Zgromadzenie Braci św. Patryka (FSP)
Congregatio Fratrum a Sancto Patricio
Brothers of Saint Patrick (Patrician Brothers)
Fratelli di San Patrizio
Hermanos de San Patricio (Hermanos Patricios)
Irmãos de São Patrício (Irmãos Patrícias)
Frères de Saint Patrick
Zgromadzenie laickie, składające się z braci zakonnych
Data i miejsce założenia:
1808 rok - Irlandia
Założyciel:
bp Daniel Delany
Liczba zakonników na świecie: 178
Patrycjanie obecni są w krajach: Irlandia, USA, Ghana, Sudan Płd., Kenia, ZEA, Katar, Indie, Papua Nowa Gwinea, Australia.
Dom generalny: Irlandia (Kildare)
Habit aktualny:
Obecnie tylko w USA, dawniej w całym zgromadzeniu: czarna sutanna przepasana zielonym pasem. W Irlandii bracia habity zamienili na strój świecki. |
W Afryce, Azji, Australii i Oceanii: habit biały. |
Patrycjanie są zgromadzeniem, którego członkowie nie przyjmują święceń kapłańskich.
Bracia pragną dawać świadectwo o Bogu swoim życiem oraz posługą na polu edukacji. Za przykładem św. Patryka starają się być świadomi nieustannej obecności Chrystusa we wszystkich okolicznościach życia, a szczególnie w ludziach, z którymi żyją i pracują. Pociąga to za sobą głęboki szacunek braci dla godności każdego człowieka. Wyraża to również hasło Patrycjanów: Christus in Corde Omnium – Chrystus w sercach wszystkich. W Krzyżu odnajdują pewny sposób, aby znaleźć Chrystusa.
Założyciel zgromadzenia kładł duży naciska na spełnianie czynów z miłości, niezależnie czy są to prace apostolskie czy zwykłe drobne czynności dnia codziennego. Podkreślał on, że miłość jest w stanie zamienić twarde drzewo krzyża w łoże usłane różami, a także, że jest ona najlepszym sposobem zbierania zasług na wieczność.
Bracia pragną dawać świadectwo o Bogu swoim życiem oraz posługą na polu edukacji. Za przykładem św. Patryka starają się być świadomi nieustannej obecności Chrystusa we wszystkich okolicznościach życia, a szczególnie w ludziach, z którymi żyją i pracują. Pociąga to za sobą głęboki szacunek braci dla godności każdego człowieka. Wyraża to również hasło Patrycjanów: Christus in Corde Omnium – Chrystus w sercach wszystkich. W Krzyżu odnajdują pewny sposób, aby znaleźć Chrystusa.
Założyciel zgromadzenia kładł duży naciska na spełnianie czynów z miłości, niezależnie czy są to prace apostolskie czy zwykłe drobne czynności dnia codziennego. Podkreślał on, że miłość jest w stanie zamienić twarde drzewo krzyża w łoże usłane różami, a także, że jest ona najlepszym sposobem zbierania zasług na wieczność.
Podstawową misją zgromadzenia jest nauczanie. Patrycjanie prowadzą więc szkoły, włączają się w inicjatywy wychowawcze lokalnego Kościoła, na misjach uczą czytać i pisać, edukują też dzieci w szkołach specjalnych, prowadzą domy modlitwy.
Niewielka ilość braci posługuje również w innych niż nauczanie obszarach wynikających z pilnych potrzeb lokalnych. A jest to praca parafialna, posługa medyczna w ambulatorium w krajach afrykańskich, prowadzenie noclegowni dla ubogich w Indiach, duszpasterstwo więźniów i chorych w szpitalach.
Niewielka ilość braci posługuje również w innych niż nauczanie obszarach wynikających z pilnych potrzeb lokalnych. A jest to praca parafialna, posługa medyczna w ambulatorium w krajach afrykańskich, prowadzenie noclegowni dla ubogich w Indiach, duszpasterstwo więźniów i chorych w szpitalach.
Założyciel zgromadzenia ks. Daniel Delany, późniejszy biskup, został wikariuszem w małej irlandzkiej miejscowości Tullow. Początek XIX wieku był okresem brytyjskiego panowania w Irlandii, które zabraniało praktykowania religii katolickiej, co stwarzało ryzyko utraty wiary. Jednocześnie bieda, bezrobocie oraz przestępczość pozbawiała ówczesną młodzieżą perspektyw na przyszłość.
Praca ks. Daniela z mieszkańcami Tullow uświadomiły mu, że przyczyną zła był często brak wykształcenia. Skłoniło go to do zorganizowania szkółki niedzielnej dla dzieci z jego parafii, w której w pierwszej kolejności uczył wiary katolickiej. Do pomocy w nauczaniu angażował bardziej wykształconych ludzi z okolicy, ciągle jednak było ich za mało w stosunku do potrzeb. Postanowił więc założyć nowe wspólnoty zakonne: żeńską i męską.
Zgromadzenie męskie Braci św. Patryka powstało w 1808 roku. Założyciel postawił mu za cel kształcenie chłopców w wierze i tradycji Kościoła Katolickiego. Natomiast zgromadzenie żeńskie Siostry Brygidki w 1807 roku.
Praca ks. Daniela z mieszkańcami Tullow uświadomiły mu, że przyczyną zła był często brak wykształcenia. Skłoniło go to do zorganizowania szkółki niedzielnej dla dzieci z jego parafii, w której w pierwszej kolejności uczył wiary katolickiej. Do pomocy w nauczaniu angażował bardziej wykształconych ludzi z okolicy, ciągle jednak było ich za mało w stosunku do potrzeb. Postanowił więc założyć nowe wspólnoty zakonne: żeńską i męską.
Zgromadzenie męskie Braci św. Patryka powstało w 1808 roku. Założyciel postawił mu za cel kształcenie chłopców w wierze i tradycji Kościoła Katolickiego. Natomiast zgromadzenie żeńskie Siostry Brygidki w 1807 roku.
Strony www:
Dom generalny: www.patricianbrothers.com
Irlandia: http://patricianbrothers.ie
USA: www.patricianbrothers.org
Indie: http://patricianbrothersindia.com
Australia, Papua Nowa Gwinea: www.patricianbrothers.com.au
Aktualizacja: 28.06.2016