Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej z Syjonu (NDS)
Congregatio Nostrae Dominae de Sion
Sisters of Our Lady of Sion
Religiose di Nostra Signora di Sion
Hermanas de Nuestra Señora de Sión
Religiosas de Nossa Senhora de Sion
Soeurs de Notre Dame de Sion
Schwestern Unserer Lieben Frau von Sion
inna nazwa: Siostry Syjonu
Zgromadzenie czynne z gałęzią kontemplacyjną.
Data i miejsce założenia:
1843 rok - Francja
Założyciel:
o. Theodor Ratisbonne
Liczby: 430 sióstr na świecie (w Polsce: 3) * dane z 2008 roku
Siostry Matki Bożej z Syjonu obecne są w krajach: Francja, Wielka Brytania, Irlandia, Włochy, Belgia, Niemcy, Austria, Polska, Rumunia, USA, Kanada, Kostaryka, Nikaragua, Salwador, Brazylia, Argentyna, Tunezja, Egipt, Izrael, Turcja, Filipiny, Australia.
Dom generalny: Włochy (Rzym)
Dom generalny: Włochy (Rzym)
Habit aktualny:
Zgromadzenie założone jako habitowe. W okresie posoborowym siostry zamieniły habity na strój świecki. Znakiem wspólnym jest zawieszony na piersi krzyż wpisany w koło.
Habit historyczny:
 |
| Czarny habit z pelerynką, czarny welon, na piersi krzyż, przy boku różaniec. |
-----------------------------------
 |
| lata 1970-te |
 |
| Siostry Syjonu w 1977 roku |
Centralne miejsce w życiu sióstr zajmuje Słowo Boże. Biblijna duchowość zgromadzenia zakłada zgłębianie i rozważanie Słowa Bożego zarówno w świetle tradycji chrześcijańskiej jak i żydowskiej. Siostry pracują i modlą się w małych wspólnotach, które dążą do tego, by panował w nich duch miłości i rodzinna atmosfera.
Założyciel zgromadzenia, będąc Żydem nawróconym na katolicyzm, pragnął by inni Żydzi także poznali, że to właśnie Jezus Chrystus jest Mesjaszem obiecanym przez Boga narodowi wybranemu. Wskazywał on siostrom, że do nich należy kochać naród Izraela, a ich powołaniem jest przyspieszyć wypełnienie się czasów mesjańskich przyrzeczonych Izraelowi. Z tej miłości siostry przez dziesięciolecia starały się wypełniać to zadanie głosząc Jezusa Chrystusa zwłaszcza wśród wyznawców judaizmu.
Po Soborze Watykańskim II zgromadzenie zrezygnowało z realizacji pierwotnego celu. Dziś Siostry Matki Bożej z Syjonu zajmują się głownie wykorzenianiem skutków antysemityzmu oraz umocnieniem wiary chrześcijańskiej przez zgłębianie Biblii. Współcześnie cel zgromadzenia określany jest jako świadczenie w Kościele i w świecie o wiernej miłości Boga do Narodu Żydowskiego i o Jego wierności obietnicom objawionym patriarchom i prorokom Izraela dla całej ludzkości.
Założyciel zgromadzenia, będąc Żydem nawróconym na katolicyzm, pragnął by inni Żydzi także poznali, że to właśnie Jezus Chrystus jest Mesjaszem obiecanym przez Boga narodowi wybranemu. Wskazywał on siostrom, że do nich należy kochać naród Izraela, a ich powołaniem jest przyspieszyć wypełnienie się czasów mesjańskich przyrzeczonych Izraelowi. Z tej miłości siostry przez dziesięciolecia starały się wypełniać to zadanie głosząc Jezusa Chrystusa zwłaszcza wśród wyznawców judaizmu.
Działalność:
Od początku swojego istnienia Siostry Matki Bożej z Syjonu wypełniały swoje powołanie poprzez prowadzenie ośrodków edukacyjnych w środowiskach kulturowo i religijnie zróżnicowanych, szczególnie wśród wyznawców judaizmu. Obecnie podejmują pracę apostolską w różnych dziedzinach, takich jak formacja biblijna, ekumenizm, dialog chrześcijańsko-żydowski, edukacja, katechizacja, działalność na rzecz osób doświadczających dyskryminacji rasowej, religijnej i socjalnej, praca z najuboższymi, służba zdrowia, środki masowego przekazu, siostry prowadzą także ośrodki informacji i dokumentacji dotyczącej judaizmu.
Założyciel Zgromadzenia, ojciec Theodor Ratisbonne pochodził z żydowskiej rodziny zamieszkałej w Strasburgu we Francji. Po długich religijnych poszukiwaniach odkrył Osobę Pana Jezusa, przyjął wiarę katolicką i został księdzem. Pragnął by cały naród Izraela także poznał, że dane mu obietnice mesjańskie wypełniły się w Jezusie Chrystusie. W tym celu założył w 1843 roku w Paryżu nowe zgromadzenie zakonne.
Bezpośrednią inspiracją jego powstania było objawienie Matki Bożej, jakiego doświadczył rok wcześniej rodzony brat założyciela Alphons-Maria. Jej właśnie ks. Theodor powierzył młodą wspólnotę; była Ona dla niego Maryją z Syjonu, miasta, w którym mają się spotkać Izrael i wszystkie narody.
W 1855 roku powstała gałąź męska. W 1926 roku z inspiracji m. Christine Labitte w ramach zgromadzenia powstała gałąź kontemplacyjna, licząca obecnie pięć klasztorów.
 |
| s. Emmanuelle |
W 1855 roku powstała gałąź męska. W 1926 roku z inspiracji m. Christine Labitte w ramach zgromadzenia powstała gałąź kontemplacyjna, licząca obecnie pięć klasztorów.
Do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej z Syjonu należała znana na świecie siostra Emmanuelle, zwana belgijską Matką Teresą, która poświęciła swoje życie pomocy ludziom ze slumsów i dzieciom z wysypisk śmieci.
Polska: http://sion.pl
Dom generalny: www.notredamedesion.org
prowincja europejska: http://sion.org
Wielka Brytania / Irlandia: www.sistersofourladyofsion.org
Austria / Egipt: http://sion.dioezese-linz.at
Izrael: www.notredamedesion.org
Ameryka Pn.: www.sistersofsion.net
Brazylia: www.sion.com.br
-------------------------------------------------------------------------------
Siostry Kontemplacyjne Matki Bożej z Syjonu
W 1852 roku założyciel zgromadzenia o. Theodor Ratisbonne napisał: Głównym apostolstwem Sióstr Syjonu jest modlitwa…powinniśmy wrócić do naszej pierwotnej myśli, o ukrytym sanktuarium, gdzie lampka modlitwy będzie stale płonąć, podczas gdy inne siostry będą pracować na zewnątrz. Ten projekt tak bardzo wyraźny w moich myślach…kiedyś dojrzeje i zaistnieje we właściwym sobie czasie.
 |
| m. Christine Labitte |
Czas ten nadszedł w 1910 roku, gdy s. Christine Labitte usłyszała Boże wezwanie do podjęcia życia kontemplacyjnego. Początkowo myślała, że będzie musiała opuścić Siostry Matki Bożej z Syjonu, jednak z czasem zrozumiała, że powinna dać początek gałęzi kontemplacyjnej, której pragnął o. Ratisbonne. W 1926 roku wraz z dwoma towarzyszkami w Grandbourg we Francji rozpoczęła życie poświęcone modlitwie w duchu Syjonu.
Dziś istnieje pięć domów kontemplacyjnych zgromadzenia, zwanych Pustelniami: po dwa we Francji i Brazylii oraz jeden w Izraelu. Razem z gałęzią sióstr apostolskich tworzą jedno zgromadzenie podległe wspólnej przełożonej generalnej.
Habit aktualny:
 |
Szary habit z kołnierzykiem o rogach prostych, na
głowie biały welon,
na piersi zawieszony znak zgromadzenia: krzyż wpisany w koło. |
 |
| Możliwa także biała lub szara bluzka i szara spódnica, biały welon. |
Habit historyczny:
Siostry prowadzą życie we wspólnocie siostrzanej, w odosobnieniu od świata i ciszy z jedynym celem szukania Boga wierząc, że tylko modlitwa może otworzyć na tajemnicę Boga i Jego dróg. Pustelnie są miejscami uwielbienia i wstawiennictwa i modlące się w nich mniszki wraz z siostrami apostolskimi służą tej samej misji.
Rytm codziennego życia wyznacza Liturgia Godzin, przeplatana cichą modlitwą przed Najświętszym Sakramentem oraz rozważaniem Słowa Bożego w świetle tradycji chrześcijańskiej i żydowskiej wraz Maryją, Córką Syjonu i Matką Kościoła, która wiernie zachowywała Je w swoim sercu. Centrum życia modlitewnego stanowi celebracja Eucharystii na pamiątkę Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie, aby zjednoczyć rozproszone dzieci Boże.
Pozostały czas siostry wykorzystują na pracę, której wymóg wypływa z bycia ubogim. Siostry pracują m.in. w introligatorni, rękodzielnictwie, dekorują świece, ozdabiają kartki suszonymi kwiatami, wykonują ikony, robią konfitury i inne produkty żywnościowe.
Strony www:
http://nds-lasolitude.org
