.
Siostry św. Dominika z Blauvelt (OP)
Sisters of Saint Dominic of Blauvelt (Dominican Sisters of Blauvelt)
Suore di San Domenico di Blauvelt
Hermanas de Santo Domingo de Blauvelt
Irmãs de São Domingos do Blauvelt
Soeurs de Saint-Dominique de Blauvelt
Data i miejsce założenia:
1878 rok - USA
Założycielka:
m. Mary Ann Sammon
Liczby: ok. 200 sióstr na świecie
Dominikanki z Blauvelt obecne są w krajach: USA
Dom generalny: USA (Blauvelt, NY)
Habit aktualny:
Zgromadzenie założone jako habitowe. Aktualnie zdecydowana większość sióstr nosi świeckie ubrania, habit (biały z czarnym welonem lub bez) nie jest obowiązkowy, noszą go pojedyncze siostry.
Siostry św. Dominika z Blauvelt (OP)
Sisters of Saint Dominic of Blauvelt (Dominican Sisters of Blauvelt)
Suore di San Domenico di Blauvelt
Hermanas de Santo Domingo de Blauvelt
Irmãs de São Domingos do Blauvelt
Soeurs de Saint-Dominique de Blauvelt
Data i miejsce założenia:
1878 rok - USA
Założycielka:
m. Mary Ann Sammon
Liczby: ok. 200 sióstr na świecie
Dominikanki z Blauvelt obecne są w krajach: USA
Dom generalny: USA (Blauvelt, NY)
Habit aktualny:
Zgromadzenie założone jako habitowe. Aktualnie zdecydowana większość sióstr nosi świeckie ubrania, habit (biały z czarnym welonem lub bez) nie jest obowiązkowy, noszą go pojedyncze siostry.
---------------------------------------------------
Habit historyczny:
Biały habit ze szkaplerzem (w późniejszym okresie także z pelerynką), czarny welon, biały czepek, przy boku różaniec.
.
Habit historyczny:
Biały habit ze szkaplerzem (w późniejszym okresie także z pelerynką), czarny welon, biały czepek, przy boku różaniec.
.
Habit pierwotny - ok. 1890 roku |
Habit z początku XX wieku. |
Dominikanki ok. 1947 roku |
Dominikanki w 1960 roku |
Habit ok. 1980 roku (opcjonalny) |
---------------------------------------------------
Duchowość:
Zgromadzenie należy do wielkiej rodziny dominikańskiej, której duchowość opiera się na czterech filarach: modlitwie, studium Słowa Bożego, głoszeniu Ewangelii oraz życiu we wspólnocie. Misją zgromadzenia jest głoszenie Dobrej Nowiny o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka w duchu i tradycji św. Dominika oraz założycielki m. Mary Ann. Charyzmat wspólnoty zakorzeniony jest głęboko w Ewangelii Jezusa i wyraża się w posłudze apostolskiej skierowanej przede wszystkim do ubogich i odrzuconych przez społeczeństwo.
Modlitwa pogłębia zjednoczenie sióstr z Bogiem. Dominikanki odnajdują Go w uważnym rozważaniu Jego Słowa w Piśmie Świętym. Studium Prawdy to dewiza zakonu dominikańskiego; wymaga wewnętrznej ciszy i dyscypliny; owocami tego studium siostry dzielą się z tymi, którym służą. Siostry odkrywają także Bożą obecność w Kościele, w sakramentach świętych, w innych ludziach, w wydarzeniach dnia codziennego. Eucharystia jest sercem życia i źródłem jedności wspólnoty. Poprzez życie wspólnotowe dominikanki pragną dawać świadectwo o wartościach ewangelicznych.
Działalność:
Zgromadzenie angażuje się przede wszystkim w opiekę i wychowanie dzieci i młodzieży m.in. poprzez działalność edukacyjną na wszystkich poziomach, od szkół podstawowych do wyższych oraz specjalne programy edukacyjne dla osób niepełnosprawnych, prowadzą domy dziecka, ośrodki adopcyjne. Ponadto siostry troszczą się o chorych, uzależnionych, bezdomnych, ubogich, włączają się w duszpasterstwo w parafiach, więzieniach, katechizują, prowadzą rekolekcje. Siostry starsze i chore, które już nie mogą pracować realizują apostolstwo modlitwy.
nowicjuszki |
Historia:
Założycielka zgromadzenia m. Mary Ann Sammon w młodości wyemigrowała z Irlandii do Nowego Jorku. Tam wstąpiła do klauzurowego klasztoru mniszek dominikanek. Widząc ogromną biedę w środowiskach emigrantów siostry postanowiły zająć się osieroconymi i bezdomnymi dziećmi. Siostra Mary Ann zaczęła zbierać je z ulicy i przyprowadzać do klasztoru. Ze względu na coraz większą liczbę dzieci potrzebujących opieki, Mary Ann została wyznaczona, aby zorganizować dla nich dom. Wraz z jedną ze współsióstr szukały odpowiedniego budynku. Pewnego dnia postanowiły oglądnąć pewien dom w Blauvelt; po wejściu do wnętrza siostry ze zdziwieniem zobaczyły na ścianie obraz przedstawiający św. Dominika przywracającego do życia zmarłe dziecko – cud, który wydarzył się w Rzymie w XIII wieku. Siostry odczytały to jako wyraźny znak od Boga, że to jest miejsce przeznaczone dla nich. W 1878 roku zorganizowały tam sierociniec, a wspólnota sióstr była zależna od klasztoru nowojorskiego.
Jednak klauzurowy tryb życia zakonnic stwarzał pewne trudności w opiece nad dziećmi, dlatego w 1890 roku wspólnota usamodzielniła się od macierzystego klasztoru stając się formalnie osobnym zgromadzeniem o charakterze czynnym przeznaczonym przede wszystkim do opieki nad osieroconymi dziećmi.
http://www.youtube.com/user/blauveltdominicans/videos.
.
.