10 lipca 2013

Córki Maryi Niepokalanej


Zgromadzenie Córek Maryi Niepokalanej
Congregatio Filiarum Mariae Immaculatae
Congregazione Figlie di Maria Immacolata
Congregación de las Hijas de María Inmaculada
Congregação Filhas de Maria Imaculada
Daughters of Mary Immaculate (Immaculatine Sisters)
Congrégation des Filles de Marie Immaculée
Kongregation der Töchter von Maria Immaculata
Nekaltosios Marijos Dukterų Kongregacijos
Конгрегация Дочерей Непорочной Марии

inna nazwa: niepokalanki bezhabitowe

Data i miejsce założenia:
1891 rok - Polska

Założyciele:
bł. Honorat Koźmiński OFMCap
m. Ludwika Waleria Gąsiorowska

bł. Honorat Koźmiński















Liczby: 164 siostry na świecie (w tym w Polsce: 128)  * dane z 2008 roku
Córki Maryi Niepokalanej obecne są w krajach: Polska, Litwa, Białoruś, Włochy, Czad.
Dom generalny: Polska (Nowa Miasto n. Pilicą)


Habit aktualny:
Zgromadzenie bezhabitowe od początku swojego istnienia.

Duchowość:
Zgromadzenie Córek Maryi Niepokalanej żyje w oparciu o Regułę III Zakonu Franciszkańskiego. Siostry kontemplują Boga szczególnie w tajemnicy Wcielenia i Odkupienia. Życie sióstr ideałami św. Franciszka z Asyżu przejawia się przede wszystkim w umiłowaniu Kościoła, ubóstwa, pokory i miłości, a także duchu braterstwa i „mniejszości”.
Siostry żywią szczególne nabożeństwo do Matki Bożej w tajemnicy Jej Niepokalanego Poczęcia. Aspekt maryjny duchowości opiera się na zasadach niewolnictwa maryjnego św. Ludwika Marię Grignion de Montfort. Siostry oddają Bogu przez Niepokalaną nie tylko siebie i własne życie, ale także wszystkich ludzi spotykanych na swej drodze i wynagradzają za grzechy mieszkańców miast, którzy zagubili się w drodze do Boga.
Patronami zgromadzenia są: św. Franciszek z Asyżu, św. Ludwik Grignion de Montfort, św. Józef i św. Antoni z Padwy.



Działalność:
Zgromadzenie zostało powołane w celu podnoszenia życia religijnego i moralnego mieszkańców miast. Siostry podejmują pracę oświatowo-wychowawczą wśród dzieci i młodzieży prowadząc szkoły zawodowe, przedszkole, dom dziecka, a także jako katechetki w szkołach podstawowych i średnich. Opiekują się również osobami chorymi i starszymi w zakładzie opiekuńczo-leczniczym oraz w szpitalach. Ponadto pełnią posługę w instytucjach kościelnych oraz włączają się w działalność misyjną w Afryce. W swojej działalności zgromadzenie stara się szerzyć kult Matki Bożej, zwłaszcza w tajemnicy Niepokalanego Poczęcia.


Historia:
Córki Maryi Niepokalanej narodziły się w 1891 roku z Zakroczymiu i są jednym z ponad 20 zgromadzeń założonych przez kapucyna bł. Honorata Koźmińskiego. Ich powstanie wiąże się z sytuacją polityczną zaboru rosyjskiego XIX-wiecznej Polski, gdy po Powstaniu Styczniowym car rosyjski nakazał zamknąć nowicjaty zakonne i wydał zakaz przyjmowania nowych kandydatów. Niebezpieczeństwo likwidacji życia zakonnego skłoniła bł. Honorata do powołania do życia nowej - nieznanej wówczas w Polsce - formy zakonów: zgromadzeń bezhabitowych. Oficjalnie funkcjonowały one jako stowarzyszenia świeckie. W rzeczywistości członkinie prowadziły w miarę możliwości normalne życie zakonne, tylko bez oznak zewnętrznych takich jak habit itp.
Sam o. Honorat miał od władz świeckich zakaz opuszczania klasztoru. Był jednak cenionym spowiednikiem. I właśnie za pośrednictwem konfesjonału, nie wychodząc poza mury swojego klasztoru w Zakroczymiu, założył szereg zgromadzeń zakonnych (niektóre już nie istnieją) każdemu przeznaczając inne zadania apostolskie, a których pierwsze członkinie rekrutował spośród swoich penitentek.
Jedną z nich była Ludwika Waleria Gąsiorowska, która znalazła się w grupie pierwszych pięciu sióstr powstającego Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej. Po 6 latach, gdy ze wspólnoty odeszła pierwsza przełożona Ludwika Moriconi, aby zająć się organizowaniem kolejnego honorackiego zgromadzenia, Ludwika Gąsiorowska została mianowana przełożoną generalną i kierowała zgromadzeniem przez długie lata. Ojciec Honorat nadał jej tytuł współzałożycielki.
Zgromadzenie od samego początku starało się objąć działalnością apostolską jak największą grupę ludności miejskiej, do której z woli założycieli zostało posłane. W pierwszych latach istnienia siostry prowadziły działalność społeczno-charytatywną obejmującą m.in.: pracownie krawieckie, pralnie, schroniska dla starców, placówki gastronomiczne, sklepy. Drugim kierunkiem był apostolat wychowawczo-oświatowy: ochronki, sierocińce i bursy oraz działalność na polu szkolnictwa powszechnego i zawodowego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zgromadzenie całkowicie poświęciło się działalności wychowawczej i oświatowej. Prowadziło liczne szkoły powszechne i zawodowe, internaty, przedszkola, domy dziecka.

Strony www:
www.niepokalanki.eu
.
.

.