Urszulanki św. Karola

Zgromadzenie Sióstr Urszulanek św. Karola (OSC)
Congregazione delle Suore Orsoline di San Carlo
Congregation of the Ursulines of Saint Charles
Congregación de las Hermanas Ursulinas de San Carlos
Congregação das Irmãs Ursulinas de São Carlos
Congrégation des Sœurs Ursulines de Saint-Charles
Kongregation der Ursulinen vom hl. Karl

Data i miejsce założenia:
1844 rok - Włochy

Założycielka:
m. Maria Maddalena Barioli

Liczba sióstr na świecie: 148  * dane z 2011 roku
Urszulanki św. Karola obecne są w krajach: Włochy, Brazylia, Izrael.
Dom generalny: Włochy (Mediolan)

Habit aktualny:

Włochy: Biała bluzka, szara kamizelka, szara spódnica (lub biała bluzka i szary bezrękawnik), na głowie szary welon z białą wypustką, na piersi zawieszony krzyż.

Brazylia: Większość sióstr chodzi w strojach świeckich.

Habit historyczny:

Duchowość:

Duch urszulański polega na łączeniu kontemplacji i apostolstwa, które wzajemnie się przenikają i ożywiają; zakorzeniony jest on w podwójnej miłości: Boga i człowieka.

Miłość Boga związana jest ze świadomością godności bycia oblubienicami Syna Bożego, która jest podstawą poświęcenia się Mu. Siostry z wielką wiarą i nadzieją żyją dla samego Boga i tylko On jest ich prawdziwą radością. Boga spotykają w zaciszu własnej duszy, poprzez słuchanie i rozważanie Jego Słowa, w liturgii, w każdym wydarzeniu w ciągu dnia, w osobach sióstr.

Miłość do człowieka uwidacznia się w misji apostolskiej wyznaczonej siostrom przez św. Anielę Merici, założycielkę zakonu urszulańskiego, którą jest praca wychowawcza wśród młodego pokolenia. Ta miłość nacechowana jest szacunkiem dla każdej osoby i uznaniem jej wartości.

Matka Maddalena Barioli wniosła do chryzmatu zgromadzenia elementy ducha franciszkańskiego, który był jej bliski: prostotę, pokorę i posłuszeństwo.

Działalność:

Obecnie Urszulanki św. Karola prowadzą żłobki, przedszkola, szkoły podstawowe i średnie, akademiki dla studentek, domy rekolekcyjne, dom dla samotnych kobiet, pomagają w duszpasterstwie parafialnym w ramach różnych grup i stowarzyszeń, katechizują oraz angażują się w różne duszpasterstwa: akademickie, rodzin, więzienne i ludzi chorych. Siostry starają się również oddziaływać apostolsko poprzez świadectwo życia.

Historia:

Urszulanki św. Karola sięgają swoją historią XVI wieku i działalności biskupa Mediolanu św. Karola Boromeusza. On to sprowadził do swojej diecezji Urszulanki założone przez św. Anielę Merici.

Aniela dostrzegła możliwość moralnego i religijnego odrodzenia społeczeństwa przez takie wychowanie kobiety, aby umiała ona właściwie kształtować rodzinę. W 1535 roku w Brescii we Włoszech założyła Towarzystwo, dla którego napisała regułę. Towarzystwo nawiązywało do sięgającego czasów apostolskich ideału poświęconych Bogu wdów i dziewic żyjących w świecie. W praktyce św. Aniela założyła pierwszy na świecie świecki instytut.

Św. Karol Boromeusz widział w Urszulankach nadzieję na odnowę moralną ówczesnego społeczeństwa, dlatego zapragnął, aby obecne były w Mediolanie. Widząc wśród nich tendencję do gromadzenia się we wspólnoty, w 1584 roku zmodyfikował nieco regułę św. Anieli umożliwiając prowadzenie życia wspólnotowego. Tak powstałe klasztory Urszulanek rozprzestrzeniały się we Włoszech i innych krajach, choć żyły tym samym duchem i regułą, były od siebie niezależne.

Urszulanki były również coraz liczniejsze w diecezji mediolańskiej, gdzie prowadziły działalność wychowawczą wśród dziewcząt aż do początku XIX wieku. W 1810 roku dekret Napoleona, okupującego wówczas północne Włochy, zlikwidował wszystkie klasztory sióstr.

Ponad 30 lat później kard. Carlo Gaetano Gaisruck zwrócił się z prośbą do franciszkańskiej tercjarki Marii Maddaleny Barioli, aby odrodziła wspólnotę Urszulanek w Mediolanie w celu odnowy moralnej i religijnego wychowania dziewcząt, zwłaszcza ubogich. Pod koniec 1843 roku pierwsze trzynaście sióstr otrzymało habit zakonny; w 1844 roku kard. Gaisruck zatwierdził kanonicznie wspólnotę, która przyjęła nazwę Urszulanek św. Karola.

Strony www:
www.orsolinesancarlo.it