, na piersi krzyżyk; na głowie prosty szary welon z białą wypustką lub bez wypustki. |
Habit historyczny:
nowicjuszki i postulantki |
Duchowość:
Bycie Misjonarką Chrystusa Króla zobowiązuje siostry do głębszego poznania i ukochania Zbawiciela w jego Królewskiej godności. Miłość, czyli największe dobro Królestwa Bożego, Chrystus w pełni objawia przez przyjęcie krzyża. To na krzyżu zostało otwarte Serce Boże, które jest ogniskiem Bożej miłości oraz źródłem życia i świętości. Do cichego i pokornego Serca Bożego misjonarki starają się nieustannie upodabniać swoje serca. Z niewyczerpanych skarbów miłości Bożej, tkwiących w Sercu Jezusa i udzielających się w Eucharystii, siostry czerpią siły do cichej, pokornej i radosnej służby bliźnim. Siostry pielęgnują także kult Matki Bożej Częstochowskiej, która bliska jest kazdemu Polakowi. Naśladowanie Maryi realizują na drodze dziecięctwa Bożego, czyli wiary, pokory, prostoty i bezgranicznej ufności. Charakterystycznym rysem duchowości zgromadzenia jest gotowość do ofiary z siebie i swoich sił dla dobra rodaków na emigracji.
Działalność:
Zgromadzenie powołane zostało do istnienia w celu zaspokajania religijnych i kulturalnych potrzeb Polaków przebywających na emigracji. Siostry starają się, by emigranci nie utracili na obczyźnie wiary oraz przywiązania do kultury i tradycji polskiej. Wszystko cokolwiek czynią składają w ofierze za polskich emigrantów. Działaność sióstr skupia się na ożywianiu życia duchowego, szerzeniu znajomości Mszy Świętej, by każdy mógł uczestniczyć w niej świadomie i z właściwym rozumieniem, opiece nad chorymi i starszymi, pracy z rodzinami w kraju i za granicą, prowadznie polskich szkół i przedszkoli. Siostry także katechizują, pracują przy parafiach, szpitalach, w domach opieki.
Historia:
Ks. Ignacy Posadzy już od 1922 roku czas wakacji poświęcał posłudze duszpasterskiej wśród Polonii w Europie, Azji i Ameryce Południowej. Z polecenia kard. Augusta Hlonda przeprowadzał inspekcję polskich placówek. Widząc problemy rodaków przebywających na emigracji z inspiracji kardynała przystąpił do organizowania nowego zgromadzenia Księży Chrystusowców mających pracować wśród polskich emigrantów. Jako drugie ks. Posadzy założył zgromadzenie Misjonarek Chrystusa Króla do pomocy duszpasterskiej zgromadzeniu męskiemu, co stało się w 1959 roku. Pierwszy klasztor powstał we wsi Morasko (dziś część Poznania). Początkowo wspólnota miała należeć do zgromadzenia sióstr felicjanek (pod nazwą Felicjanki Misjonarki) jako jedna z jego prowincji poświęcona apostolstwu wśród emigrantów. Obecnie jest samodzielnym zgromadzeniem na prawie papieskim.