Instytut Zakonny Misjonarek Nadziei (IRME)
Instituto Religioso Misioneras de la Esperanza
Instituto Religioso Missionárias da Esperança
Istituto Religioso Missionarie della Speranza
Religious Institute Missionary Sisters of Hope
Institut Religieux Missionnaires de l'Espérance
Data i miejsce założenia:
1993 rok - Kolumbia
Założyciel:
o. Alvaro de Jesus Puerta Herrera
Liczby: brak danych
Misjonarki Nadziei obecne są w krajach: Kolumbia, Peru, Panama.
Dom generalny: Kolumbia (Tunja)
Habit:
 |
| Zielony habit przepasany czarnym paskiem, zielony szkaplerz wycięty w szpic z białym kołnierzykiem, na głowie ciemno-niebieski (czarny?) welon z białą wypustką, na piersi krzyż oraz wyszyty znak z czerwonym krzyżem. |
Duchowość:
Zgromadzenie pragnie nieść przesłanie nadziei i zbawienia zawarte w Ewangelii i służyć potrzebującym żyjącym w biednych dzielnicach na obrzeżach dużych miast poprzez swoje modlitwy, ofiarę, pracę i życie wśród nich.
Duchowość Misjonarek Nadziei opiera się na mocnej wierze, że Bóg w swojej Opatrzności nigdy nie opuszcza człowieka. To przekonanie daje nadzieję, którą niosą bliźnim żyjącym w poczuciu rezygnacji, którzy niczego już nie oczekują. Siostry pragną głosić dobrą nowinę o Królestwie Chrystusa, który tak bardzo umiłował, że oddał swoje życie dla ludzkości.
Patronami zgromadzenia są: Matka Boża Cudowna, św. Józef i św. Teresa od Jezusa. Duchowość nadziei w dużym stopniu warunkuje sposób wypełniania przez zgromadzenie swoich zadań apostolskich.
Duchowość Misjonarek Nadziei opiera się na mocnej wierze, że Bóg w swojej Opatrzności nigdy nie opuszcza człowieka. To przekonanie daje nadzieję, którą niosą bliźnim żyjącym w poczuciu rezygnacji, którzy niczego już nie oczekują. Siostry pragną głosić dobrą nowinę o Królestwie Chrystusa, który tak bardzo umiłował, że oddał swoje życie dla ludzkości.
Patronami zgromadzenia są: Matka Boża Cudowna, św. Józef i św. Teresa od Jezusa. Duchowość nadziei w dużym stopniu warunkuje sposób wypełniania przez zgromadzenie swoich zadań apostolskich.
Działalność:
Misjonarki Nadziei wypełniają swój charyzmat przede wszystkim poprzez prowadzenie stołówek dla dzieci, katechizację oraz pracę parafialną ukierunkowaną w pierwszej kolejności na dzieci i młodzież zwłaszcza tą przeżywającą trudności. Siostry prowadzą spotkania i grupy dla młodzieży oraz rekolekcje. Swoich podopiecznych uwrażliwiają na godność i wartość życia każdego człowieka, które jest własnością Boga. Ponadto pracują jako zakrystianki, kancelistki, odwiedzają chorych. Siostry sprawują opiekę nad przesiedleńcami oraz ludem tubylczym, którzy cierpią z powodu marginalizacji, wykluczenia społecznego czy przemocy w rodzinie, troszczą się o samotne kobiety w ciąży i matki, świadczą pomoc medyczną i stomatologiczną ubogim, których nie stać na leczenie. Przy zgromadzeniu powstała także grupa osób świeckich pragnących żyć charyzmatem nadziei we własnych środowiskach. Swoją posługę apostolską zgromadzenie wypełnia wśród biednych w miejscach wskazanych przez lokalnego biskupa, a w których istnieją jeszcze braki w opiece duszpasterskiej.
W 1993 roku w Tunja w Kolumbii założyciel ks. Alvaro de Jesus Puerta powołał do życia nową wspólnotę zakonną Misjonarek Nadziei, wraz dwoma pierwszymi kobietami, które pojęły się wyzwania współtworzenia nowego zgromadzenia, którego zadaniem miała być służba w biednych dzielnicach na obrzeżach dużych miast na rzecz ludności ubogiej i zmarginalizowanej społecznie. Po 10 latach okresu próbnego wspólnota otrzymała zatwierdzenie miejscowych władz kościelnych. Oprócz żeńskiej istnieje również gałąź męska Misjonarzy Nadziei.
Strony www:
www.misionerasdelaesperanza.org/Strony www:
.
.
.
