22 marca 2015

Wynagrodzicielki Najświętszego Serca


Siostry Wynagrodzicielki Najświętszego Serca (RRSC)
Religiosas Reparadoras del Sagrado Corazón
Religiosas Reparadoras do Sagrado Coração
Religiose Riparatrici del Sacro Cuore
Religious Reparatrices of the Sacred Heart
Religieuses Réparatrices du Sacré-Cœur


Data i miejsce założenia:
1896 rok - Peru

Założycielka:
m. Teresa del Sagrado Corazón - Rosa Mercedes de Castañeda y Coello















Liczba sióstr na świecie: brak danych
Wynagrodzicielki Najświętszego Serca obecne są w krajach: Peru, Hiszpania, Włochy.
Dom generalny: Peru (Lima)


Habit aktualny:

Czarny habit wycięty w szpic, biały kołnierz, na głowie czarny welon z białą wypustką, na piersi zawieszony krzyżyk.
W okresie letnim możliwy strój w kolorze białym.


Habit historyczny:

Czarny habit przepasany sznurem, czarny szkaplerz z wyszytym na piersi po lewej stronie czerwone Serce Jezusa, na głowie biały czepek i czarny welon.




------------------------------------------------


Wynagrodzicielki w 1967 roku

------------------------------------------------



Duchowość:
Zgromadzenie zostało założone po to, by wynagradzać za zniewagi wyrządzone Sercu Jezusowemu. Cel ten realizowany jest przede wszystkim w czasie adoracji wynagradzającej przed Najświętszym Sakramentem.
Ducha wynagradzania siostry czerpią z Ofiary Mszy Świętej, gdyż została Ona ustanowiona przez Chrystusa właśnie jako Ofiara Przebłagalna za grzechy ludzkości. Mają jednak świadomość, że obowiązek przebłagania za grzechy ciąży nie tylko na kapłanach sprawujących Eucharystię, ale na wszystkich ochrzczonych, bo są oni wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem (1 P 2, 9). Wynagrodzenie sióstr obejmuje nie tylko własne grzechy, ale ma zasięg uniwersalny, obejmuje winy całej ludzkości.
Założycielka bardzo kochała życie wspólnotowe, dlatego wybrała regułę św. Augustyna jako "solidny fundament" dla swego zgromadzenia.


Działalność:
Główny cel zgromadzenia, ma charakter duchowy. Podejmowana działalność apostolska ma natomiast charakter dopełniający charyzmat zgromadzenia. Siostry opiekują się chorymi w domach prywatnych lub w domach opieki. Zajmują się edukacją i wychowaniem dzieci i młodzieży w szkołach i przedszkolach, prowadzą internaty, włączają się w katechizację, ewangelizację i misje ludowe.


Historia:
Rosa Mercedes de Castañeda y Coello pochodziła z rodziny o wysokim statusie społecznym zamieszkałej w Limie, stolicy Peru. Już od siódmego roku życia, od czasu pierwszej Komunii Świętej czuła ogromne pragnienie świętości, marzyła o męczeństwie i życiu pustelnika. Postanowiła zostać zakonnicą. Ojciec, aby powstrzymać ją od tej decyzji, wysłał ją na studia do Paryża. Jednak jej pragnienie oddania się Bogu było silniejsze i tam wstąpiła do klasztoru.
Wówczas właśnie Rosa odkryła powołanie, aby założyć zgromadzenie poświęcone wynagradzaniu Sercu Jezusa za wyrządzone zniewagi. Z tym zamiarem udała się na audiencję do papieża Leona XIII, od którego otrzymała błogosławieństwo dla planowanego dzieła. Wkrótce puściła Francję i wróciła do Peru, gdzie w 1896 roku w Limie narodziło się nowe zgromadzenie zakonne. Rosa przyjęła imię Teresa od Najświętszego Serca i złożyła pierwsze śluby.

Strony www:
https://rreparadorassc.wordpress.com