Zakony i zgromadzenia zakonne na świecie: Pallotyni

Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego (SAC)
Societas Apostolatus Catholici
Society of the Catholic Apostolate (Pallottines)
Società dell'Apostolato Cattolico (Pallottini)
Sociedad del Apostolado Católico (Palotinos)
Sociedade do Apostolado Católico (Palotinos)
Société de l'Apostolat Catholique (Pallottins)
Gesellschaft des Katholischen Apostolates (Pallottiner)

Data i miejsce założenia:
1835 rok - Włochy

Założyciel:
św. Wincenty Pallotti

Liczba członków na świecie: 2391 (w Polsce: 521) * dane z 2008 roku

Pallotyni obecni są w krajach: Włochy, Hiszpania, Portugalia, Irlandia, Wielka Brytania, Francja, Belgia, Szwajcaria, Austria, Niemcy, Czechy, Słowacja, Polska, Ukraina, Białoruś, Łotwa, Rosja, Chorwacja, USA, Kanada, Meksyk, Saint Lucia, Antyle-Barbados, Belize, Kolumbia, Wenezuela, Brazylia, Boliwia, Urugwaj, Argentyna, Chile, Wybrzeże Kości Słoniowej, Nigeria, Kamerun, RD Kongo, Kenia, Tanzania, Rwanda, Mozambik, Zambia, RPA, Indie, Korea Płd., Tajwan, Filipiny, Papua Nowa Gwinea, Australia.

Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:

Czarna sutanna z pelerynką, przepasana czarnym pasem wiązanym po lewej stronie.

W krajach misyjnych możliwa biała sutanna z pelerynką, przepasana czarnym pasem.

Klerycy: sutanna bez pelerynki przepasana czarnym pasem.

Podczas przyrzeczeń wieczystych bracia otrzymują krzyż (nie jest on elementem stroju).

Duchowość:

Duchowość pallotyńska bierze początek z naglącej konieczności ożywienia wiary i rozpalenia miłości wśród katolików, aby w ten sposób doprowadzić wszystkich ludzi do jedności w wierze Chrystusowej. Dla osiągnięcia tego celu konieczne jest pozyskanie do współpracy wszystkich członków Kościoła.

Św. Wincenty Pallotti uważał, że każdy katolik, zarówno duchowny, jak i świecki jest powołany do włączenia się w apostolską misję Kościoła na mocy przykazania miłości Boga i bliźniego, które zobowiązuje wszystkich, aby tak starali się o zbawienie bliźniego, jak o swoje własne. Apostolstwo powinno być podejmowane wspólnie, w jedności, aby stało się skuteczne. Hasłem stowarzyszenia są słowa: Caritas Christi urget nos - Miłość Chrystusa przynagla nas.

Podstawową regułą Pallotynów jest życie Pana Jezusa Chrystusa, którego naśladują w życiu wspólnotowym i w apostolstwie. Doskonałym wzorem apostolstwa jest dla nich także Maryja Królowa Apostołów.

Wspólnota jest stowarzyszeniem życia apostolskiego. Należą do niej księża i bracia, którzy nie składają ślubów zakonnych lecz przyrzeczenia: czystości, ubóstwa, posłuszeństwa, wytrwania, wspólnoty dóbr oraz ducha służby. /Konstytucje Pallotynów/

Działalność:

Głównym polem działalności jest pobudzanie świeckich do aktywnego włączenia się w apostolstwo Kościoła. W tym celu Pallotyni prowadzą ośrodki formacyjne i domy rekolekcyjne, parafie oraz sanktuaria, grupy duszpasterskie, głoszą rekolekcje, misje ludowe, konferencje dla duchownych i osób zakonnych, pełnią różne funkcje w instytucjach kościelnych. Prowadzą także szkoły, a wielu Pallotynów podejmuje pracę dydaktyczną jako profesorowie i wykładowcy na uczelniach wyższych.

Stowarzyszenie apostołuje za pomocą środków masowego przekazu, posiada szereg wydawnictw, które publikują dzieła religijne, prowadzi szeroką działalność misyjną na wszystkich kontynentach. Ponadto Pallotyni włączają się w posługę duszpasterską dla chorych w szpitalach, duszpasterstwo w więzieniach i wśród żołnierzy, opiekę nad biednymi i bezdomnymi, posiadają liczne punkty charytatywne, sierocińce, domy opieki nad osobami starszymi, hospicja.

Historia:

Św. Wincenty Pallotti po święceniach kapłańskich pracował jako profesor teologii w Rzymie. W tym czasie zaczyna być znany jako gorliwy kaznodzieja, rekolekcjonista, spowiednik i kierownik duchowy. Bardzo szybko zostaje nazywany Apostołem Rzymu. Wiele czasu poświęca rzymskim seminarzystom. Św. Wincenty rozumie, jak znaczący wpływ na rozwój życia religijnego wiernych wywiera osobista świętość kapłanów.

Od początku drogi kapłańskiej bardzo pragnie nieść wszechstronną pomoc Kościołowi w ożywianiu wiary. Wie, że samo duchowieństwo nie podoła, dlatego trzeba pozyskać dla potrzeb Kościoła wszystkich katolików, także świeckich. W tym celu założył w Rzymie Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego, którego pierwszymi członkami są zarówno osoby duchowne, jak i świeckie, mocno zaangażowane w życie Kościoła. Zostało ono zatwierdzone przez Stolicę Apostolską w 1835 roku.

Częścią Zjednoczenia, która gromadzi kapłanów i braci jest Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego. W latach 1854-1947 nosiło ono nazwę: Pobożne Stowarzyszenie Misyjne. Św. Wincenty Pallotti założył także w 1838 roku zgromadzenie żeńskie: Siostry Pallotynki, które objęło apostolstwem osoby zakonne i świeckie płci żeńskiej. Z niego wyłoniły się na początku XX wieku Pallotynki Misjonarki, znane w Polsce po prostu jako Pallotynki.