Zgromadzenie Sióstr Antonianek od Chrystusa Króla
Congregatio Sororum Antoniarum a Christo Rege
Congregation of the Antonian Sisters of Christ the King
Congregazione delle Suore Antoniane di Cristo Re
Congregación de las Hermanas Antonianas de Cristo Rey
Congregação das Irmãs Antonianas de Cristo Rei
Congrégation des Soeurs Antoniennes du Christ-Roi
Kongregation der Antoniusschwestern von Christus dem König
Data i miejsce założenia:
1936 rok - Polska
Założyciel:
bł. Anastazy Pankiewicz OFM
Liczba sióstr na świecie: 35 * dane z 2008 roku
Antonianki Chrystusa Króla obecne są w krajach: Polska.
Dom generalny: Polska (Łódź)
Habit aktualny:
 |
| Czarny habit z białym kołnierzykiem o rogach prostych, przepasany czarnym sznurem, na głowie czarny welon z białą wypustką, na piersi zawieszony krzyż. |
W okresie letnim możliwy strój w kolorze szarym.
Habit historyczny:
Zgromadzenie kształtuje swoją duchowość w oparciu o Regułę Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu, zachowując świętą Ewangelię Pana naszego Jezusa Chrystusa, żyjąc w posłuszeństwie, w ubóstwie i w czystości, w prostocie, radości i pokoju.
Siostry wpatrują się w Chrystusa, który nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służyć (Mt 20, 28). Swoją służbą pragną przyczyniać się do wzrostu Jego Królestwa na ziemi. Hasłem zgromadzenia są słowa: Służyć - znaczy królować. Wszystkie prace apostolskie siostry podejmują w duchu franciszkańskiej małości jako służbę w Kościele i dla Kościoła.
Szczególnym nabożeństwem siostry otaczają Matkę Bożą. Naśladują Jej fiat; od Niej uczą się uwielbienia Boga za Jego dary, każda siostra poświęcona jest uroczyście Sercu Maryi.
Św. Antoni z Padwy jest patronem zgromadzenia. Uczy on siostry umiłowania Pisma Świętego oraz wierności ideałom franciszkańskim. Wskazuje jak z radością odpowiadać na Boże plany, poświęcając im się całkowicie i wielkodusznie. Siostry czczą również św. Elżbietę z Turyngii oraz św. Józefa.
Głównym celem zgromadzenia jest obrona życia dzieci nienarodzonych. Siostry błagają Boga za każdym poczętym i zagrożonym dzieckiem oraz wynagradzając za wszystkie grzechy przeciwko życiu. Miłość i oddanie się Antonianek Chrystusowi - Królowi ludzkich serc, pomaga dostrzec Boże życie w każdym istnieniu ludzkim. Św. Antoni jest także patronem matek oczekujących potomstwa. Każdy wtorek - dzień poświęcony św. Antoniemu - jest w zgromadzeniu dniem szczególnej modlitwy za życie.
Działalność:
Antonianki prowadzą dom samotnej matki, w którym otaczają opieką kobiety będące w trudnej sytuacji życiowej i oczekujące potomstwa oraz młode mamy, aby w ten sposób przyczynić się do ochrony życia nienarodzonych dzieci. Ponadto siostry organizują rekolekcje i dni skupienia dla dziewcząt poświęcone godności i powołaniu kobiety, propagują Duchową Adopcję dziecka poczętego, angażują się w duszpasterstwo młodzieży biorąc udział w oazach i pielgrzymkach, katechizują w szkołach, pracują w parafiach jako kancelistki i zakrystianki, wspomagają więźniów, wydają posiłki ubogim. 
Historia:
Początki zgromadzenia związane są z działalnością bł. Anastazego Pankiewicza OFM, który w latach 1930-tych rozpoczął w Łodzi budowę klasztoru i szkoły dla ubogiej młodzieży męskiej. Chciał przy swoim klasztorze i szkole mieć siostry zakonne. W tym czasie przybyły do Łodzi trzy kobiety, które odeszły ze Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy. Ojciec znał je wcześniej i dlatego zaproponował współpracę. W 1936 roku przyjął je do III Zakonu św. Franciszka i otoczył duchową opieką, dając początek nowemu zgromadzeniu zakonnemu.
Siostry miały posługiwać w zakrystii kościoła, opiekować się najuboższymi uczniami, pracować w planowanej bursie. Miały one także pomagać w prowadzeniu III Zakonu św. Franciszka i nieść pomoc biednym, wielodzietnym rodzinom i sierotom. Siostry założyły mały sierociniec i w miarę swoich możliwości pomagały rodzinom cierpiącym niedostatek. Wybuch II Wojny Światowej zniweczył wszystkie plany. Po wojnie siostry przygarnęły do swego domu powojenne sieroty i dzieci z najuboższych rodzin.
W 1956 roku władze komunistyczne uchwaliły ustawę dopuszczającą przerywanie ciąży. Kościół apelował wówczas, aby stanąć na straży życia poczętego. Siostry postanowiły odpowiedzieć na to wezwanie, ustalając obronę życia nienarodzonych dzieci jako cel szczegółowy zgromadzenia. Od tego czasu Antonianki zobowiązały się do opieki nad samotnymi matkami, nad dziećmi matek pracujących oraz do katechizacji, poprzez którą uczyłyby młodych ludzi szacunku do życia na każdym jego etapie.
Strony www:
www.antonianki.pl
