Zgromadzenie Miłośnieczek Krzyża Świętego z Ha Noi
Congregation of the Lovers of the Holy Cross of Ha Noi
Congregazione delle Suore Amanti della Santa Croce di Ha Noi
Congregación de las Hermanas Amantes de la Santa Cruz de Ha Noi
Congregação das Irmãs Amantes da Santa Cruz de Ha Noi
Congrégation des Amantes de la Croix de Ha Noi
Kongregation der Schwestern von der Liebe zum Heiligen Kreuz von Ha Noi
Dòng Mến Thánh Giá Ha Noi
Data i miejsce założenia:
1670 rok - Wietnam
Założyciel:
bp Pierre Marie Lambert de la Motte MEP
Liczba sióstr na świecie: 273 (w tym: 166 profesek wieczystych, 73 profeski czasowe, 34 nowicjuszki) * dane z 2008 roku
Miłośniczki Krzyża Świętego z Ha Noi obecne są w krajach: Wietnam, USA.
Dom generalny: Wietnam (Ha Noi)
Habit aktualny:
 |
| Tradycyjny wietnamski strój ao-dai, składający się z sięgającej do kolan czarnej tuniki zakładanej na czarne długie szerokie spodnie; pod szyją czarna stójka, na głowie czarny welon z białą wypustką, na piersi zawieszony krzyż. |
Duchowość lambertiańska jest chrystocentryczna. Za przykładem swojego założyciela bpa Lamberta de la Motte siostry kierują swój wzrok i serca w stronę Chrystusa Ukrzyżowanego, skupiając się na zbawczej tajemnicy Krzyża, starając się, by Pan Jezus był ich jedynym celem. Charyzmatem zgromadzenia jest więc miłość Chrystusa Ukrzyżowanego i udział w Jego zbawczej misji.
Charyzmat ten siostry wypełniają na dwa sposoby: przez modlitwę w intencji nawrócenia chrześcijan, którzy żyją daleko od Boga, oraz za pogan, aby uwierzyli w Boga. Drugi sposób to czynne apostolstwo poprzez świadectwo i służbę w dziedzinie wiary, moralności, edukacji, służby zdrowia i opieki społecznej.
Duchowość Miłośniczek Krzyża Świętego ma trzy zasadnicze wymiary: kontemplację, umartwienie i apostolat. Wśród nich prymat wiedzie modlitwa, ważny jest też duch wyrzeczenia i poświęcenia się dla miłości na wzór Chrystusa, który umarł na krzyżu z miłości do Ojca i ludzi. Siostry żyją także radosną nadzieją wypływającą z wiary w Zmartwychwstanie.
Działalność:
Zadaniem apostolskim zgromadzenia jest głoszenie Ewangelii i służba Kościołowi lokalnemu poprzez pracę parafialną, ponadto siostry angażują się w edukację i wychowanie katolickie w przedszkolach i szkołach, opiekują się osobami chorymi, w tym także chorymi na AIDS, dziećmi upośledzonymi, osobami starszymi, angażują się w pracą charytatywną, wspierają ludzi ubogich, ofiary kataklizmów oraz pomagają w edukacji ubogiej młodzieży, siostry odwiedzają w domach ludzi chorych i starszych, przynosząc im Komunię Świętą. W swojej pracy starają się szczególnie otaczać troską dziewczęta i kobiety.
Historia:
Miłośniczki Krzyża Świętego z Ha Noi są jednym z ponad 20 zgromadzeń, mających korzenie we wspólnocie założonej w Wietnamie w 1670 roku przez bpa Pierre Marie Lambert de la Motte MEP.
Urodził się on we Francji; już w wieku 9 lat mocno wyryły się w jego duszy słowa Pana Jezusa wzywające do wzięcia swojego krzyża i naśladowania Go przez tych, którzy chcą iść za Nim. Słowa te naznaczyły całe przyszłe życie Lamberta de la Motte i duchowość założonego przez niego w Wietnamie zgromadzenia. Wcześniej jednak, pełen gorliwości misyjnej, stał się współzałożycielem Zgromadzenia Misjonarzy Zagranicznych z Paryża. Po kilku latach wyjechał na misje do Wietnamu. Wyświęcony na biskupa, pełnił funkcję wikariusza apostolskiego Cochin.
Właśnie w Wietnamie, najpierw w Kiên Lao (dziś część Bui Chu) w 1670 roku, z kilku pobożnych miejscowych kobiet uformował wspólnotę zakonną nazwaną Miłośniczkami Krzyża Świętego. Klasztory powstawały w różnych częściach Wietnamu będąc pod jurysdykcją miejscowych biskupów. Z czasem przekształcały się w autonomiczne zgromadzenia na prawie diecezjalnym, choć żyjące tym samym charyzmatem bpa Lamberta de la Motte.
Klasztory tworzące dzisiejszą gałąź z Ha Noi znajdowały się głównie w prowincji Nam Dinh na północy kraju; na początku XX wieku było ich 16. W 1936 roku władze kościelne podjęły pierwszą próbę reformy klasztorów, dostosowując ich styl życia oraz charakter ślubów zakonnych do wymagań prawa kanonicznego. W efekcie powstały jednak dwie gałęzie: jedna, która przyjęła reformy i utworzyła później niezależne zgromadzenie oraz druga, która pozostała przy ślubach prywatnych, które dotąd składały Miłośniczki.
W 1954 roku z powodu sytuacji politycznej Wietnamu, wiele zgromadzeń emigrowało na południe kraju, w tym gałąź zreformowana Miłośniczek. Gałąź druga pozostała na północy, wówczas siostry obecne były głównie na obszarach wiejskich. W 1965 roku, powstały kilka lat wcześniej dom w Ha Noi, stał się domem głównym zgromadzenia.
W 1978 roku dokonano kolejnej reformy wspólnoty zmieniając m.in. charakter ślubów zakonnych z prywatnych na publiczne.
Dom generalny:
Dòng Mến Thánh Giá Hà Nội
31 Nhà Chung, Hà Nội
Vietnam
