Serafitki

Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej (CMBB)
Congregatio Filiae Beatae Mariae Virginis Addoloratae
Figlie della Beata Maria Vergine Addolorata (Suore Serafiche)
Daughters of the Sorrowful Mother of God (Seraphic Sisters)
Hijas de la Santa María Virgen de los Dolores (Hermanas Seráficas)
Filhas da Bem-Aventurada Virgem Maria das Dores (Irmãs Seráficas)
Congrégation des Soeurs Franciscaines de Notre Dame des Douleurs
Töchter Unserer Lieben Frau von Schmerzen (Serafiten-Schwestern)

Data i miejsce założenia:
1881 rok - Polska

Założyciele:
bł. Honorat Koźminski OFMCap
bł. Małgorzata Łucja Szewczyk

Liczba sióstr na świecie: 688 (w Polsce: 626)   * dane z 2008 roku
Serafitki obecne są w krajach: Polska, Ukraina, Białoruś, Szwecja, Francja, Włochy, USA, Boliwia, Gabon.
Dom generalny: Polska (Kraków)

Habit aktualny:

Brązowy habit przepasany białym sznurem, brązowy szkaplerz z białym kołnierzykiem, na głowie czarny welon z białą wypustką, na piersi zawieszony krzyż.

W Gabonie: szary habit, biały welon.

Habit historyczny:

Brązowy habit ze szkaplerzem, czarny welon.

---------------------------------------------

Duchowość:

Serafitki są zgromadzeniem franciszkańskim, a więc za przykładem św. Franciszka za najwyższe prawo siostry uznają Ewangelię. Kontemplują więc Boga obecnego w Ewangelii, Liturgii i otaczającym świecie, co owocuje typową dla franciszkańskiej duchowości radością i pokojem.

Patronką zgromadzenia jest Matka Boża Bolesna, która jest dla sióstr wzorem zjednoczenia z Chrystusem w tajemnicach Jego życia, zwłaszcza cierpienia. Dlatego w życiu Serafitek ważną cnotą jest niesienie pomocy w cierpieniu tym, których ono dotknęło, jak również mężne znoszenie własnych cierpień.

Siostry praktykują ducha pokuty, nieustannej przemiany wewnętrznej, ciągłego zapominania o sobie i ufnego zwracania się do Chrystusa. W tym duchu przyjmują wszelkie trudy codziennego życia oraz podejmują dobrowolne umartwienia.

Duchowość zgromadzenia to także nabożeństwo do Maryi, wyrażające się m.in. w codziennym różańcu i szczególnym obchodzeniu święta Matki Bożej Bolesnej. W miesiącu wrześniu Serafitki starają się wnikać w tajemnicę Serca Matki Najświętszej, oraz odmawiają na Jej cześć Godzinki o Matce Bożej Bolesnej. Praktyka ta ma również miejsce we wszystkie niedziele Wielkiego Postu. W każdą sobotę odmawiają Koronkę do Matki Bożej Bolesnej. Codzienną natomiast modlitwą w zgromadzeniu jest dodawanie do Liturgii Godzin specjalnego rozważania o Boleściach Maryi.

Działalność:

Wśród zadań apostolskich dominuje praca na rzecz ludzi niesamodzielnych, nieuleczalnie chorych, osób starszych i upośledzonych dzieci w zakładach opiekuńczo-leczniczych i domach pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży. Siostry odwiedzają również chorych w ich domach. Ponadto katechizują, prowadzą w parafiach grupy religijne dla dzieci i młodzieży, posługują w parafiach jako kancelistki, zakrystianki, organistki, pracują w świetlicach środowiskowych, prowadzą przedszkola i ochronki oraz stołówki dla ubogich.

Historia:

Serafitki są jednym z ponad 20 zgromadzeń założonych przez kapucyna bł. Honorata Koźmińskiego. Ich powstanie wiąże się z sytuacją polityczną zaboru rosyjskiego XIX-wiecznej Polski, kiedy to po Powstaniu Styczniowym car rosyjski nakazał zamknąć nowicjaty zakonne i wydał zakaz przyjmowania nowych kandydatów. Ryzyko likwidacji życia zakonnego skłoniła bł. Honorata do powołania do istnienia nowej - nieznanej wówczas w Polsce - formy życia zakonnego: zgromadzeń bezhabitowych. Oficjalnie funkcjonowały one jako stowarzyszenia świeckie. W rzeczywistości członkinie prowadziły w miarę możliwości normalne życie zakonne, tylko bez oznak zewnętrznych takich jak habit itp.

Sam o. Honorat otrzymał od władz świeckich zakaz opuszczania klasztoru. Był jednak cenionym spowiednikiem. I właśnie za pośrednictwem konfesjonału, nie wychodząc poza mury swojego klasztoru w Zakroczymiu, założył szereg zgromadzeń zakonnych, każdemu przeznaczając inne zadania apostolskie, a których pierwsze członkinie rekrutował spośród swoich penitentek. Serafitkom polecił pracę wśród ludzi biednych i opuszczonych.

Współzałożycielką Serafitek jest bł. Małgorzata Łucja Szewczyk. Od młodych lat była tercjarką franciszkańską, niosąc pomoc chorym i cierpiącym z okolicy. Wybrała się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej, gdzie pozostała przez 3 lata służąc biednym i chorym pielgrzymom. Tam podjęła decyzję o całkowitym poświęceniu się Bogu.

Po powrocie do Polski udała się do Zakroczymia, by odbyć rekolekcje. W 1881 roku razem z pierwszą kandydatką do zakonu zaczęła w Zakroczymiu pod kierownictwem bł. Honorata formować nowe bezhabitowe zgromadzenie zakonne. Przez pierwszych 10 lat siostry pracowały na terenie zaboru rosyjskiego, opiekując się chorymi i bezdomnymi staruszkami.

W 1891 roku siostry przeniosły się na teren Galicji. Ponieważ w zaborze austriackim panowała większa swoboda religijna i siostry nie musiały się ukrywać, jeszcze w tym samym roku przyjęły habity stając się zgromadzeniem habitowym.

Strony www:
Polska: www.serafitki.pl
     prow. oświęcimska: www.oswiecim.serafitki.pl
     prow. rzeszowska: www.rzeszow.serafitki.vot.pl
     prow. poznańska: www.serafitki.com.pl
Francja: http://serafin.over-blog.fr
USA: www.seraphicsisters.org