Bracia Miłosierdzia Maryi Wspomożycielki (FMMA)
Fratres Misericordiae Mariae Auxiliatricis
Brothers of Mercy of Mary Help of Christians
Hermanos de la Misericordia de María Auxiliadora
Irmãos da Misericórdia de Maria Auxiliadora
Fratelli della Misericordia di Maria Ausiliatrice
Frères de la Miséricorde de Marie-Auxiliatrice
Barmherzige Brüder von Maria-Hilf
zgromadzenie laickie złożone z braci zakonnych (bez święceń kapłańskich)
Data i miejsce założenia:
1850 rok - Niemcy
Założyciel:
bł. Peter Friedhofen
Liczby: 101 braci na świecie (w tym 5 kapłanów)
Bracia Miłosierdzia z Trewiru obecni są w krajach: Niemcy, Szwajcaria, Luksemburg, Francja, Włochy, Brazylia, Malezja, Singapur.
Dom generalny: Niemcy (Trewir)
Habit:
 |
| Czarny habit (w pracy biały) przepasany skórzanym paskiem z różańcem, czarny szkaplerz z białym kołnierzykiem. |
 |
| Nowicjusze habit bez szkaplerza. |
Duchowość:
Bracia Miłosierdzia z Trewiru żyją według reguły św. Augustyna. Zgromadzenie jest wspólnotą laicką, tzn. członkowie nie przyjmują święceń kapłańskich, choć w drodze wyjątku mogą być przyjmowani także kapłani. Ich powołaniem jest pełnienie dzieł miłosierdzia wobec ludzi chorych i cierpiących. Z woli założyciela w centrum duchowości jest nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki.
Punktem kulminacyjnym dnia jest celebracja Mszy Świętej. Ponadto bracia trzy razy w ciągu dnia odmawiają Liturgię Godzin. Ze Słowa Bożego zawartego w Biblii czerpią praktyczną pomoc w trudach każdego dnia. Codzienna medytacja Pisma Świętego, czytanie duchowe, jak i osobista modlitwa, cisza i rozmyślanie wzbogaca i pogłębia duchowość braci. Z tych wszystkich źródeł czerpią siłę do życia ślubami ubóstwa, czystości i posłuszeństwa.
Ważnym aspektem życia zgromadzenia jest wspólnota. Bracia doświadczają jej we wspólnej modlitwie i pracy, wspólnym wypoczynku i spędzaniu wolnego czasu. Według wskazań reguły św. Augustyna starają się być „jednym sercem i jedną duszą”.
Działalność:
Posługa wobec osób chorych i słabych jest głównym zadaniem zgromadzenia. Troską obejmują chorych fizycznie i psychicznie niosąc im jednocześnie posługę duszpasterską. Apostolstwo zgromadzenia realizowane jest przede wszystkim w szpitalach, także w szpitalach psychiatrycznych, klinikach geriatrycznych, ambulatoriach. Mimo, że posługa chorym jest celem podstawowym, bracia starają się być otwarci także na inne formy służby Kościołowi.
Bł. Peter Friedhofen od młodości był bardzo religijny. Radość z życia z Bogiem, którą odczuwał sprawiała, że chciał dzielić się nią z innymi. Pracując jako czeladnik i kominiarz i stykając się z wieloma ludźmi, uświadomił sobie, jak wiele wśród ludzi jest cierpienia i izolacji, zwłaszcza wśród chorych. Miłość wobec chorych i cierpiących wzywała go, by poświęcić się opiece nad nimi. Szła ona w parze z jednoczesnym pragnieniem poświęcenia się Panu i zebrania wokół siebie mężczyzn o podobnych pragnieniach, którzy czyniliby miłosierdzie chorym. Peter porzucił więc kominiarstwo i przedstawił biskupowi Trewiru plan założenia „Braci Miłosierdzia". Biskup był zadowolony z pomysłu wspólnoty, która zajęłaby się opieką nad chorymi w jego diecezji. Polecił mu jednak udać się do braci Aleksjanów, zgromadzenia przeznaczonego właśnie do opieki nad cierpiącymi. Peter wraz z towarzyszem rozpoczął tam nowicjat, był gotowy przyjąć regułę i konstytucję Aleksjanów, jednak pragnął niezależnej wspólnoty, w której mógłby zapalić „nowego ducha”. W 1850 roku biskup Trewiru zaaprobował nowe zgromadzenie. Pierwszy klasztor powstał w Weitersburgu, gdzie bracia roztoczyli opiekę nad chorymi. W 1853 roku przenieśli się do Trewiru, gdzie do dziś znajduje się główny dom zgromadzenia. Bł. Peter Friedhofen zmarł w 1860 roku, zgromadzenie liczyło wtedy 44 członków (36 braci i 9 postulantów).
Strony www:
Niemcy: http://www.brueder-von-maria-hilf.de/
Brazylia: http://www.irmaosdami.org.br/
Zdjęcia pochodzą ze strony internetowej zgromadzenia.
Filmy:
.
.
.
