Bractwo Najświętszej Maryi Panny

Bractwo Najświętszej Maryi Panny 
(Wspólnota Kapłańska Jesus Sacerdos et Rex)
*Fraternitas Beatissimae Viriginis Mariae 
(Communitas Sacerdotalis Jesus Sacerdos et Rex)
*Fraternità della Santissima Vergine Maria 
(Comunita Sacerdotale Jesus Sacerdos et Rex)
*Fraternity of the Blessed Virgin Mary 
(Priestly Community Jesus Sacerdos et Rex)
*Fraternidad de la Santísima Virgen María 
(Comunidad Sacerdotal Jesus Sacerdos et Rex)
*Fraternité de la Très Sainte Vierge Marie
(Communauté Sacerdotale Jesus Sacerdos et Rex)
Stowarzyszenie życia apostolskiego złożone z księży i braci.

Data i miejsce założenia:
1968 rok - Włochy

Założyciel:
o. Theodossios Maria della Croce (Theodossios Sgourdelis)

Liczba członków na świecie: brak danych
Księża Bractwa Najświętszej Maryi Panny obecni są w krajach: Włochy, Francja.
Dom generalny: Włochy (Bagnoregio)

Habit aktualny:

Czarna sutanna przepasana czarnym szerokim pasem, na piersi zawieszony duży krzyż.

Duchowość:

Męska gałąź Bractwa Najświętszej Maryi Panny to stowarzyszenie życia apostolskiego, dla którego poświęcenie się Dziewicy Maryi jest pierwszym krokiem na drodze do odnowy duchowej. Osoba Matki Bożej znajduje się więc w centrum duchowości wspólnoty, co ma swoje źródło w charyzmacie założyciela, który żył tajemnicą Niepokalanego Poczęcia, Boskiego Macierzyństwa i głęboko rozumiał rolę Maryi w dziele zbawienia. Modlitwa różańcowa zajmuje zatem uprzywilejowane miejsce w modlitwie osobistej i wspólnotowej bractwa. Duże znaczenie ma także życie liturgiczne, staranność i uszanowanie dla świętych czynności przy sprawowaniu sakramentów, zwłaszcza Najświętszej Ofiary.

Styl życia członków bractwa odwołuje się do przykładu wspólnoty Apostołów, których łączyła więź braterskiej miłości ze względu na swojego Mistrza. Wspólne życie opera się na umiłowaniu prawdy i miłości bliźniego.

Odnowa wewnętrzna członków podejmowana jest w przekonaniu, że jedyną pracą mającą znaczenie jest walka duchowa i wysiłek doprowadzania ludzi do poznania Prawdy i zjednoczenia z Bogiem. Stąd wypływa ukierunkowanie apostolskie bractwa na formację duchową wiernych. Ponadto silny nacisk kładzie się na wierność nauczaniu Ojca Świętego i wymaganiom pasterzy Kościoła. Warto zwrócić uwagę, że bractwo jest jedną ze stosunkowo nielicznych wspólnot męskich, której członkowie wiernie wypełniają nałożony przez Kościół na każdego kapłana obowiązek noszenia stroju duchownego: zawsze chodzą w sutannach i nigdy nie używają stroju świeckiego.

Działalność:

Działalność bractwa realizowana jest poprzez kult liturgiczny, w tym pielęgnowanie chorału gregoriańskiego i muzyki sakralnej, malarstwa religijnego i ikonografii jako środków głoszenia chwały Bożej; następnie poprzez pogłębianie i przekazywanie świętej doktryny Kościoła oraz formację duchową wiernych głównie w prowadzonych przez wspólnotę parafiach, rekolekcje, kazania, katechezy, publikacje, różne duszpasterstwa. W jednej z powierzonych bractwu parafii sprawują Msze Święte również w liturgii przedsoborowej. Trzeci obszar apostolstwa to działania na rzecz zjednoczenia chrześcijan w jednym Kościele Chrystusa.

Historia:

Theodossios Sgourdelis urodził się w Grecji w rodzinie prawosławnej, zamieszkał w Paryżu, gdzie nawrócił się na katolicyzm, następnie przyjął święcenia kapłańskie. W Atenach wraz z grupą świeckich osób zaangażował się w działalność ekumeniczną zbliżającą tradycją prawosławną i łacińską, której jednym z elementów była wspólna modlitwa.

Z tej grupy kilka kobiet czuło się powołane nie tylko do modlitwy, ale i do konsekracji zakonnej. Wraz z ks. Theodossiosem wyjechały do Rzymu, aby być bliżej serca Kościoła i chrześcijaństwa, w 1961 roku grupa znalazła się pod opieką kard. Siri z Genui. W tym samym czasie kilku francuskich seminarzystów w rzymskim sanktuarium Tre Fontane wymówiło akt oddania się Maryi, prosząc Ją o światło na dalszą drogę. Opatrzność sprawiła, że już dwa dni później poznali ks. Theodossiosa; zainspirowani przez niego stali się zalążkiem nowej wspólnoty męskiej.

Bractwo narodziło się w burzliwym okresie posoborowego zamętu w Kościele z pragnieniem zachowania i ochrony tożsamości kapłańskiej i doktryny katolickiej. Ta wierność Kościołowi zyskała uznanie kard. Siri, który w Genui w 1968 roku kanonicznie zatwierdził wspólnotę.

Bractwo Najświętszej Maryi Panny składa się z gałęzi żeńskiej o nazwie Wspólnota Agnus Dei oraz męskiej noszącej nazwę Wspólnota Kapłańska Jesus Sacerdos et Rex, choć w praktyce w odniesieniu do wspólnoty męskiej częściej używa się wspólnej obu gałęziom nazwy Bractwo Najświętszej Maryi Panny.

Dziś księża i bracia żyją w trzech domach we Włoszech i jednym we Francji.

Strony www:
www.viasacra.net