Stowarzyszenie Heroldów Dobrej Nowiny (HGN)
Societas Praeconum Bonae Notitiae
Heralds of Good News
Araldi della Buona Novella
Heraldos de la Buena Nueva
Arautos da Boa Nova
Hérauts de Bonnes Nouvelles
Herauten van de Blijde Boodschap
Kleryckie stowarzyszenie życia apostolskiego składające się z księży i braci
Data i miejsce założenia:
1984 rok - Indie
Założyciel:
ks. Jose Kaimlett
.png)
Liczby: ok. 500 zakonników na świecie (w tym 348 kapłanów)
Heroldowie Dobrej Nowiny obecni są w krajach: Indie, USA, Kanada, Gwatemala, Kenia, Tanzania, Uganda, RPA, Włochy, Holandia, Papua Nowa Gwinea, Nowa Zelandia.
Dom generalny: Indie (Somavarapadu, Eluru)
Dom generalny: Indie (Somavarapadu, Eluru)
Habit aktualny:
.jpg) |
| Biała sutanna duchowieństwa diecezjalnego, w Europie czarna. |
Duchowość:
Heroldowie Dobrej Nowiny są wspólnotą o charakterze misyjnym, której głównym celem jest działanie na chwałę Boga poprzez ewangelizację ludzi i przez uświęcenie własne członków wspólnoty. Heroldowie, czyli zwiastuni, jako uczniowie Chrystusa czują się powołani do głoszenia Dobrej Nowiny aż po krańce ziemi.
Cechą wyróżniającą spośród innych misyjnych wspólnot jest troska o budzenie nowych powołań do kapłaństwa, formację alumnów oraz dostarczanie Kościołowi gorliwych misjonarzy do pracy w Indiach i poza jej granicami zwłaszcza w tych krajach, które doświadczają braku kapłanów ze względu na małą ilość miejscowych powołań.
Jako kapłani uczestniczą w kapłaństwie Jezusa Chrystusa, starając się być prawdziwymi świadkami Ewangelii. Wierni poleceniu Jezusa: Bądźcie więc doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski (Mt 5, 48) zobowiązują się do dążenia do świętości przez całe życie. Pragną odznaczać się szczególnie cnotami prostoty, pokory, łagodności, umartwienia i gorliwości o zbawienie dusz.
Będąc stowarzyszeniem życia apostolskiego heroldowie nie składają ślubów zakonnych lecz przyrzeczenia życia w duchu rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. W codziennym życiu łączą powołanie misjonarskie z obowiązkiem życia wspólnotowego, które dla członków ma istotne znaczenie.
Będąc stowarzyszeniem życia apostolskiego heroldowie nie składają ślubów zakonnych lecz przyrzeczenia życia w duchu rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. W codziennym życiu łączą powołanie misjonarskie z obowiązkiem życia wspólnotowego, które dla członków ma istotne znaczenie.
Życie duchowe wzmacniane jest codzienną Mszą Świętą, medytacją, nauką duchową, różańcem, w miarę możliwości adoracją Najświętszego Sakramentu, rachunkiem sumienia i częstą spowiedzią, corocznymi rekolekcjami, praktyką postu, ascezy i umartwienia oraz modlitwą do patronów stowarzyszenia, którymi są: Maryja Królowa Apostołów i św. Józef Robotnik.
Działalność:
Charyzmat zwiastowania Dobrej Nowiny i troski o powołania kapłańskie heroldowie realizują w każdy możliwy sposób. Prowadzą parafialne, szkoły, sierocińce, domy opieki dla osób starszych, domy dla bezdomnych, troszczą się o ubogich, duszpasterstwa młodzieżowe, wśród więźniów, organizują rekolekcje, zajmują się formacją kandydatów do kapłaństwa.
Historia:
Ks. Jose Kaimlett był kapłanem bardzo czynnie zaangażowanym w otwieranie wielu dobroczynnych dzieł z ramienia Kościoła w Indiach: szkół, domów dla osób starszych, szpitali i wielu innych. O powołaniu stowarzyszenia kapłanów myślał już w latach 70-tych XX wieku. Jednak ze względu na dużą ilość obowiązków, w tym administratora nowopowstałej rzymsko-katolickiej diecezji Eluru, dopiero w 1984 roku myśl ta odżyła na nowo.
Ks. Jose podzielił się swoim pomysłem z niektórymi znajomymi kapłanami, którzy wykazali zainteresowanie ideą. W trakcie dyskusji pojawił się pogląd, że wspólnota powinna być wzorowana na zakonie i mieć charakter misyjny. Sporządzono więc projekt konstytucji, które zaaprobował miejscowy biskup. Stowarzyszenie Heroldów Dobrej Nowiny narodziło się więc w diecezji Eluru. Rok później pierwsi członkowie złożyli ostateczne przyrzeczenia w kaplicy biskupa, a ks. Jose został wybrany pierwszym przełożonym. W 1991 roku heroldowie zostali wspólnotą na prawie diecezjalnym, a w 1999 roku otrzymali zatwierdzenie papieskie.
Ks. Kaimlett założył jeszcze dwa inne zgromadzenia: w 1992 roku Siostry Dobrej Nowiny oraz w 2003 roku Misjonarzy Współczucia.
Ks. Jose podzielił się swoim pomysłem z niektórymi znajomymi kapłanami, którzy wykazali zainteresowanie ideą. W trakcie dyskusji pojawił się pogląd, że wspólnota powinna być wzorowana na zakonie i mieć charakter misyjny. Sporządzono więc projekt konstytucji, które zaaprobował miejscowy biskup. Stowarzyszenie Heroldów Dobrej Nowiny narodziło się więc w diecezji Eluru. Rok później pierwsi członkowie złożyli ostateczne przyrzeczenia w kaplicy biskupa, a ks. Jose został wybrany pierwszym przełożonym. W 1991 roku heroldowie zostali wspólnotą na prawie diecezjalnym, a w 1999 roku otrzymali zatwierdzenie papieskie.
Ks. Kaimlett założył jeszcze dwa inne zgromadzenia: w 1992 roku Siostry Dobrej Nowiny oraz w 2003 roku Misjonarzy Współczucia.
Strony www:
prowincja św. Matki Teresy: http://heraldsofgoodnews.org
prowincja św. Pawła: www.hgnstpauls.org
prowincja św. Jana Pawła II: www.johnpaulprovincehgn.org
.
.
.
