Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia Trzeciego Zakonu św. Franciszka pod opieką Św. Rodziny w Brnie (OF)
*Congregation of the Sisters of Mercy of the Third Order of St. Francis under the protection of the Holy Family in Brno (Franciscan Sisters of the Holy Family of Brno)
*Congregación de las Hermanas de la Misericordia de la Orden Tercera de San Francisco bajo la protección de la Sagrada Familia en Brno (Franciscanas de la Sagrada Familia de Brno)
*Congregazione delle Suore della Misericordia del Terz'Ordine di San Francesco sotto la protezione della Sacra Famiglia di Brno (Suore Francescane della Sacra Famiglia di Brno)
*Congrégation des Soeurs de la Miséricorde du Tiers-Ordre de Saint François sous la protection de la Sainte Famille à Brno (Franciscaines de la Sainte Famille de Brno)
*Kongregace Milosrdných sester III.řádu svatého Františka pod ochranou Svaté rodiny v Brně
inna nazwa: ss. Miłosierdzia św. Franciszka z Brna
Data i miejsce założenia:
1886 rok - Czechy
Założyciele:
m. Bernardina Hošková
bp František Bauer
hr. Felix Vetter z Lille
Liczby: brak danych
Franciszkanki św. Rodziny z Brna obecne są w krajach: Czechy.
Dom generalny: Czechy (Brno)
Habit aktualny:
Czarny habit z białym kołnierzykiem o rogach zaokrąglonych, na głowie czarny welon z białą wypustką, na piersi zawieszony franciszkański krzyż TAU lub przypięty znak zgromadzenia. |
Habit historyczny:
Powołanie sióstr jest typowo apostolskie. Żyjąc według reguł św. Franciszka, którego siostry chcą naśladować ubogiego i ukrzyżowanego Pana w miłosiernej i bezinteresownej służbie tym, którzy jej potrzebują. Św. Franciszek nigdy nie żałował pracy i wysiłku aby im pomóc. Był przekonany, że nie można być przyjacielem Chrystusa, jeśli nie kocha się ludzi, których On umiłował.
Siostry ofiarują swoje modlitwy, prace i cierpienia w intencji uświęcenia kapłanów oraz za tych, którzy są w trakcie formacji seminaryjnej lub zakonnej, aby za pośrednictwem kapłanów zaangażować się w ratowanie dusz.
W swoich wspólnotach domowych siostry pielęgnują ducha jedności i radosnej miłości, w tym duchu gromadzą się także przy ołtarzu w czasie Eucharystii. Oprócz codziennej Mszy Świętej ich życie modlitewne obejmuje Liturgię Godzin, różaniec, siostry adorują Najświętszy Sakrament, praktykują czytanie duchowe i medytację oraz modlitwę osobistą.
Działalność:
Zgromadzenie realizuje swój charyzmat poprzez opiekę medyczną. Franciszkanki św. Rodziny z Brna prowadzą dom dla ludzi starszych, w tym także niepełnosprawnych, w którym posługa nie ogranicza się tylko do opieki fizycznej, ale obejmuje też sferę duchową podopiecznych. Ponadto siostry posiadają szkołę medyczną oraz internat dla studentek, a także katechizują.
Historia:
Zgromadzenie realizuje swój charyzmat poprzez opiekę medyczną. Franciszkanki św. Rodziny z Brna prowadzą dom dla ludzi starszych, w tym także niepełnosprawnych, w którym posługa nie ogranicza się tylko do opieki fizycznej, ale obejmuje też sferę duchową podopiecznych. Ponadto siostry posiadają szkołę medyczną oraz internat dla studentek, a także katechizują.
Historia:
Zgromadzenie powstało w 1886 roku w Brnie w Czechach. Ówczesny prezydent Czerwonego Krzyża hrabia Felix Vetter z Lille zwrócił się do ordynariusza Brna bpa Františka Bauera z prośbą o siostry zakonne, które podjęłyby się pracy pielęgniarskiej na wypadek wojny, której zagrożenie było realne w owych czasach. Biskup Bauer poprosił o to siostry Franciszkanki Szare, które zgodziły się przysłać do Brna trzy zakonnice. To one stały się zalążkiem Franciszkanek św. Rodziny. Wśród nich była m. Bernardina Hošková, która pod opieką bpa Bauera odegrała największą rolę w kształtowaniu się nowego zgromadzenia.
Od samego początku młoda wspólnota zajęła się pracą pielęgniarską w szpitalach. Dopiero w czasie I Wojny Światowej, zgodnie z pierwotnym zamiarem założycieli, siostry niosły pomoc medyczną żołnierzom w szpitalach wojskowych oraz na frontach wojennych w Polsce, Rosji i Włoszech, cały czas ściśle współpracując z Czerwonym Krzyżem. Po wojnie siostry wróciły do pracy w publicznych szpitalach, posługiwały chorym w ich domach, prowadziły własne domy pomocy społecznej, podjęły się również pracy wychowawczej w przedszkolach i szkołach pedagogicznych.
W 1957 roku władze komunistyczne postawiły siostrom warunek: mogą nadal pracować w szpitalach jeśli nie będą chodzić w habitach. Siostry nie zgodziły się na rezygnację ze świadczenia o Chrystusie w skutek czego zostały wyrzucone ze szpitali; pozwolono im jedynie opiekować się chorymi w zakładach psychiatrycznych. Tak było aż do upadku komunizmu. Dziś młode siostry bardzo szanują habity i cenią sobie możliwość głoszenia Chrystusa tym znakiem wiary.
Warto zwrócić uwagę na ten budujący fakt z historii zgromadzenia, gdy dziś w czasach wolności, znaczna część kapłanów i zakonników, a w krajach zachodnich także zakonnic, woli na co dzień chodzić w świeckich ubraniach, tak łatwo i lekkomyślnie odmawiając Bogu tego tak czytelnego znaku wiary, jakim jest habit czy sutanna, tym samym pogłębiając laicyzację współczesnego świata, jak i samego Kościoła.
Strony www: