Terezjanki

Zgromadzenie Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus (CST)
Congregatio Sororum Sanctae Teresiae ab Infante Iesu
Congregazione delle Suore di Santa Teresa del Bambino Gesù
Congregación de las Hermanas de Santa Teresa del Niño Jesús
Congregação das Irmãs de Santa Teresa do Menino Jesus
Congregation of the Sisters of Saint Therese of the Child Jesus
Congrégation des Sœurs de Sainte Thérèse de l'Enfant Jésus
Kongregation der Schwestern von der heiligen Theresa vom Kinde Jesu

Data i miejsce założenia:
1936 rok - Polska

Założyciel:
bp Adolf Piotr Szelążek

Liczba sióstr na świecie: 97  (w Polsce: 82)   * dane z 2008 roku
Terezjanki obecne są w krajach: Polska, Ukraina, Włochy.
Dom generalny: Polska (Podkowa Leśna)

Habit aktualny:

Czarny habit z białym kołnierzykiem, na głowie czarny welon z białą wypustką, na piersi zawieszony krzyż.

Habit historyczny:

-------------------------------------------

-------------------------------------------

Duchowość:

Swoją duchowość zgromadzenie wywodzi z Ewangelii i opiera na tzw. małej drodze dziecięctwa duchowego św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Podstawą tej drogi jest głęboka wiara, całkowite zawierzenie oraz miłość Boga, Kościoła i drugiego człowieka. Siostry kontemplują Chrystusa i dzięki łasce Bożej upodabniają się do Niego. Zarówno modlitwą, jak i służbą apostolską świadczą o Miłosiernej Miłości wobec każdej osoby; starają się szerzyć miłość dla Najwyższej Miłości.

Życie wspólne w zgromadzeniu jest szkołą służby Panu oraz okazją do ćwiczenia się w cnotach, wśród których szczególne znaczenie mają: miłość, pokora, cierpliwe znoszenie niedoskonałości innych, prostota i radość.

Podczas Eucharystii siostry uczą się same siebie składać Bogu w ofierze za pośrednictwem Chrystusa oraz doskonalić zjednoczenie z Bogiem i między sobą. Z Kościołem jednoczą się codziennie poprzez wspólne odmawianie Liturgii Godzin. Każdego dnia praktykują także półgodzinne rozmyślanie, prywatną adorację, czytanie duchowne, odmawiają różaniec, dwa razy dziennie odprawiają rachunek sumienia, raz w miesiącu dzień skupienia, a raz w roku 6-cio dniowe rekolekcje. Terezjanki uroczyście obchodzą święta związane z tajemnicami życia Chrystusa, święto Matki Kościoła oraz uroczystość św. Teresy od Dzieciątka Jezus – patronki zgromadzenia.

Działalność:

Szczególnym powołaniem zgromadzenia jest praca wychowawcza w duchu św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Siostry prowadzą placówkę pogotowia opiekuńczego, szkoły, dom pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej  intelektualnie, świetlicę środowiskową, młodzieżowe grupy religijne oraz katechizują. Ponadto podejmują się pracy w parafiach i w domach dla księży, modlą się w intencji kapłanów, prowadzą rekolekcje i dni skupienia, pełnią różne dzieła miłosierdzia m.in. wobec ludzi samotnych oraz wśród chorych jako pielęgniarki,

Historia:

Założyciel zgromadzenia bp Adolf Piotr Szelążek od czasu udziału w Rzymie w uroczystościach wyniesienia na ołtarze św. Teresy od Dzieciątka Jezus miał do tej świętej duże nabożeństwo. Wpatrzony w jej przykład swoją biskupią służbę oparł na fundamencie wiary, pokory i miłości - cnotach, które są podstawą drogi dziecięctwa duchowego. Również wiernych zachęcał do kroczenia tą droga. Wyrazem duchowej więzi i czci był wybór św. Teresy od Dzieciątka Jezus na patronkę diecezji łuckiej, której był ordynariuszem.

Postanowił także założyć zgromadzenie zakonne, które szerzyłoby duchową drogę św. Teresy. Dom macierzysty powstał we wsi Maszów na Wołyniu, dziś znajdującą się na Ukrainie, wówczas leżącą w granicach Polski. Powołując do istnienia nową wspólnotę zakonną w 1936 roku, pragnął, aby w czasach braku poszanowania autorytetu, siostry pielęgnowały wśród dzieci i młodzieży dziecięcy stosunek do Pana Boga. Działalność wychowawczą i katechetyczną założyciel uczynił najważniejszym zadaniem sióstr.

Do wybuchu II Wojny Światowej w 9 domach zgromadzenie prowadziło szkołę i internaty, organizowało kursy dokształcające dla młodzieży, otaczało opieką różne grupy religijne oraz młodzież zrzeszoną w Akcji Katolickiej. Po wojnie i zmianie granic Polski Terezjanki zostały wysiedlone z Kresów Wschodnich. Na nowych placówkach siostry pracowały w szkołach, przy parafiach, prowadziły sierocińce, dom dla starszych osób, organizowały kolonie dla dzieci z ubogich rodzin. Od początku istnienia zgromadzenia włączały się w katechizację.

Strony www:
www.terezjanki.pl