Zakony i zgromadzenia zakonne na świecie: Anuncjatki

Zakon Najświętszej Maryi Panny (OVM lub OAnnM)
Zakon Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny
Ordo de Annuntiatione Beatae Mariae Virginis
Ordre de l'Annonciation de la Vierge Marie (Annonciade)
Ordine dell'Annunciazione della Beata Vergine Maria (Annunziate)
Order of the Annunciation of the Blessed Virgin Mary (Annunciades)
Orden de la Anunciación de la Virgen María (Anunciadas)
Ordem da Anunciação da Virgem Maria (Anunciadas)
Orden der Verkündigung der Seligen Jungfrau Maria (Annuntiatinnen)
Zakon kontemplacyjny, klauzurowy.

Data i miejsce założenia:
1502 rok - Francja

Założycielka:
św. Joanna Francuska - de Valois

Liczba sióstr na świecie: 78 (w Polsce: 4) * dane z 2009 roku
Anuncjatki obecne są w krajach: Francja, Belgia, Polska, Kostaryka.
Dom generalny: każdy klasztor jest autonomiczny

Habit aktualny:

Polska, Francja, Kostaryka: Szary habit przepasany białym sznurem
z 10 węzłami, czerwony szkaplerz, na głowie biały czepek otaczający twarz, czarny welon, na piersi zawieszony na niebieskiej wstędze medalion z wizerunkiem Matki Bożej, przy boku zawieszona koronka 10 cnót Maryi Panny.
Stroju dopełnia biały płaszcz chórowy.

Belgia: na głowie welon o uproszczonym kroju.

Duchowość:

Powołanie Anuncjatek polega na naśladowaniu życia Najświętszej Maryi Dziewicy na podstawie tego, co zapisane jest w Ewangelii, to znaczy jest naśladowaniem dziesięciu ewangelicznych cnót Maryi. Odnosi się to do dziesięciu miejsc w Ewangelii, w których jest mowa o Maryi, a każdy ukazuje inną Jej cnotę. Są to: czystość, roztropność, pokora, wiara, pobożność, posłuszeństwo, ubóstwo, cierpliwość, miłość, boleść. Tworzą one tzw. Regułę Dziesięciu Cnót Najświętszej Maryi Panny, na której oparte jest całe życie duchowe Anuncjatek. Innymi słowy duchowość zakonu jest Ewangelią praktykowaną tak, jak to czyniła Najświętsza Dziewica.

Siostry starają się naśladować Maryję na trzy sposoby: sercem, ustami i czynem. To naśladowanie powinno być tak doskonałe, by każdy kto będzie widział siostry, widział Maryję wciąż żyjącą pośród nas. A Maryja nie koncentruje się na sobie lecz kieruje całą uwagę na Chrystusa. Naśladowanie Jej jest więc przede wszystkim uwielbieniem Boga i uczynieniem z całego swego życia ofiary miłej Bogu. Każdego ranka, po Jutrzni siostry śpiewają: Maryjo, daj mi myśleć, mówić i czynić to co najbardziej podoba się Bogu i Tobie samej.

W duchowości zakonu ważne miejsce zajmuje także medytacja Męki Chrystusa, zasłuchanie w Słowo Boże i gorliwe życie eucharystyczne.

Anuncjatki prowadzą życie kontemplacyjne, klauzurowe. Kolory w ich habicie mają swoją symbolikę: szary — oznacza pokutę i ubóstwo; czerwony — mękę Chrystusa, miłość i radość; biały — czystość Maryi. Dziesięć węzłów na sznurze oznacza natomiast dziesięć cnót Maryi.

Działalność:

Założycielka określiła modlitwę liturgiczną jako główne zadanie sióstr, a apostolstwem uwielbienie Boga, dlatego dbają one, by liturgia była piękna i przygotowana tak, aby uczestniczący w niej przybyli z zewnątrz ludzie, mogli w ten sposób doświadczyć spotkania z Bogiem. Jako zakon o charakterze kontemplacyjnym mniszki nie wykonują swoich prac poza klasztorem, jednak nie żyją w całkowitym odosobnieniu. Anuncjatki udzielają gościny różnym grupom modlitewnym, w klasztorach odbywają się rekolekcje, ponadto zajmują się rękodziełem, wytwarzają i sprzedają produkty żywnościowe.

Historia:

Założycielką zakonu była córka króla francuskiego Ludwika XI Joanna de Valois, znana później jako św. Joanna Francuska. Już w wieku 5 lat usłyszała w duszy, że przed śmiercią założy zakon ku czci Najświętszej Maryi Panny. Maryja sama wskazała wówczas św. Joannie Ewangelię, jako źródło Jej woli względem zakonu: Każ wypisać wszystko, co w Ewangelii odnosi się do mojego życia na ziemi, uczyń z tego Regułę i postaraj się o jej zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską. Wiedz, że dla ciebie samej, jak i dla wszystkich, którzy zechcą ją zachowywać, oznaczać to będzie życie w łasce Jezusa, mojego Syna i mojej, oraz drogę pewną pełnienia woli mojego Syna i mojej.

Jednak zgodnie z ówczesnym obyczajem została zaręczona i poślubiła późniejszego króla Francji Ludwika XII; Joanna uzyskała tym samym tytuł królowej. Z przyczyn politycznych jej mąż rozpoczął zakończone sukcesem starania u Stolicy Apostolskiej o unieważnienie ich małżeństwa.

Joanna po anulowaniu ich związku i utracie tytułu królowej Francji w 1498 roku, oddała się modlitwie i uczynkom miłosierdzia. Z pomocą swojego kierownika duchowego o. Gilberta Nicolasa OFM, znanego jako o. Gabriel Maria, przystąpiła wraz z jedenastoma innymi kobietami do zakładania nowego zakonu, zwanego także Zakonem Dziesięciu Cnót (lub Upodobań) Matki Bożej bądź też Zakonem Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny. Wzorem zakonnic miała być Matka Boża, a cnoty przez Nią praktykowane, o których wspomina Ewangelia, miały stanowić zasadę ich życia. Regułę sporządził dla zakonu o. Gilbert Nicolas i postarał się o jej zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską.

Pierwszy klasztor Anuncjatek powstał w Bourges. Mniszki oprócz ślubu ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, ślubowały również zachowanie klauzury. W XVII wieku zakon rozwinął się do ponad tysiąca mniszek, żyjących w ponad pięćdziesięciu klasztorach zachodniej Europy. Rewolucja Francuska niemal zniszczyła zakon całkowicie, odrodził się on dopiero w XX wieku.

Obecnie liczy 4 domy we Francji i po jednym w pozostałych krajach. Do Polski siostry przybyły w 2009 roku. Ich klasztor znajduje się w miejscowości Grąblin koło Lichenia w Wielkopolsce, gdzie znajduje słynne sanktuarium maryjne.