Zakony i zgromadzenia zakonne na świecie: Uczennice Boskiego Mistrza

Zgromadzenie Sióstr Uczennic Boskiego Mistrza (PDDM)

Piae Discipulae Divini Magistri
Pie Discepole del Divin Maestro
Sister Disciples of the Divine Master
Pías Discípulas del Divino Maestro
Pias Discípulas do Divino Mestre
Pieuses Disciples du Divin Maître
Schwestern vom Göttlichen Meister
inna nazwa: Pobożne Uczennice Boskiego Mistrza

Data i miejsce założenia:
1924 rok - Włochy

Założyciel:
bł. Jakub Alberione

Liczby: 1429 sióstr na świecie (w Polsce 81) * dane z 2008 roku
Uczennice Boskiego Mistrza obecne są w krajach: Polska, Włochy, Watykan, Hiszpania, Portugalia, Francja, Irlandia, Niemcy, Czechy, Ukraina, USA, Kanada, Meksyk, Kolumbia, Ekwador, Wenezuela, Brazylia, Argentyna, Chile, Burkina Faso, Kongo, Kongo-Brazzaville, Izrael, Indie, Tajwan, Hongkong, Korea Płd., Japonia, Filipiny, Australia, Nowa Zelandia.
Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:
Brak wspólnoty stroju zakonnego.

W większości krajów (m.in. Polska, Włochy, Portugalia, Francja, Niemcy, USA, Kolumbia, Ekwador, Wenezuela, Chile, Burkina Faso, Filipiny, Japonia, Tajwan, Hongkong) najczęściej używany niebieski habit z białym kołnierzykiem, na głowie niebieski welon, pod nim biały czepek lub welon bez czepka, na piersi krzyż.
Możliwy również taki sam habit i welon w kolorze białym.

W czasie ślubów uroczysty strój: niebieski habit, biały szkaplerz, długi błękitny welon.

Siostry w Australii i Kanadzie oraz część sióstr w USA: biała lub błękitna bluzka, niebieska spódnica, niebieska kamizelka, niebieski welon lub taki sam strój bez welonu.

Siostry w Indiach: możliwy habit niebieski lub biały, większość sióstr nosi jednak jednolity strój świecki: tradycyjne sari oraz krzyż na piersi.

W Brazylii, Argentynie, Meksyku, Kongo, Irlandii i większość sióstr
w Hiszpanii nie nosi habitów w ogóle.

Na zdjęciu: po lewej siostry z Brazylii, po prawej siostry z Meksyku.

Siostry w Hiszpanii

Siostry w Kongo

Habit historyczny:

Habit pierwotny

Czarny habit z symbolem Najświętszego Sakramentu

Siostry w 1964 roku

Siostry w 1969 roku. Symbol Najświętszego Sakramentu zastąpił krzyż.

Duchowość:

Uczennice Boskiego Mistrza żyją duchowością Rodziny Świętego Pawła, którą powołał do życia bł. Jakub Alberione. Wzorują swoje życie na Jezusie Chrystusie, który jest Drogą, Prawdą i Życiem. Siostry czczą Go przede wszystkim w tajemnicy Eucharystii, m.in. w codziennej adoracji Najświętszego Sakramentu.

Idąc za przykładem Maryi Królowej Apostołów, pierwszej i doskonałej Uczennicy, zawsze posłusznej Słowu Bożemu, siostry przeżywają tajemnice życia Jezusa. W duchu św. Pawła Apostoła, który mógł powiedzieć: Żyję już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus (Ga 2, 20), dążą do przemiany w prawdziwego człowieka Bożego i apostoła swoich czasów, łącząc życie kontemplacyjne z czynnym.

Duchowość zgromadzenia koncentruje się na Eucharystii, kapłaństwie i liturgii, co przejawia się w miłości do Eucharystii, trosce o świętość kapłanów oraz różnorakiej współpracy z nimi jak też trosce o piękno liturgii.

Działalność:

Głównym zadaniem członkiń zgromadzenia jest modlitwa wstawiennicza przed Jezusem Eucharystycznym za wszystkimi, a zwłaszcza za kapłanami, którym towarzyszą na różnych etapach życia i działalności, także poprzez ofiarę i konkretną posługę. Otaczają szczególną troską kapłanów żyjących w ubóstwie, chorobie i starości; modlą się za nich także po śmierci. Pobożność eucharystyczna skłania siostry do zachęcania innych do uczestnictwa we Mszy Św. i przyjmowania Komunii Św. oraz umożliwiania adoracji Najświętszego Sakramentu w swoich kaplicach. Uczennice Boskiego Mistrza służą Kościołowi poprzez muzykę i śpiew liturgiczny, troskę o wystrój kościołów, wykonywanie szat liturgicznych, pracują także w domu księży emerytów, pomagają w prowadzeniu rekolekcji.

Historia:
Na przełomie wieku XIX i XX papież Leon XIII wezwał wiernych Kościoła do modlitwy za nadchodzący wiek, aby ludzie powrócili do Jezusa. W odpowiedzi wierni z włoskiego miasta Alba zgromadzili się na adoracji eucharystycznej. Wśród nich był kleryk Jakub Alberione, który właśnie wtedy postanowił zrobić coś dla Kościoła i ludzi nowego wieku. Gdy już jako kapłan biskup powierzył mu stanowisko dyrektora jednej z gazet ks. Jakub odkrył, że zobowiązanie z owej adoracji może spełnić głosząc Ewangelii poprzez środki społecznego przekazu. Z grupy młodych ludzi współpracujących z nim zorganizował dwa zgromadzenia zakonne: w 1914 roku męskie: paulistów oraz żeńskie: paulistki, poświęcone właśnie temu zadaniu. Wkrótce uznał, że potrzebne jest nowe zgromadzenie, które będzie się modlić za rozpoczęte dzieło. To zadanie powierzył dwóm siostrom paulistkom. Siostry miały się modlić nie tylko za dzieła rodziny paulińskiej, ale także za wszystkich kapłanów. W 1924 roku siostry wraz z sześcioma towarzyszkami złożyły śluby dając początek Zgromadzeniu Pobożnych Uczennic Boskiego Mistrza. Od początku siostry rozpoczęły adorację eucharystyczną, która wraz w miarę przybywania nowych członkiń objęła także noc.

Bł. Jakub Alberione w następnych założył jeszcze kilka innych zgromadzeń zakonnych i instytutów świeckich tworzących dziś Rodzinę św. Pawła.