Chrystusowcy

Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej (TChr lub SChr)
Societas Christi pro Emigrantibus Polonis
Society of Christ Fathers for Poles Living Abroad
Società di Cristo per gli Emigrati della Polonia
Sociedad de Cristo para los Emigrados de Polonia
Sociedade de Cristo para os Poloneses Emigrados
Société du Christ pour les Émigrants de Pologne
Gesellschaft Christi für Emigrantenseelsorge
Общество Христа для Заграничной Полонии
Zgromadzenie złożone z księży i braci zakonnych

Data i miejsce założenia:
1932 rok - Polska

Założyciele:
kard. August Hlond SDB
ks. Ignacy Posadzy

Liczba zakonników na świecie: 458 (393 kapłanów, 20 braci, 

37 kleryków, 8 nowicjuszy); w Polsce ok. 220   * dane z 2011 roku

Chrystusowcy obecni są w krajach: Polska, Niemcy, Holandia, Wielka Brytania, Irlandia, Islandia, Francja, Hiszpania, Włochy, Gracja, Węgry, Rumunia, Ukraina, Białoruś, Łotwa, Kazachstan, USA, Kanada, Brazylia, RPA, Australia, Nowa Zelandia.

Dom generalny: Polska (Poznań)

Habit aktualny:

Sutanna duchowieństwa diecezjalnego

Duchowość:

Towarzystwo Chrystusowe zostało powołane, w celu świadczenia opieki duszpasterskiej Polakom przebywającym poza granicami kraju.

Aby była ona skuteczna Chrystusowcy podejmują nieustanny trud wcielania w życie Ewangelii oraz dążą do ukształtowania w sobie ducha ochotnej służby. Ich życie ukierunkowane jest na głębokie osobiste zjednoczenie z Jezusem Chrystusem. Innymi słowy starają się urzeczywistnić w sobie słowa św. Pawła Apostoła: aż Chrystus ukształtuje się w was (Ga 4, 19).

W zgromadzeniu specjalnym kultem otoczone są nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa, Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa. Zakonnicy codzienne spełniają następujące praktyki pobożne: Msza Święta, modlitwa poranna, południowa i wieczorna, rachunek sumienia, półgodzinne rozmyślanie, lektura Pisma Świętego, adoracja Najświętszego Sakramentu, odmawianie części różańca, czytanie duchowne.

Działalność:

Podstawowa forma działalności zgromadzenia polega na zapewnieniu posługi duszpasterskiej polskim emigrantom. W placówkach zagranicznych wielką wagę przywiązuje się także do podtrzymania zdrowego ducha patriotycznego, życia społecznego i polskiej kultury, do czego używa się różnych środków masowego przekazu: radia, internetu, gazetek parafialnych i periodyków.
W kraju Chrystusowcy pobudzają Polaków do troski o polską emigrację, podejmują się również pracy duszpasterskiej głownie w prowadzonych przez siebie parafiach. Ponadto prowadzą własne wydawnictwo, redagują czasopisma.

Historia:

Towarzystwo Chrystusowe zostało założone z inspiracji Prymasa Polski kard. Augusta Hlonda. Wśród licznych obszarów działalności duszpasterskiej kardynała była także troska o wielomilionową emigrację Polaków rozrzuconych po całym świecie. Wysyłał do nich z posługą księży diecezjalnych; jednym z nich był ks. Ignacy Posadzy, który przeprowadzał inspekcję polskich placówek za granicą. Kard. Hlondowi od dłuższego czasu przyświecała myśl, by duszpasterstwo polonijne zlecić jakiemuś zgromadzeniu zakonnemu; proponował to zmartwychwstańcom i filipinom, a gdy propozycje nie dały wyników, na wyraźne zlecenie papieża Piusa XI przystąpił do zakładania nowego zgromadzenia.

Na współtwórcę tego dzieła wybrał ks. Posadzego. Wysłał go najpierw do Niemiec do Zgromadzenia św. Aniołów powołanego do pracy wśród emigrantów niemieckich, a później do Włoch do Księży Skalabrynianów, pracujących wśród emigrantów włoskich, aby przypatrzył się tego typu działalności.

Po powrocie do Polski ks. Posadzy wraz z trzema pierwszymi kandydatami na braci zakonnych udał się w 1932 roku do wsi Potulice koło Nakła nad Notecią, gdzie powstała pierwsza placówka nowego zgromadzenia. Jego pierwotna nazwa to Zgromadzenie Świętego Grobu, w niedługim czasie zmieniona na Towarzystwo Chrystusowe dla Wychodźców. Kard. Hlond opracował konstytucje, a ks. Posadzy został przełożonym generalnym, kształtując charyzmat i duchowość zgromadzenia, dlatego uważany jest za współzałożyciela. Ułożył on własne modlitwy dla Chrystusowców oraz dokonał intronizacji Serca Bożego we wspólnocie. Kandydatów zgłaszało się bardzo wielu; w 1939 roku, po zaledwie 7 latach istnienia, było aż 184 zakonników.

Pierwsi Chrystusowcy wyjechali za granicę do pracy wśród Polonii francuskiej i angielskiej już w 1937 roku. Zgromadzenie szybko uruchomiło także własne seminarium duchowne oraz wydawnictwo, a po II Wojnie Światowej objęło duszpasterstwem włączone do Polski Ziemie Zachodnie.

W 1959 roku ks. Posadzy założył gałąź żeńską: Misjonarki Chrystusa Króla do pomocy duszpasterskiej zgromadzeniu męskiemu.

Strony www:
Polska: www.chrystusowcy.pl (nowicjat, seminarium duchowne)
Niemcy, Holandia, Włochy, Węgry: www.tchr.org/niem
Wielka Brytania, Irlandia, Islandia, RPA: www.societyofchrist.co.uk
Francja, Hiszpania: www.tchr.fr
USA, Kanada: www.tchr.us
Brazylia: www.brazylia.chrystusowcy.pl
Australia, Nowa Zelandia: www.tchr.org/australia

Filmy: