Augustianki Rekoletki Misjonarki

Augustianki Rekoletki Misjonarki (MAR)
Misioneras Agustinas Recoletas
Missionárias Agostinianas Recoletas
Augustinian Recollect Missionary Sisters
Suore Agostiniane Recollette Missionarie
Augustiner-Rekollektenmissionsschwestern

Data i miejsce założenia:
1947 rok - Hiszpania

Założyciele:
bp Francisco Javier Ochoa OAR
m. M. Esperanza Ayerbe de la Cruz
m. M. Ángeles García de San Rafael
m. M. Carmela Ruiz de San Agustín

Liczba sióstr na świecie: 246   * dane z 2008 roku

Augustianki Rekoletki Misjonarki obecne są w krajach: Hiszpania, Meksyk, Kuba, Kolumbia, Wenezuela, Ekwador, Peru, Brazylia, Argentyna, Chiny, Tajwan.

Dom generalny: Hiszpania (Leganes)

Habit aktualny:
Brak wspólnoty stroju zakonnego.

Biały habit o kroju sukienki przepasany czarnym skórzanym paskiem, na piersi zawieszony krzyżyk, na głowie czarny welon lub strój bez welonu.

Część sióstr nosi strój bez welonu, część nie nosi habitów w ogóle.

Habit historyczny:

Czarny habit ze szkaplerzem i welon.

Na misjach biały habit, czarny welon.

---------------------------------------

 ---------------------------------------

Strój używany w latach 1970-tych.

Duchowość:

Charyzmat i duchowość sióstr zawarta jest w nazwie zgromadzenia. Codzienność sióstr oparta jest na duchowości augustiańskiej, która cechuje się silnym akcentem położonym na życie wspólnotowe prowadzone na wzór wczesnych wspólnot chrześcijańskich w Jerozolimie, a których wyróżnikiem była wspólnota dóbr oraz dążenie do wzajemnej jedności, by być jednym duchem i jednym sercem w Bogu.

Zgromadzenie ma charakter typowo misyjny. Oprócz chwały Bożej i własnego uświęcenia sióstr jego głównym celem jest szerzenie Królestwa Chrystusowego na całym świecie. Dlatego siostry są dyspozycyjne względem misji powierzonej i im przez Chrystusa i Kościół.

Jako rekoletki żyją w nieustannej gotowości do nawrócenia i wewnętrznej odnowy. Skupiają się więc na życiu wewnętrznym; dbają o wewnętrzne skupienie i ciszę, która pozwala wsłuchać się w natchnienia Boże. Stały kontakt z Bogiem kształtuje dusze sióstr, jest źródłem siły i zapału do pracy misyjnej oraz budowania siostrzanej wspólnoty.

Działalność:

W ramach działalności misyjnej zgromadzenie podejmuje się głownie pracy edukacyjnej w szkołach oraz pracy duszpasterskiej: parafialnej, wśród ludności rdzennej na terenach misyjnych, duszpasterstwa dzieci, młodzieży, studentów, także posługi w służbie zdrowia oraz w opiece społecznej.

Historia:

Augustianki Rekoletki Misjonarki oficjalnie powstały w 1947 roku, jednak początki formowania się wspólnoty sięgają 1931 roku.

Bp Francisco Javier Ochoa OAR, misjonarz w Chinach w regionie Kweitehfu przyjechał do Hiszpanii szukając zakonnic gotowych do pomocy w pracy misyjnej. Zwrócił się z tym do kilku kontemplacyjnych klasztorów Augustianek Rekoletek. Na jego apel odpowiedziały trzy mniszki: dwie z klasztoru w Granadzie i jedna z klasztoru w Madrycie. Właśnie w 1931 roku otrzymały one zwolnienie Stolicy Apostolskiej ze ścisłej klauzury i wraz z biskupem Francisco wyjechały do Chin pracować z tamtejszymi misjonarzami. Były to siostry: Esperanza Ayerbe de la Cruz, Ángeles García de San Rafael oraz Carmela Ruiz de San Agustín, które stały się w przyszłości współzałożycielkami nowego zgromadzenia. Siostry zajęły się pracą w sierocińcu, a nieco później formacją zakonną miejscowych dziewcząt należących do drugiego zgromadzenia założonego przez bpa Ochoa: Augustianek Katechetek Chrystusa Króla.

 

W 1937 roku chińska wspólnota została przyłączona do czynnego zgromadzenia Augustianek Rekoletek z Filipin. Potrzeba znalezienia większej ilości misjonarek sprawiła, że m. Esperanza wróciła do Hiszpanii, aby w 1941 roku otworzyć nowicjat w Monteagudo. Powołań było dużo, jednak z powodu wojny siostry nie mogły udać się do Azji, wyjechały więc na misje do Ameryki Południowej do Kolumbii.

Trudności w kontakcie sióstr z przełożonymi na Filipinach sprawiły, że wspólnota odłączyła się, ustanawiając nowe niezależne zgromadzenie, które wówczas przyjęło nazwę Augustianki Rekoletki Misjonarki Maryi i zostało zatwierdzone przez biskupa Tarazony w 1947 roku. Matka Esperanza została jego przełożoną generalną, a trzy lata później weszły w życie pierwsze konstytucje. W tym samym czasie do wspólnoty przyłączyła się grupa innych ex-mniszek augustiańskich, a w owym czasie misjonarek w Brazylii, z kolei w 1955 roku dołączyło się całe kolumbijskie zgromadzenie Augustianek Tercjarek z Cali liczące 80 zakonnic.

Strony www:
http://misionerasmar.org
nowicjat: http://noviciadomar.blogspot.com

Filmy:
www.youtube.com/user/CONGREGACIONMAR/videos