Adoratorzy Wieczyści Najświętszego Sakramentu

Mnisi Adoratorzy Wieczyści Najświętszego Sakramentu (MAPSS)
Perpetual Adoration Monks of the Blessed Sacrament
Monjes Adoradores Perpetuos Del Santisimo Sacramento

Data i miejsce założenia:
1991 rok - Meksyk

Założyciel:
o. Cornelio Moya

Liczba zakonników na świecie: brak danych
Adoratorzy Wieczyści Najświętszego Sakramentu obecni są w krajach: Meksyk.
Dom macierzysty: Meksyk (Aztlán)

Habit aktualny:

Biały habit przepasany czarnym skórzanym paskiem, bordowy szkaplerz z kapturem, na piersi po lewej stronie mała monstrancja - symbol Najświętszego Sakramentu, przy boku różaniec.

Duchowość:

Mnisi Adoratorzy Wieczyści Najświętszego Sakramentu są wspólnotą kapłanów i braci składających zakonne śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa i poświęconych całkowicie życiu kontemplacyjnemu w samotności, milczeniu, w modlitwie, pracy, ascezie i pokucie.

Duchowość zgromadzenia jest typowo eucharystyczna i oparta jest na duchowości i nauczaniu bł. Marii Magdaleny od Wcielenia. Jego szczególnym zadaniem jest adoracja Pana Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie, która ma charakter wieczysty, czyli trwa nieustannie dzień i noc. Jej celem jest oddawanie Bogu nieprzerwanej chwały oraz przepraszanie za przestępstwa, niewdzięczności i świętokradztwa wobec Sakramentu Ołtarza. Ponadto mnisi wstawiają się za światem oraz polecają Bogu sprawy Kościoła powszechnego, szczególnie mając na uwadze zbawienie dusz; modlą się o nawrócenie grzeszników oraz o świętość dla kapłanów.

Kult Eucharystii nie ogranicza się tylko do czasu spędzonego w kaplicy przed monstrancją, czy uczestnictwa w Ofierze Mszy Świętej, ale obejmuje wszystkie ofiary i prace całego dnia, gdyż zgodnie z charyzmatem zgromadzenia wszystko ma być dla Jezusa Eucharystycznego. Codzienne życie w klasztorze to życie w Bogu, ciągłe poznawanie Go, wznoszenie się do Niego, wybieranie tego, co Mu się bardziej podoba.

W duchowości bł. Marii Magdaleny ważne miejsce zajmuje także tajemnica Kościoła, w sercu którego stoi Eucharystia, bycie w jedności z Kościołem i modlitewna troska o jego sprawy.

Adoracja Najświętszego Sakramentu wymaga od mnichów cnoty wiary. Drugą ważną cnotą jest miłość do Boga i współbraci, ponieważ: Kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi (1 J 4, 20). Zgromadzenie cechuje się też duchem dobroci, łagodności, cierpliwości, poświęcenia, własnego wyniszczenia, ubóstwa i pokory. Cnoty te praktykowane są w życiu wspólnotowym, które oparte jest na regule św. Augustyna.

Działalność:

Oprócz modlitwy wstawienniczej drugą formą apostolstwa mnichów jest zachęcanie i umożliwianie ludziom świeckim adorowania Pana Jezusa w Eucharystii. Starają się wskazywać na prymat Boga w życiu i świadczyć o realnej obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie.

Historia:

Zgromadzenie powstało w Aztlán w archidiecezji Tijuana w Meksyku w 1991 roku. Założył je franciszkanin ojciec Cornelio Moya, inspirowany duchowością bł. Marii Magdaleny od Wcielenia, która założyła kontemplacyjną wspólnotę Adoratorek Wieczystych Najświętszego Sakramentu. Mnisi stanowią męską gałąź tego zakonu. Aktualnie Adoratorzy Wieczyści mają status publicznego stowarzyszenia wiernych i żyją w trzech klasztorach w Meksyku.

Dom macierzysty:

Adoradores Perpetuos del Santísimo Sacramento
Monasterio del Sagrado Corazón de Jesús
Quinatzin s/n
Col. Aztlán
22771 Playas de Rosarito, B.C
México