Zgromadzenie Sióstr Urszulanek z Tildonk (OSU)
Congregation of the Ursuline Sisters of Tildonk
Congregazione delle Suore Orsoline di Tildonk
Congregación de las Hermanas Ursulinas de Tildonk
Congregação das Irmãs Ursulinas de Tildonk
Congregation des Religieuses Ursulines de Tildonk
Kongregation der Ursulinen von Tildonk
Congregatie van de Zusters Ursulinen van Tildonk
Data i miejsce założenia:
1818 rok - Belgia
Założyciel:
ks. Johannes Cornelius Martinus Lambertz
Liczba sióstr na świecie: 985 * dane z 2015 roku
Urszulanki z Tildonk obecne są w krajach: Belgia, USA, Kanada, Gujana, RD Kongo, Indie.
Dom generalny: Belgia (Bruksela)
Habit aktualny:
Zgromadzenie założone jako habitowe. W okresie posoborowym siostry przestały chodzić w habitach.
 |
| Urszulanki z Tildonk w Indiach |
 |
| Urszulanki z Tildonk w RD Kongo |
Habit historyczny:
------------------------------------------------
 |
| Urszulanki z Tildonk w USA ok. 1950 rok |
 |
| Urszulanki z Tildonk w USA 1956 rok |
 |
| Urszulanki z Tildonk w USA 1961 rok |
 |
| Urszulanki z Tildonk w USA 1967 rok |
Pragnieniem Urszulanek z Tildonk jest uczestniczenie w misji Jezusa Chrystusa: aby Ojciec był znany i kochany oraz ustanowienia Królestwa Bożego na ziemi.
Siostry kierują się charyzmatem św. Anieli Merici założycielki całego zakonu urszulańskiego oraz założyciela gałęzi zakonu w Tildonk o. Johannes’a, żyjąc w duchu służby i miłości Boga.
Siostry wzorują się na św. Anieli, której życie było głęboko zakorzenione w Bogu. Całym sercem odpowiedziała ona na nieskończoną miłość Boga, a jej głębokie zjednoczenie z Nim dało wewnętrzną wolność, która pozwoliła jej kontemplować Boga i służyć Mu w Kościele. Obecność Boga w jej życiu była tym, dzięki czemu wpływała na pogłębienie wiary wśród tych, którym posługiwała i dawała siłę do podejmowania dzieł miłosierdzia. Jako duchowe córki św. Anieli Urszulanki z Tildonk starają się utrzymać tę istotę jej charyzmatu, łącząc kontemplację i działanie w dzisiejszym zabieganym świecie.
Zgodnie z duchem ks. Johannes’a starają się z wiarą, pokorą, ufną radością i wytrwałością czynić wolę Bożą przez całe życie. Założyciel wskazał siostrom na wielkie znaczenie dobrego życia rodzinnego zgodnymi z wartościami chrześcijańskimi; poświęcają się więc przede wszystkim rodzinie poprzez pracę edukacyjną i wychowawczą. Czynią to na drodze całkowitego poświęcenia swojego życia Bogu przez śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa.
W zgromadzeniu szczególnym nabożeństwem otaczana jest Matka Boża Bolesna.
Siostry kierują się charyzmatem św. Anieli Merici założycielki całego zakonu urszulańskiego oraz założyciela gałęzi zakonu w Tildonk o. Johannes’a, żyjąc w duchu służby i miłości Boga.
Siostry wzorują się na św. Anieli, której życie było głęboko zakorzenione w Bogu. Całym sercem odpowiedziała ona na nieskończoną miłość Boga, a jej głębokie zjednoczenie z Nim dało wewnętrzną wolność, która pozwoliła jej kontemplować Boga i służyć Mu w Kościele. Obecność Boga w jej życiu była tym, dzięki czemu wpływała na pogłębienie wiary wśród tych, którym posługiwała i dawała siłę do podejmowania dzieł miłosierdzia. Jako duchowe córki św. Anieli Urszulanki z Tildonk starają się utrzymać tę istotę jej charyzmatu, łącząc kontemplację i działanie w dzisiejszym zabieganym świecie.
W zgromadzeniu szczególnym nabożeństwem otaczana jest Matka Boża Bolesna.
Działalność:
Historia:
Zgromadzenie założył w 1818 roku ks. Johannes Cornelius Martinus Lambertz proboszcz parafii Tildonk w Belgii. Pod jego kierunkiem trzy młode miejscowe kobiety zaczęły uczyć w szkole parafialnej. Wkrótce dołączyły inne pobożne kobiety, poświęcając się edukacji powierzonych sobie dzieci.
Ks. Johannes początkowo nie zamierzał zakładać zgromadzenia zakonnego, choć grupie kobiet nadał nazwę Córki św. Urszuli, na cześć świętej postrzeganej jako patronka nauczycieli i uczniów. Po kilku latach powstał jednak statut wspólnoty, a w 1825 roku dwanaście sióstr złożyło pierwsze śluby.
Wkrótce liczba członkiń zaczęła dynamicznie wzrastać, licznie powstawały nowe domy, przyjmując dostosowane do własnych potrzeb konstytucje Urszulanek z Bordeaux. Klasztory były niezależne od siebie. Przełożone spotykały się jedynie raz w roku pod przewodnictwem założyciela. W 1893 roku powstał wspólny dla wszystkich domów nowicjat. Od tego czasu następował proces odchodzenia od autonomii poszczególnych klasztorów w stronę zależności od klasztoru w Tildonk pod kierunkiem wspólnej przełożonej generalnej. Część domów utworzyło osobne zgromadzenia, inne przyłączyły się do Urszulanek Unii Rzymskiej.
Dziś struktura zgromadzenia jest typowa dla zgromadzeń czynnych. Na czele stoją władze generalne, którym podporządkowane są pozostałe klasztory, skupione w kilku prowincjach.
Ks. Johannes początkowo nie zamierzał zakładać zgromadzenia zakonnego, choć grupie kobiet nadał nazwę Córki św. Urszuli, na cześć świętej postrzeganej jako patronka nauczycieli i uczniów. Po kilku latach powstał jednak statut wspólnoty, a w 1825 roku dwanaście sióstr złożyło pierwsze śluby.
Dziś struktura zgromadzenia jest typowa dla zgromadzeń czynnych. Na czele stoją władze generalne, którym podporządkowane są pozostałe klasztory, skupione w kilku prowincjach.
http://osutildonk.com
USA:
www.tildonkursuline.org
http://tressy.tripod.com
