ss. Imienia Jezus

Zgromadzenie Sióstr Najświętszego Imienia Jezus pod opieką Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych (CSNJ)
Congregatio Sororum a Sanctissimo Nominis Jesu sub Protectione Beatae Mariae Virginis Auxilii Christianorum
Sisters of the Holy Name of Jesus
Suore del Santo Nome di Gesù
Hermanas del Santísimo Nombre de Jesús
Irmãs do Santo Nome de Jesus
Sœurs du Saint Nom de Jésus
Schwestern von den Heiligen Namen Jesu
Jėzaus Vardo Seserys
inna nazwa: Marylki

Data i miejsce założenia:
1887 rok - Polska

Założyciele:
bł. Honorat Koźmiński OFMCap
m. Franciszka - Maria Witkowska

Liczby: 203 siostry na świecie (w Polsce 169)  * dane z 2008 roku
Siostry Imienia Jezus obecne są w krajach: Polska, Litwa, Słowacja, Wielka Brytania, Kanada, Namibia.
Dom generalny: Polska (Warszawa)

Habit aktualny:
Zgromadzenie bezhabitowe od początku swojego istnienia.

Duchowość:

Zgromadzenie należy do wielkiej duchowej rodziny franciszkańskiej. Siostry prowadzą życie zakonne na sposób ukrytego życia Jezusa Chrystusa i Jego Matki Najświętszej w Nazarecie bez żadnych oznak zewnętrznych zachowując w tajemnicy własne powołanie i przynależność do zgromadzenia. Wzorują się także na cichym i ukrytym życiu eucharystycznym, które Pan upodobał sobie zamieszkując wśród ludzi w sposób sakramentalny. Każdego dnia siostrom przyświeca hasło: Na większą chwałę Boga w Eucharystii ukrytego.

Cechą wyróżniającą charyzmat zgromadzenia jest poświęcenie się sióstr za wolność i rozwój Kościoła na całym świecie; dlatego każda siostra składa taki akt przy ślubach wieczystych.

Zgromadzenie szczególnie pielęgnuje kult Najświętszego Sakramentu, Świętego Imienia Jezus oraz Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych. Siostry oddają się Maryi w niewolę według wskazań św. Ludwika Grigniona de Montfort.

Ponadto siostry dążą do świętości przez prowadzenie głębokiego życia wewnętrznego odznaczając się szczególnie posłuszeństwem, pokorą, cichością i franciszkańskim ubóstwem. Wśród modlitw zgromadzenia, poza Ofiarą Mszy Świętej, ważne miejsce zajmuje adoracja Najświętszego Sakramentu.

Działalność:

Siostry realizują apostolski charyzmat zgromadzenia przede wszystkim poprzez świadectwo swojego życia, modlitwę, pokutę oraz działalność oświatową i opiekuńczo-wychowawczą. Siostry Imienia Jezus prowadzą szkoły, przedszkola, dom opieki dla dzieci niepełnosprawnych, internat dla dziewcząt, pracują także jako nauczycielki w publicznych szkołach różnego typu.  Ponadto opiekują się ludźmi starszymi, chorymi, posługują w szpitalach, ośrodkach zdrowia. Siostry zaangażowane są także w pracę parafialną w charakterze zakrystianek, organistek oraz prowadząc gospodarstwa domowe na plebaniach; pełnią również różne funkcje w instytucjach kościelnych.

Historia:

Siostry Imienia Jezus są jednym z ponad 20 zgromadzeń założonych przez kapucyna bł. Honorata Koźmińskiego. Ich powstanie wiąże się z sytuacją polityczną zaboru rosyjskiego XIX-wiecznej Polski, gdy po Powstaniu Styczniowym car rosyjski nakazał zamknąć nowicjaty zakonne i wydał zakaz przyjmowania nowych kandydatów. Niebezpieczeństwo likwidacji życia zakonnego skłoniła bł. Honorata do powołania do życia nowej - nieznanej wówczas w Polsce - formy zakonów: zgromadzeń bezhabitowych. Oficjalnie funkcjonowały one jako stowarzyszenia świeckie. W rzeczywistości członkinie prowadziły w miarę możliwości normalne życie zakonne, tylko bez oznak zewnętrznych takich jak habit itp. Sam o. Honorat miał od władz świeckich zakaz opuszczania klasztoru. Był jednak cenionym spowiednikiem. I właśnie za pośrednictwem konfesjonału, nie wychodząc poza mury swojego klasztoru w Zakroczymiu, założył szereg zgromadzeń zakonnych, każdemu przeznaczając inne zadania apostolskie, a których pierwsze członkinie rekrutował spośród swoich penitentek.

Współzałożycielką zgromadzenia była m. Franciszka Maria Witkowska. Również ona poddała się kierownictwu duchowemu bł. Honorata i na jego polecenie – mając zaledwie  21 lat – zajęła się organizowaniem nowego Zgromadzenia Sióstr Imienia Jezus, którego głównym zadaniem miała być działalność apostolska wśród rękodzielniczek, zmierzająca do religijnego i moralnego odrodzenia tej grupy społecznej. Siostry zakładały także szkoły, internaty, przedszkola, domy dziecka.

Matka Franciszka złożyła ofiarę z życia za wolność i rozwój Kościoła na całym świecie. Pragnęła, aby ta intencja przenikała całe życie także wszystkich sióstr, czemu siostry pozostają wierne do dnia dzisiejszego. Franciszka zmarła w opinii świętości mając 29 lat. Wówczas zgromadzenie liczyło już około 100 sióstr.

Strony www:
www.marylki.pl

Filmy:

O życiu zakonnym Sióstr Imienia Jezus:



Nowicjat w Namibii:


.
.
.