22 kwietnia 2012

Misjonarki św. Antoniego M. Klareta

.
Zgromadzenie Misjonarek św. Antoniego Marii Klareta (MC)
Congregazione delle Missionarie di Santo Antonio Maria Claret (Claretiane)
Congregaçăo das Missionárias de Santo António Maria Claret (Claretianas)
Hermanas Misioneras de San Antonio María Claret
Missionary Sisters of St. Anthony Mary Claret (Claretian Missionary Sisters)
Sœurs Missionnaires de Saint-Antoine-Marie Claret
Kongregation der Missionarinnen vom Hl. Antonius Maria Claret
inna nazwa: Misjonarki Klaretianki

Data i miejsce założenia:
1958 rok - Brazylia

Założyciele:
m. Leonia Milito
abp Geraldo Fernandes CMF
.

Liczby: 362 siostry na świecie (w Polsce: 10)
Misjonarki Klaretianki obecne są w krajach: Polska, Włochy, Niemcy, Francja, Szwajcaria, Portugalia, Brazylia, Argentyna, Chile, Paragwaj, Wybrzeże Kości Słoniowej, Gabon, Togo, Indie, Indonezja, Filipiny, Australia.
Dom generalny: Brazylia (Londrina)

Habit aktualny:

Strój uroczysty – granatowy habit z białym kołnierzykiem, przepasany paskiem, na głowie granatowy welon z białym paskiem, na piersi krzyż.
Strój codzienny – habit i welon białe, możliwe też jednolite świeckie ubranie: biała bluzka i spódnica z białym welonem na głowie.
Strój codzienny w Azji – habit (lub świeckie ubranie) i welon jasno-niebieskie.
W Ameryce Południowej duża część sióstr nie chodzi w habitach w ogóle.

Habit historyczny:



Duchowość:
Duchowość zgromadzenia opiera się na tajemnicy Eucharystii, będącej źródłem żywotności wspólnoty, oddaniu Niepokalanemu Sercu Maryi, do której siostry zwracają się jak do Matki, Królowej i Mistrzyni zgromadzenia, a także na czynnej miłości do Kościoła.
Główną cechą stylu życia jest ewangeliczna prostota w braterskiej miłości. Każda siostra cechuje się duchem dobroci i radości oraz misyjnej gorliwości na wzór św. Antoniego Marii Klareta. Idąc za przykładem i poleceniem Chrystusa: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszystkim narodom, każda siostra jest zobowiązana do szerzenia światła Bożej prawdy i Jego miłości w świecie. Siostry służą Bogu i Kościołowi wszelkimi możliwymi środkami, jednak za najbardziej odpowiednie i skuteczne uważają dzieła miłosierdzia wobec ducha, jak i ciała. W tej posłudze Misjonarki Klaretianki kierują swoją uwagę szczególnie na ubogich. W ubogim dziecku, w opuszczonym starcu, w chorym, cierpiącym i w każdym potrzebującym siostry dostrzegają Chrystusa Ubogiego.


Działalność:
Głównym polem apostolstwa sióstr jest praca misyjna obejmująca ewangelizację poprzez głoszenie Słowa Bożego oraz w pełnieniu uczynków miłosierdzia zwłaszcza wobec ubogich. Misjonarki Klaretianki pracują w placówkach misyjnych, katechizują, zajmują się duszpasterstwem młodzieży i rodzin, formacją liturgiczną. Opiekują się także dziećmi w przedszkolach, szkołach, domach dziecka, troszczą się o ludzi starszych, włączają się w pracę charytatywną.


Historia:
Misjonarki św. Antoniego M. Klareta mają swoje korzenie we włoskim zgromadzeniu Franciszkanek św. Antoniego – wówczas noszących nazwę Ubogich Córek św. Antoniego z Padwy - do którego należała m. Leonia Milito. W 1953 roku przybyła ona z Włoch do Brazylii wraz z grupą 18 współsióstr. Siostry osiedliły się w mieście Londrina na południu kraju, gdzie rozpoczęły szeroką działalność misyjną poprzez dzieła charytatywne oraz kształcenie dzieci ubogich i opuszczonych. Pracowały także z ludźmi starszymi, prowadziły katechezę, pomagały we wszystkich pracach parafialnych. 
Szybko zaczęły zgłaszać się brazylijskie dziewczęta pragnące zostać zakonnicami. Tymczasem przełożone zgromadzenia podjęły decyzję o likwidacji domów w Brazylii, zaprzestaniu działalności misyjnej i powrocie sióstr do Włoch. Nie mogąc przekonać przełożonych o potrzebie pozostania sióstr w Brazylii m. Leonia zwróciła się do bpa Geraldo Fernandesa, - klaretyna, który w tym czasie opiekował się zgromadzeniami zakonnymi z ramienia brazylijskiego episkopatu, prosząc o pomoc w kontynuowaniu ich misji. Po rozpatrzeniu sytuacji bp Fernandes udał się do Rzymu gdzie uzyskał zgodę Stolicy Apostolskiej na powstanie nowego zgromadzenia. M. Leonia i bp Fernandes stali się więc założycielami młodej wspólnoty.
Bp Fernandes zaczepił we wspólnocie duchowość św. Antoniego M. Klareta, natomiast m. Leonia misyjną gorliwość i umiłowanie ubogich. Tym samym siostry dołączyły do duchowej rodziny klaretianskiej. W szybkim czasie, bo już w 1967 roku, zgromadzenie zostało zatwierdzone na prawie papieskim.
W Polsce zgromadzenie obecne jest od 1995 roku, gdzie posiada dwa domy: w Aleksandrii koło Częstochowy oraz w Białym Kościele koło Krakowa.

 Strony www:

Filmy:
.
.
.
Autor: MK