ss. Najświętszej Maryi z Kisantu

Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Maryi z Kisantu (SSMK)
Congrégation des Soeurs de Sainte Marie de Kisantu
Congregation of the Sisters of Saint Mary of Kisantu
Congregazione delle Suore di Santa Maria di Kisantu
Congregación de las Hermanas de Santa María de Kisantu
Congregação das Irmãs de Santa Maria de Kisantu
Kongregation der Schwestern der heiligen Maria von Kisantu

Data i miejsce założenia:
1940 rok – RD Kongo

Założyciel:
bp Alphonse Verwimp SJ

Liczba sióstr na świecie: 154
Siostry Najświętszej Maryi z Kisantu obecne są w krajach: RD-Kongo, Angola, Włochy, Belgia.
Dom generalny: RD-Kongo (Kisantu)

Habit aktualny:

Zgromadzenie założone jako habitowe. Aktualnie w większości siostry nie chodzą w habitach, nosząc jedynie zawieszony na piersi krzyż.
Spotykany jest także biały habit z kołnierzykiem o rogach prostych i biały welon.

We Włoszech: habit i welon szary.

Habit historyczny:

------------------------------------

Charyzmat:

Siostry Najświętszej Maryi z Kisantu poświęcają się Bogu przez profesję rad ewangelicznych: ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Żyją we wspólnocie w posłuszeństwie konstytucjom oraz przełożonym i biskupom w miejscach przebywania. Duchowość wspólnoty cechuje się nabożeństwem do Najświętszego Serca Jezusa, Matki Bożej w tajemnicy Jej Niepokalanego Poczęcia oraz do św. Józefa.

Cel główny zgromadzenia założyciel określił jako szerzenie chwały Bożej, uświęcenie własne sióstr oraz zbawienie dusz. Celem szczegółowym wspólnoty jest zapewnienie pomocy księżom w działaniach apostolskich, głównie w zakresie edukacji i moralnego wychowania młodzieży.

Siostry prowadzą więc ponad 30 szkół podstawowych i średnich, katechizują, pomagają w duszpasterstwie w parafiach. Ponadto opiekują się chorymi w domach opieki, prowadzą domy samotnych matek, ośrodek dla dzieci ulicy, a także gospodarstwo rolne wspomagające mieszkańców wsi.

Historia:

Zgromadzenie założył belgijski jezuita i pierwszy biskup diecezji Kisantu w Kongo Alphonse Verwimp. Zainspirował go wielki misjonarz Afryki kard. Charles Lavigerie, który twierdził działalność misyjna w Afryce wtedy będzie skuteczna, jeśli uda się uformować księży, a później biskupów pochodzących spośród miejscowego społeczeństwa. Biskup Werwimp sprzyjał więc lokalnym powołaniom; dzięki niemu zostało wyświęconych na kapłanów pierwszych trzech kongijskich księży diecezjalnych; podejmował wiele inicjatyw, by zakorzenić chrześcijaństwo w afrykańskiej kulturze. Jednymi z nich było powołanie do istnienia dwóch zgromadzeń zakonnych: męskiego Braci św. Józefa z Kisantu w 1937 roku oraz żeńskiego Sióstr Najświętszej Maryi z Kisantu w 1940 roku.

Szansa na założenie rodzimej wspólnoty zakonnej żeńskiej pojawiła się w 1939 roku, gdy kilka miejscowych dziewcząt wyraziło pragnienie życia zakonnego. Biskup Werwimp postanowił otworzyć nowicjat i już rok później pięć kandydatek zostało przyjętych, a wkrótce kolejne dwie, dając początek nowemu zgromadzeniu. Formację młodej wspólnoty biskup powierzył belgijskim misjonarkom Siostrom Notre-Dame z Namur, sam natomiast pełnił funkcję przełożonego generalnego. Oficjalne zatwierdzenie Sióstr Najświętszej Maryi z Kisantu miało miejsce w 1942 roku, jednak pełną niezależność uzyskały dopiero w 1961 roku. Aktualnie są zgromadzeniem na prawie diecezjalnym.

Pierwsze siostry zajęły się głównie nauczaniem dzieci w szkole podstawowej, ponadto troszczyły się o świątynie oraz wypiekały hostie. Dziś siostry żyją w 29 placówkach, podejmując się różnorodnej działalności apostolskiej.

Strony www:
www.soeursdekisantu.com