Córki Matki Bożej Najświętszego Serca

Zgromadzenie Córek Matki Bożej Najświętszego Serca (FDNSC)
Filiae Dominae Nostrae Sacro Corde
Daughters of Our Lady of the Sacred Heart
Filles de Notre-Dame du Sacré-Coeur
Hijas de Nuestra Señora del Sagrado Corazón
Filhas de Nossa Senhora do Sagrado Coração
Figlie di Nostra Signora del Sacro Cuore
Töchter Unserer Lieben Frau vom Heiligsten Herzen
Dochters van Onze Lieve Vrouw van het Heilig Hart

Data i miejsce założenia:
1874 rok - Francja

Założyciele:
o. Jules Chevalier MSC
m. Marie-Louise Hartzer

Liczby: 1118 sióstr na świecie  * dane z 2011 roku

Córki Matki Bożej Najświętszego Serca obecne są w krajach: Francja, Belgia, Holandia, Wielka Brytania, Irlandia, Włochy, Słowacja, USA, Brazylia, Wenezuela, Senegal, Burkina Faso, Sudan Płd., Kamerun, Kongo-Rep.Dem., Angola, RPA, Japonia, Filipiny, Indonezja, Papua Nowa Gwinea, Australia, Fidżi, Kiribati, Wyspy Marshalla, Nauru.

Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:

Brak wspólnoty stroju zakonnego.

W Europie oprócz Włoch oraz w USA, Kongo, Australii i na Filipinach siostry przestały chodzić w habitach. Znakiem wspólnym jest na piersi medalion z wizerunkiem Matki Bożej Najśw. Serca.

W Brazylii i Wenezueli:
beżowy habit, biały welon.

W niektórych krajach Afryki:
beżowy habit o  kroju sukienki,
biały welon

Siostry we Włoszech

Siostry w Indonezji
możliwy także habit szary

Siostry w Papui Nowej Gwinei

Siostry na Kiribati

  

Habit historyczny:

Biały habit przepasany niebieskim sznurem, jasno-niebieski szkaplerz i welon w kolorze szkaplerza, na piersi medalion z wizerunkiem Matki Bożej Najświętszego Serca, przy boku różaniec.
W późniejszym okresie strój używany tylko na misjach.

 Na misjach używany był również strój cały biały, ze szkaplerzem lub bez.

------------------------------------------------------------

Czarny habit przepasany niebieskim sznurem, czarny szkaplerz, czarny welon w kształcie serca, na piersi medalion na niebieskim sznurku.

------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------

Duchowość:

W centrum duchowości zgromadzenia stoi Maryja czczona w tytule Matki Bożej Najświętszego Serca. Tytuł ten wskazuje na Jej wyjątkową relację ze swoim Synem. Maryja jako Ta, która dała człowieczeństwo Jezusowi, jest z Nim najściślej zjednoczona, a więc jest także najbliżej Serca Jezusowego pełnego miłości.

Matka Boża
Najświętszego Serca

Siostry starają się być jak Matka Boża przeniknięte duchem Serca Chrystusa, aby móc być wiarygodnymi świadkami Jego Miłości. Dlatego w zjednoczeniu z Maryją poświęcają się całkowicie Panu Jezusowi. Ich celem jest spełnienie pragnienia Matki Bożej, aby doprowadzić wszystkich ludzi do Serca Jej Syna oraz by wszędzie szerzyć Jego Miłość.

Na cześć Matki Bożej Najświętszego Serca siostry każdego dnia odmawiają specjalną modlitwę zwaną Memorare. Ważne miejsce zajmuje również codzienna modlitwa przed wystawionym Najświętszym Sakramentem. Cechą duchowości zgromadzenia jest również szczególna świadomość służby Kościołowi i w Kościele. Życiu sióstr przyświeca hasło zgromadzenia: Niech Najświętsze Serce Jezusa jest wszędzie kochane!

Działalność:

Zgodnie z tradycją zgromadzenia pierwsze miejsce wśród podejmowanego apostolstwa zajmuje praca misyjna wśród tych ludzi, którzy jeszcze nie znają Chrystusa. Poza tym siostry podejmują się każdej posługi, jakiej wymagają od nich potrzeby Kościoła. Są to m.in.: edukacja i wychowanie, opieka nad chorymi oraz osobami starszymi, praca w parafiach, prowadzenie różnych duszpasterstw np. młodzieżowych, w szpitalach, kierownictwo duchowe, pomoc uchodźcom, ludziom biednym, nauka w szkółkach niedzielnych itp.

Historia:

Pragnienie powołania wspólnoty zakonnej zrodziło się w duszy ks. Chevalier jeszcze w latach kleryckich. W owym czasie wyraźnie doświadczył czułości i dobroci kochającego Boga objawionej w Sercu Jezusa. Jules Chevalier szczególnie pokochał słowa Jezusa: Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął (Łk 12, 49). Chciał rozprzestrzeniać ten ogień miłości Serca Jezusowego wszędzie. W tym celu w 1854 roku założył Zgromadzenie Misjonarzy Najświętszego Serca Jezusa, a w 1874 roku w Issoudun we Francji żeńskie Zgromadzenie Córek Matki Bożej Najświętszego Serca, poświęcając je Matce Bożej, do której miał wielkie nabożeństwo i którą postrzegał jako osobę najbliższą Serca Pana Jezusa.

Matka Marie-Louise Hartzer, choć uważana za współzałożycielkę, wstąpiła do zgromadzenia dopiero osiem lat po jego założeniu przez ks. Chevalier. Zanim wkroczyła na drogę życia zakonnego była mężatką. Jakiś czas po śmierci męża jej dwaj synowie postanowili zostać kapłanami w Zgromadzeniu Misjonarzy Najświętszego Serca Jezusowego. Dzięki nim poznała charyzmat ks. Chevalier i postanowiła sama wstąpić do powstałego kilka lat wcześniej zgromadzenia żeńskiego. Ojciec założyciel, widząc jak doskonale przyswoiła sobie ducha zgromadzenia, powierzył jej funkcję przełożonej generalnej i mistrzyni nowicjatu. Matka Marie-Louise ukształtowała szereg młodych sióstr, stając się bliską współpracowniczką ks. Chevalier.

Założyciel zachęcał siostry do podjęcia ryzyka "misji bez ograniczeń”. Już w 1885 roku pierwsze siostry wyjechały więc do Australii rozpoczynając długą tradycję działalności misyjnej zgromadzenia, szczególnie w krajach nieznających Chrystusa.

Strony www:
Dom generalny: www.olshgen.org
Holandia: www.fdnsc.org
Brazylia: www.fdnsc-sp.com.br
Australia: www.olshaustralia.org.au