12 listopada 2011

Augustianie

.
Zakon Świętego Augustyna (OSA)
Ordo Sancti Augustini
Order of Saint Augustine (Augustinians)
Ordine di Sant'Agostino (Agostiniani) 

Orden de San Agustín (Agustinos)
Ordem de Santo Agostinho (Agostinianos)
Ordre de Saint Augustin (Augustins)
Orden Sankt Augustins (Augustiner) 

Orde van de Heilige Augustinus (Augustijnen)

Data i miejsce założenia:
1256 rok - Włochy

Założyciel:
Zakon powstał z połączenia rozproszonych wspólnot eremitów wywodzących się od czasów św. Augustyna, żyjących według jego reguły.

św. Augustyn















Liczba zakonników na świecie: 2824 (w tym ok. 750 braci); w Polsce 16 
* dane z 2008 roku
Augustianie obecni są w krajach: Włochy, Watykan, Malta, Hiszpania, Portugalia, Irlandia, Wielka Brytania, Belgia, Holandia, Austria, Niemcy, Polska, Czechy, Słowacja, USA, Kanada, Meksyk, Kuba, Dominikana, Portoryko, Kostaryka, Salwador, Nikaragua,Honduras, Panama, Kolumbia, Wenezuela, Ekwador, Peru, Boliwia, Brazylia, Urugwaj, Argentyna, Chile, Algieria, Benin, Gwinea, Nigeria, RD Kongo, Kenia, Tanzania, RPA, Madagaskar, Indie, Chiny, Korea Płd., Japonia, Filipiny, Indonezja, Australia.
Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:

Czarny habit z nakładanym kapturem, przepasany skórzanym czarnym paskiem.






W niektórych krajach, głównie w Afryce i Azji, możliwy także habit biały.



Nowicjusze - habit w kolorze białym.



Duchowość:
Zakonnicy żyją według reguły św. Augustyna. Stawiał on za wzór życia wspólnoty pierwszych chrześcijan: wszyscy wierzący mieli jedno serce i jedną duszę, wszystko było wspólne i każdemu było dawane według jego własnych potrzeb. Dlatego jedność we wspólnym życiu i dążeniu do Boga jest naczelną zasadą życia Augustianów. Nie ogranicza się ona jedynie do wspólnoty klasztornej, ale obejmuje cały zakon.
We wspólnocie nie może zabraknąć miłości do Chrystusa oraz wzajemnej miłości gdyż jest ona tym co jednoczy ludzi i jest na ziemi znakiem Państwa Niebieskiego. Miłować Chrystusa oznacza również miłość wobec Kościoła, który jest jego Ciałem.
Życie augustiańskie łączy ze sobą kontemplację z działaniem apostolskim. Polega to na przekazywaniu bliźnim odnalezionej dzięki kontemplacji prawdy, czerpanej przede wszystkim ze studiowania Pisma Świętego.
W zakonie żywy jest kult Matki Bożej Pocieszenia i Dobrej Rady, a także świętych zakonu: św. Augustyna, św. Moniki, św. Rity.
Formacja kandydatów rozpoczyna się dwuletnim postulatem połączonym ze studiami filozoficzno-teologicznymi i rocznym nowicjatem, kończy się złożeniem ślubów wieczystych. 



Działalność:
Augustianie angażują się w szeroko rozumiane duszpasterstwo w dziedzinach i formach wynikających z potrzeb Kościoła. Prowadzą parafie, grupy modlitewne, stowarzyszenia dla świeckich, organizują rekolekcje i dni skupienia, katechizują, apostołują wśród młodzieży, chorych, ubogich, zajmują się działalnością naukową, misyjną, charytatywną. Augustianie są gotowi posługiwać wszędzie tam, gdzie będzie to służyło dobru Kościoła. Tradycją zakonu od kilku stuleci jest także opieka nad papieską zakrystią w Watykanie. W niektórych krajach (m.in. w Polsce) Augustianie posługują w parafiach greckokatolickich, sprawując sakramenty w obrządku bizantyjskim.



Historia:
Zakon augustiański odwołuje się do osoby św. Augustyna z Hippony, żyjącego w Afryce w dzisiejszej Algierii. W 388 roku, niedługo po przyjęciu chrztu, założył pierwszą wspólnotę zakonną, a w 397 roku napisał dla niej regułę życia. Reguła św. Augustyna była pierwszą regułą zakonną w Kościele Zachodnim.
W okresie upadku Cesarstwa Rzymskiego i wędrówki ludów, zakonnicy z klasztorów augustiańskich rozpierzchli się z Afryki na tereny dzisiejszych Włoch i Hiszpanii.
Współcześni Augustianie wywodzą się ze wspólnot eremitów powstałych po 430 roku, żyjących według reguły świętego. W XIII wieku podjęto starania w celu zjednoczenia rozproszonych wspólnot. Z polecenia papieża w 1256 roku w Rzymie spotkało się 360 przedstawicieli wszystkich klasztorów eremickich. Zgodnie z życzeniem Ojca Świętego zawarto unię zrzeszającą rozproszone klasztory w jeden wielki zakon, którego celem było połączenie ślubowania rad ewangelicznych z bezpośrednim duszpasterstwem wśród ludu.
Pierwotna nazwa: Eremici św. Augustyna była raczej podkreśleniem kontemplacyjnego rysu duchowości zakonu niż wyrazem rzeczywistego stylu życia, który nie był już życiem eremickim, prowadzonym w odosobnieniu.




Strony www:
Polska: www.augustianie.pl
Dom generalny: http://augustinians.net
Strony internetowe Augustianów na świecie

Aktualizacja: 10.03.2017